فرارو- شوریده شیرازی از شاعران مهم دوره قاجار بود. او در دوره حیات خود به‌رغم معضلاتی که داشت، به‌عنوان یکی از چهره‌های ادبی زمانه خودش شناخته می‌شد.

به گزارش فرارو، شوریده شیرازی در سال 1236 در شیراز متولد شد و در 21 مهر 1305 دار فانی را وداع گفت. شعرهای او به‌دلیل سادگی و در عین حال صدق عاطفی‌ای که دارند، مورد توجه قرار می‌گیرند.

زندگی شوریده شیرازی

شوریده شیرازی در 7 سالگی در اثر ابتلا به بیماری آبله، بینایی‌اش را از دست داد. این مسئله بر روحیات او تاثیر زیادی گذاشت و تا پایان عمر نیز به‌شکل جسته‌وگریخته در اشعارش به آن اشاره کرد. زندگی سخت شوریده شیرازی در اشعارش نیز نمایان شد و همین مسئله باعث شد که شعر او به شعری ساده و در عین حال عاطفی بدل بشود. رفته‌رفته اشعار او در بین مردم به شهرت رسید. ناصرالدین شاه قاجار برای شوریده شیرازی تخلص فصیح‌الملک را برگزید و بسیاری او را با همین نام شناختند.

با وجود همه محرومیت‌هایی که پیش روی شوریده شیرازی قرار داشتند، او توانست فضایل بسیاری را کسب کند. فضیلت او تا پایه‌ای رسید که از شاعران بزرگ زمانه خود به حساب رفت و با بسیاری از دیگر شاعران بزرگ دوره قاجار نیز به مشاعره پرداخت. او به‌خصوص در سرودن قصیده و قطعه به استادی رسیده بود و در این قوالب از شاعران درجه‌یک ادبیات فارسی به حساب می‌رود. یکی از معروف‌ترین اشعار شوریده شیرازی شعری است که بعدها با آهنگسازی علی‌اکبر شیدا، به یکی از ماندگارترین تصنیف‌های تاریخ موسیقی ایران بدل شد. این شعر زیبا را در ادامه بخوانید:

خواهم که بر زلفت

هردم زنم شانه
ترسم پریشان کند بسی

حال هر کسی

چشم نرگست

مستانه مستانه

خواهم بر ابرویت

هر دم کشم وسمه
ترسم که مجنون کند بسی

مثل من کسی

چشم نرگست

دیوانه دیوانه

یک شب بیا منزل ما
حل کن دو صد مشکل ما
ای دلبر خوشگل ما
دردت بجان ما شد
روح و روان ما شد

خواهم که بر چشمت

هر دم کشم سرمه
ترسم پریشان کند بسی

حال هر کسی

چشم نرگست

مستانه مستانه

خواهم که بر رویت

هر دم زنم بوسه
ترسم که نالان کند بسی

مثل من کسی

چشم نرگست

جانانه جانانه

یک شب بیا منزل ما
حل کن دو صد مشکل ما
ای دلبر خوشگل ما
دردت به جان ما شد
روح و روان ما شد