به گزارش جماران به نقل از الجزیره، یک پیروزی غیرمنتظره و غافلگیرکننده؛ حتی برای خود ماریا کورینا ماچادو ونزوئلایی. وی پس از دریافت خبر برنده شدنش در جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۵، شگفت زده شد و گفت: «من شوکه شده ام... این چیست؟ نمی توانم باور کنم!».
کمیته نوبل نروژ اعلام کرد که این جایزه به دلیل «تلاش های خستگی ناپذیر او در ترویج حقوق دموکراتیک مردم ونزوئلا و مبارزه او برای دستیابی به یک گذار عادلانه و مسالمت آمیز از دیکتاتوری به دموکراسی» به ماچادو اهدا می شود. این کمیته افزود: «هنگامی که مستبدان قدرت را به دست می گیرند، باید از مدافعان شجاع آزادی که برمی خیزند و مقاومت می کنند، تجلیل شود.»
ماچادو در ۷ اکتبر ۱۹۶۷ در کاراکاس، پایتخت ونزوئلا به دنیا آمد. او بزرگترین دختر از بین ۴ دختر یک روانشناس، یک صنعتگر آهن و یک تاجر است.
او دارای مدرک مهندسی صنایع از دانشگاه کاتولیک «آندرس بلو» و مدرک کارشناسی ارشد در امور مالی از موسسه «مطالعات عالی مدیریت» در کاراکاس است. او همچنین در سال ۲۰۰۹ در برنامه محققان جهانی در دانشگاه «ییل» شرکت کرد.
ماچادو در سال ۲۰۰۲ به عنوان بنیانگذار و رهبر گروه ناظر انتخابات (سوماته) وارد دنیای سیاست شد. او در حال حاضر هماهنگ کننده ملی حزب «ونته ونزوئلا» است. او بین سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۴ عضو مجلس ملی ونزوئلا (پارلمان) بود.
ماچادو در انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا در سال ۲۰۱۲ نامزد شد، اما در انتخابات مقدماتی شکست خورد. در جریان اعتراضات ونزوئلا در سال ۲۰۱۴، او یکی از چهره های رهبری در سازماندهی تظاهرات علیه دولت رئیس جمهور نیکلاس مادورو بود.
در سال ۲۰۱۹، در جریان بحران ریاست جمهوری ونزوئلا، او اعلام کرد که در صورت فراخوان انتخابات جدید توسط خوان گوایدو، رئیس جمهور موقت مورد مناقشه، برای بار دوم در انتخابات ریاست جمهوری شرکت خواهد کرد، اما گوایدو در تلاش های خود ناکام ماند.
او تلاش کرد در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شود، اما توسط بازرس کل ونزوئلا به مدت ۱۵ سال رد صلاحیت شد و دادگاه عالی دادگستری ونزوئلا در سال ۲۰۲۴ این تصمیم را تایید کرد.
ماچادو نامه ای در روزنامه «وال استریت ژورنال» منتشر کرد و در آن گفت که «به دلیل ترس برای زندگی و آزادی خود و زندگی فرزندان کشورم از دیکتاتوری نیکلاس مادورو» وارد حالت ناپدید شدن اجباری شده است، این در حالی است که پیش از این دولت مادورو او را از ترک کشور منع کرد.
او پس از اینکه تقریباً تمام مشاوران ارشدش یا دستگیر شدند یا مجبور به ترک کشور شدند، دچار انزوا شد.
ماچادو در سال ۲۰۲۴ به پاس قدردانی از تلاش هایش در دفاع از دموکراسی و حقوق بشر در ونزوئلا، جایزه «ساخاروف برای آزادی اندیشه» را از پارلمان اروپا دریافت کرد.
نامزدی برای جایزه صلح نوبل
موسسه «اینسپیرا آمریکا» در سال ۲۰۲۴ به روسای ۴ دانشگاه پیوست تا نامزدی ماچادو برای جایزه صلح نوبل را ترویج کند و بر «مبارزه خستگی ناپذیر او برای صلح در ونزوئلا» تاکید کرد. قانونگذاران ایالت فلوریدا آمریکا نامه حمایتی برای این نامزدی ارائه کردند که در آن آمده بود که از دلایل نامزدی «رهبری شجاعانه و از خودگذشتگی او و فداکاری ثابت قدمش در پیگیری صلح و اصول دموکراتیک» است.
این نامه افزود که ماچادو «نقش اساسی در بسیج حمایت داخلی و بین المللی برای یافتن راه حلی مسالمت آمیز برای بحران مداوم تقلب در انتخابات» داشته است، علاوه بر تلاش هایش در «جلب توجه به نقض حقوق بشر که در سایه رژیم کنونی رخ می دهد، و او تجسم همان اصولی است که جایزه صلح نوبل به دنبال تجلیل از آنها است.»
روز گذشته به طور رسمی برنده شدن او در جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۵ اعلام شد.
تحت حمایت واشنگتن
ماچادو اساساً توسط ایالات متحده آمریکا برای سرنگونی رئیس جمهور ونزوئلا که مخالف آمریکاست، حمایت می‌شود. دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، برای کسی که اطلاعاتی ارائه دهد که منجر به دستگیری مادورو شود، جایزه تعیین کرد و او را به اتهام اینکه «یکی از بزرگترین قاچاقچیان مواد مخدر در جهان است»، متهم کرد.
مبلغ این جایزه 50 میلیون دلار بود و دولت ونزوئلا این اقدام را «رقت‌انگیز» توصیف کرد.
به گزارش روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز»، خصومت به همین جا ختم نشد و در سال 2024 ایالات متحده ادموندو گونزالیس، رهبر مخالفان ونزوئلا را به عنوان رئیس جمهور قانونی منتخب این کشور به دنبال انتخابات برگزار شده در ژوئیه گذشته به رسمیت شناخت.
ترامپ در آن زمان در شبکه‌های اجتماعی گفت: «ماریا کورینا ماچادو، فعال دموکراسی ونزوئلا و گونزالیس، رئیس جمهور منتخب، به طور مسالمت‌آمیز صدای مردم ونزوئلا را به همراه صدها هزار نفر که علیه حکومت تظاهرات می‌کنند، بیان می‌کنند. این مبارزان آزادی نباید آسیب ببینند و باید در امنیت و زنده بمانند.»
حامی روابط ونزوئلا و اسرائیل
پیروزی ماچادو باعث شادی در تل آویو شد، زیرا ماچادو پیشتر خواستار از سرگیری و تقویت روابط با رژیم اشغالگر شده بود، روابطی که دولت هوگو چاوز، رئیس جمهور سابق، در جریان جنگ غزه در سال‌های 2008-2009 قطع کرده بود.
به گزارش شبکه اسرائیلی «آی نیوز 24»، حزب مخالف به رهبری ماچادو، حزب «وینتی ونزوئلا»، در سال 2020 توافقنامه همکاری با حزب لیکود اسرائیل به رهبری بنیامین نتانیاهو با هدف تقویت روابط بین دو دولت امضا کرد که شامل همکاری در امور سیاسی، ایدئولوژیک، اجتماعی، استراتژیک، جغرافیایی، سیاسی و امنیتی بود.
ماچادو علناً مدعی شد که نیروهای دموکراتیک در ونزوئلا و در دولت اشغالگر دارای «دشمن مشترکی» هستند که عبارت است از «نیروهای جنایتکاری که آزادی و صلح را در جهان تضعیف می‌کنند.»
ماچادو همچنین حمایت تاریخی ونزوئلا از تل آویو را برجسته کرد و در ادعاهایی واهی تصریح کرد که تحکیم روابط با اسرائیل را یک امر استراتژیک در مواجهه با تهدیداتی مانند تهدید ایران می‌داند.
همچنین حزب او با احزاب راست افراطی اروپایی، از جمله احزاب یهودی‌ستیز، ارتباط دارد که نگرانی‌هایی را در مورد گرایش‌های اسلام‌هراسی و بیگانه‌هراسی برانگیخته است.
ماچادو خواستار اصلاحات اقتصادی لیبرال، از جمله خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی مانند شرکت نفت ونزوئلا است. او همچنین از ایجاد برنامه‌های رفاه اجتماعی با هدف کمک به فقیرترین شهروندان کشور حمایت می‌کند.
در هر صورت، پیروزی او نیمی از خبر بود، در حالی که عدم دریافت جایزه توسط ترامپ بر سایر اخبار سایه افکند و بحث و جدل در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی را به خود اختصاص داد.