شناسهٔ خبر: 75252070 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: ایسنا | لینک خبر

نماینده مردم اصفهان در مجلس:

حل مسئله آب نیازمند نگاه علمی و اصلاح حکمرانی است/ بدترین ضربه را به زاینده‌رود کسانی می‌زنند که جاده ناامیدی می‌سازند

نماینده مردم اصفهان گفت: حل مسئله آب، نیازمند نگاه کلان، علمی و حکمرانی‌محور است و ما از منظر ملی، پیچیدگی‌های مسئله را بپذیریم و اقدامات اصلاحی و قانونی را برای بهبود وضعیت زاینده‌رود و سایر حوزه‌های آبی کشور دنبال کنیم.

صاحب‌خبر -

حامد یزدیان، امروز پنجشنبه ۱۷ مهر در نشست خبری با اصحاب رسانه اظهار کرد:  بسیاری مسائل وقتی تک‌بعدی دیده شود، عدالت رعایت نمی‌شود؛ مثلاً نگاه صرفاً به زاینده‌رود یا به اصفهان، بدون در نظر گرفتن بالادست، پایین‌دست و حتی خوزستان، مسئله را پیچیده‌تر می‌کند.

وی افزود: با وجود پیچیدگی مسائل زاینده‌رود، اقدامات خوبی انجام شده است. هدف من، نگاه کلی و ملی به حل مسئله آب است، تا مشکلات زاینده‌رود پیش‌روی سایر نقاط کشور قرار نگیرد و در سال‌های آینده از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری شود.

نماینده مردم اصفهان، جرقویه، کوهپایه، ورزنه و هرند در پاسخ به سوال خبرنگاران درباره اقدامات انجام شده برای احیای زاینده‌رود و چشم‌انداز ده‌ساله این پروژه گفت: نگاه ما به اقدامات انجام شده، نگاهی حکمرانی‌محور است. لزوماً تمرکز بر یک پروژه خاص نیست، بلکه اصلاح نظامات نادرست و تقویت نظامات درست و در صورت نیاز قانون‌گذاری جدید مدنظر است. البته بخشی از اقدامات عملی نیز در کوتاه‌مدت انجام می‌شود.

بهره‌وری آب هنوز به‌طور جدی رعایت نمی‌شود

یزدیان افزود: یکی از مسائل مهم، تغییر مدیریت حوزه آب از نظام حوضه آبریز به مدیریت استانی بوده که نظام برنامه‌ریزی و مدیریت آب کشور را دچار مشکل کرده است. در یک سال و نیم گذشته، این موضوع در سراسر کشور تبیین شده و دولت در جلسه اخیر شورای عالی آب، لایحه‌ای برای بازگشت به مدیریت حوضه آبریز ارائه خواهد کرد. این اصلاحات به‌عنوان یک مطالبه جدی کمیسیون کشاورزی، آب و محیط زیست مطرح شده است.

نماینده مردم اصفهان، جرقویه، کوهپایه، ورزنه و هرند با اشاره به اهمیت بهره‌وری آب ادامه داد: در اجرای پروژه‌ها و مدیریت آب، چه در استان خودمان و چه در سطح ملی، مفهوم بهره‌وری آب هنوز به‌طور جدی رعایت نمی‌شود. تلفات آب در کشور و مصرف نابهینه، نشان‌دهنده ضرورت اصلاح نظام حکمرانی است. این اقدامات و تغییر رفتار نمایندگان و سایر مسئولان، انرژی زیادی می‌طلبد، اما در هفته گذشته نمونه‌هایی از ایجاد فهم مشترک میان نمایندگان شکل گرفته است.

حل مسئله آب، نیازمند نگاه کلان، علمی و حکمرانی‌محور است

یزدیان تأکید کرد: حل مسئله آب، نیازمند نگاه کلان، علمی و حکمرانی‌محور است و ما از منظر ملی، پیچیدگی‌های مسئله را بپذیریم و اقدامات اصلاحی و قانونی را برای بهبود وضعیت زاینده‌رود و سایر حوزه‌های آبی کشور دنبال کنیم.

وی با اشاره به چالش برداشت‌های بی‌رویه آب زیرزمینی در کشور گفت: ما در قانون بودجه و موارد مختلف سعی می‌کنیم جلوی اضافه برداشت‌ها را بگیریم، کنتور ببندیم و مدیریت کنیم، اما وقتی ۳۰۰ نماینده مجلس قرار است رأی بدهند و فهم درستی از موضوع ندارند، یعنی نمی‌دانند چاه مجاز چیست، چاه غیرمجاز چیست، برداشت مجاز و غیرمجاز چه معنایی دارد، نمی‌توانیم در این شرایط از آن‌ها رأی بگیریم.

تلاش برای ارتقای سواد آبی نمایندگان 

نماینده مردم اصفهان، جرقویه، کوهپایه، ورزنه و هرند ادامه داد: یکی از اقدامات اصلی این بوده که سواد آبی نمایندگان را بالا ببریم. کارهای گرافیکی و تدوین متون توضیحی انجام شده است تا مسائل آب، خصوصاً برداشت‌های زیرزمینی، نه فقط در حوضه زاینده‌رود، بلکه در کل کشور، برای نمایندگان روشن شود. بازخوردهای این اقدام بسیار مثبت بوده و نمایندگان متوجه شده‌اند که چه بلایی طی چند دهه گذشته بر سفره‌های آب زیرزمینی وارد شده است. این آگاهی، زمینه تصمیمات منطقی‌تر و همراه‌تر را فراهم می‌کند.

یزدیان با بیان برنامه‌های آینده در زمینه آب و محیط‌زیست اظهار کرد: در بحث حقابه‌ها و فرونشست زمین، اقدامات مهمی در حال انجام است. نگاه ما صرفاً محدود به حوزه زاینده‌رود نیست، هرچند معتقدم اگر تبیین درست انجام شود، نتایج آن ابتدا به نفع زاینده‌رود خواهد بود. در حوزه کشاورزی نیز نظارت بر سندها و اقدامات اجرایی، مقدمات بهبود شرایط اساسی را فراهم کرده است.

وزارت نیرو و جهاد کشاورزی، دغدغه اجرای حقابه‌ها را به‌طور جدی دنبال نمی‌کنند

وی افزود: در نظام حاکمیت، متأسفانه برخی دستگاه‌ها، از جمله وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی، دغدغه اجرای حقابه‌ها را به‌طور جدی دنبال نمی‌کنند. سازمان محیط زیست نیز به دلیل ساختار دولتی، موظف به پیگیری کافی نیست، اما تلاش ما این بوده که تکالیف دولتی در این حوزه‌ها اجرایی شود. به‌عنوان نمونه، برنامه هفتم توسعه و اقداماتی که دولت در طول یک سال گذشته انجام داده است، با پیگیری‌های کمیسیون آب و کشاورزی، تحت نظارت قرار گرفته و به مطالبه‌ای جدی تبدیل شده است.

 عضو هیئت رئیسه کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست درباره پروژه‌های تأمین و مدیریت آب در حوضه زاینده‌رود گفت: چند پروژه مهم در سه چهار سال گذشته آغاز شده و نیاز به مراقبت، تأمین اعتبار و استمرار داشته است. پروژه کوهرنگ با پیگیری مدیران استان و نمایندگان، اکنون فعال است و سال گذشته نزدیک ۵۰ میلیون مترمکعب آب از طریق انتقال موقتی منتقل شد. تأمین اعتبار این پروژه از روش‌های مختلف، از جمله اوراق مرابحه، در دستور کار قرار گرفته تا عملیات اجرایی متوقف نشود.

مشکل برداشت‌های بی‌رویه تنها مختص زاینده‌رود نیست

یزدیان افزود: پروژه ماندگان یا انتقال آب‌های جنوبی نیز با پیگیری‌های لازم در حال انجام است. اخذ مجوزهای محیط زیستی و دفاع فنی از پروژه، همراه با کنترل مسائل اجتماعی، از محورهای مهم اقدام است. امیدواریم با ادامه این تلاش‌ها، انتقال آب‌های خارج شده از جنوب استان در کوتاه‌مدت به نتیجه برسد.

وی درباره برداشت‌های بی‌رویه آب در بالا دست حوضه‌های آبریز بیان کرد: مشکل برداشت‌های بی‌رویه تنها مختص زاینده‌رود نیست. در دریاچه ارومیه، خوزستان، تالاب شادگان و دیگر مناطق کشور نیز مصارف جدید و برداشت‌های غیرمجاز ایجاد شده است. اصلاح این روند نیاز به زمان دارد، اما اقدامات جدی انجام شده و این موضوع اکنون جزو دستور کار وزارت نیرو قرار گرفته است. هفته گذشته در شورای عالی آب، این مسئله در پنج استان بالادست حوضه‌های آبریز، از جمله زاینده‌رود، مورد توجه قرار گرفت و با همکاری استانداران، اقدامات هماهنگ پیش‌بینی شده است.

نماینده مردم اصفهان، جرقویه، کوهپایه، ورزنه و هرند تأکید کرد: ممکن است برخی بگویند مصوبات به تنهایی کافی نیست، اما برای اقدام، مصوبه لازم است و پیگیری‌ها نیز در حال انجام است. معاون اول رئیس جمهور و وزیر نیرو، از جمله مسئولانی هستند که برداشت‌های بالادست حوضه‌های آبریز را دنبال می‌کنند. در هیچ‌کدام از این اقدامات نام زاینده‌رود به‌طور مستقیم برده نشده، بلکه موضوع به مدیریت کل بالادست حوضه‌ها بازمی‌گردد. پروژه‌ها نیز دارای چشم‌انداز و زمان‌بندی مشخص هستند؛ پروژه کوهرنگ ۱۸ ماهه و پروژه ماندگان یا انتقال آب‌های جنوبی ۱۵ ماهه برنامه‌ریزی شده است، همچنین اقدامات ساختاری، از جمله تدوین ماده واحده در کمیسیون، در مسیر تصویب قرار دارد تا مدیریت استان به مدیریت حوضه آبریز بازگردد.

بدترین ضربه را به زاینده‌رود کسانی می‌زنند که جاده ناامیدی می‌سازند

یزدیان با تأکید بر ضرورت بازنگری در جرایم بازدارندگی حوضه‌های آبریز گفت: در بحث جرایم بازدارندگی که باید در حوضه‌های آبریز تدوین شود، تلاش ما این است که در این دوره چهار ساله که امکان خدمتگزاری برای شخص بنده فراهم شده و حضور در کمیسیون کشاورزی مجلس می‌تواند مؤثر باشد، بتوانیم بخشی از این برنامه‌ها را به نتیجه برسانیم تا مردم آثار آن را در عمل مشاهده کنند. واقعاً امیدوارم که این اتفاق بیفتد و معتقدم بدترین ضربه را به زاینده‌رود کسانی می‌زنند که جاده ناامیدی می‌سازند؛ یعنی آن‌هایی که در حوضه زاینده‌رود فقط آیه یأس می‌خوانند و دائم تکرار می‌کنند که اینجا حل‌شدنی نیست. این گروه‌ها هر پروژه‌ای که آغاز می‌شود را با کارشکنی مواجه می‌کنند و می‌گویند این پروژه بد است و باید به سراغ بهشت‌آباد رفت، در حالی که همین نگاه‌های ناامیدانه و تخریب‌گرانه، بزرگ‌ترین خیانت را به زاینده‌رود کرده‌اند.

دو دهه است که فقط شعار داده‌ایم

وی افزود: دو دهه است که فقط شعار داده‌ایم؛ در بحث آب و حل مسائل آن شعار داده‌ایم، بدون اینکه اقدام عملی در زمین انجام شود. پروژه بهشت‌آباد را شعار داده بودیم، اما کارگاه آن متوقف شد؛ کوهرنگ هم که فعالیت داشت، تعطیلش کردیم به بهانه‌های مختلف، چهار یا پنج سال کارگاهش تعطیل بود. از سوی دیگر، در مدیریت مصرف تقریباً رها شده بودیم، بالادست‌ها توسعه می‌دادند و ما هم تنها نظاره‌گر بودیم و به‌جای عمل، به یکدیگر انتقاد می‌کردیم.

نماینده مردم اصفهان، جرقویه، کوهپایه، ورزنه و هرند ادامه داد: واقعیت این است که در سه چهار سال گذشته اتفاق متفاوتی رخ داده؛ حرف‌ها شنیده شد و اقدامات عملی تعریف شد. استان در مقطعی به این نتیجه رسید که اصرار بر پروژه بهشت‌آباد غلط است، بنابراین پروژه دیگری برای تأمین آب تعریف شد تا هم مبدأ و هم مقصد و مسیر آن در استان اصفهان باشد و مشکلات کمتری پیش بیاید. به این ترتیب، پروژه‌ای شکل گرفت که اکنون حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد پیشرفت دارد و افق آن هم درازمدت نیست، بلکه ظرف یک سال تا یک سال و نیم قابل جمع‌بندی است. این اقدام از جمله اقداماتی است که می‌تواند اعتمادسازی کند.

نقد به طرح انتقال آب دریا وارد است

یزدیان تصریح کرد: عده‌ای نمی‌خواهند این اتفاق بیفتد. متأسفانه در خود استان کسانی هستند که هر روز اصرار دارند بگویند این پروژه غلط است و باید به پروژه‌های قبلی و طرح‌های آب دریا برگردیم. من بارها گفته‌ام، نقد به طرح آب دریا وارد است و آب گرانی است، اما معتقدم اعتمادسازی وظیفه منِ نماینده و شما به‌عنوان رسانه است؛ باید به مردم بگوییم صنایع اصفهان دیگر از آب زاینده‌رود استفاده نمی‌کنند، و این خود نوعی اعتماد است. بله، هزینه دارد و پولش از جیب مردم می‌رود، اما در کنار آن برنامه‌هایی هم برای کاهش هزینه‌ها و اقتصادی شدن طرح‌ها در دست اجراست. باید بپذیریم که امروز با افتخار می‌توان گفت صنایع استان دیگر از آب زاینده‌رود برداشت نمی‌کنند، و این امر می‌تواند اصفهان را از اتهام «انتقال بین‌حوزه‌ای برای صنعت» مبرا کند.

وی تأکید کرد: اینها اقداماتی است که می‌تواند به اعتمادسازی کمک کند، در حالی که برخی رفتارها اعتماد مردم را از بین می‌برد. وقتی می‌گویند صنایع با آب دریا می‌خواهند توسعه پیدا کنند، یا قرار است فولاد شش برابر و ذوب‌آهن دو یا سه برابر شود، در واقع همان نگاه ناامیدانه را تکرار می‌کنند. شاید این نوع حرف زدن برای برخی جذاب باشد و بگویند فلانی حرف‌های قشنگی می‌زند، اما واقعیت این است که در شرایط اقلیمی کنونی کشور، آب دریا یکی از راه‌حل‌هاست، نه همه راه‌ها. مردم باید اعتماد کنند که دولت و حاکمیت در حال افزودن آب به حوضه زاینده‌رود هستند.

نماینده مردم اصفهان، جرقویه، کوهپایه، ورزنه و هرند ادامه داد: البته باید مراقب باشیم که در بیان این طرح‌ها دچار اغراق نشویم. مثلاً وقتی از افتتاح بزرگ‌ترین پروژه خاورمیانه در انتقال آب دریا صحبت می‌شود، نباید طوری بیان شود که مردم فکر کنند مشکل آب اصفهان به‌طور کامل حل شده است. متأسفانه در کشور ما گاهی چنین رویکردی وجود دارد که برای جلب توجه و تشویق، پروژه‌ها را بیش از حد بزرگ جلوه می‌دهیم، در حالی‌که این امر می‌تواند باعث ایجاد توهم و انتظارات غیرواقعی شود.

یزدیان تصریح کرد: نباید زحمات تیم‌هایی که در اجرای چنین پروژه‌هایی فعالیت کرده‌اند را نادیده گرفت. اینکه در یک سال، ۸۰۰ کیلومتر خط لوله اجرا شده، کار استثنایی است و نباید آن را زیر سؤال برد، اما از سوی دیگر، نباید ادعا کرد که آب دریا تنها راه نجات کشور است؛ بلکه باید آن را یکی از راه‌حل‌ها در مجموعه راهکارهای احیای زاینده‌رود دانست.

وی گفت: اگر با نگاه علمی و کارشناسی به مسئله زاینده‌رود پرداخته شود، قطعاً اعتمادسازی اتفاق می‌افتد. با این حال باید بدانیم زاینده‌رودی که طی چند دهه با تصمیمات غلط به این روز افتاده، در یکی دو سال قابل بازگشت نیست. نباید عجله کنیم یا انتظار داشته باشیم همه اتفاق‌ها در دوران نمایندگی من رخ دهد. اگر هم نیفتاد، نباید طوری بیان کنیم که مردم ناامید شوند و امیدشان از بین برود.

زاینده‌رود در شرایط بحرانی است و نیاز به درک مسئله و اقدام جدی دارد

نماینده مردم اصفهان، جرقویه، کوهپایه، ورزنه و هرند ادامه داد: متأسفانه واقعیتی که اکنون با آن روبه‌رو هستیم، حجم بسیار کم آبی است که پشت سد زاینده‌رود قرار دارد. اگر پیش‌بینی‌ها درست باشد و پاییز کم‌بارشی داشته باشیم، احتمال اینکه در بحث آب برای پنج میلیون نفر مشکل جدی ایجاد شود، وجود دارد.

یزدیان افزود: راه‌حل این مسئله، بدون تردید در مدیریت مصرف است. دلیلش هم روشن است؛ در چند ماه گذشته، میزان برداشت آب بیش از عرف بوده است. البته باید انصاف را رعایت کرد؛ یکی از دلایل اصلی این وضعیت، کاهش بارندگی‌هاست. در سال آبی گذشته، بارندگی‌ها نسبت به میانگین حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد کاهش داشته است. این میزان کاهش در سال‌های قبل هم وجود داشت، اما آن زمان حجم برداشت‌ها در دوره‌های کم‌آبی به این اندازه نبود. اینجاست که باید گفت نیاز به اقدام جدی‌تر داریم و لازم است مسئولان مسئله را درست درک کنند.

وی ادامه داد: در حال حاضر، وزارت نیرو خود نیز به این مسئله واقف است. برخلاف برخی اظهارنظرها، موضوع فقط به برداشت‌های اصفهانی‌ها از منابع زیرزمینی محدود نمی‌شود. متأسفانه در برخی سخنرانی‌ها و مصاحبه‌ها چنین القا می‌شود که گویا اصفهان دچار فرونشست شده چون مردمش بیش از اندازه از آب‌های زیرزمینی برداشت کرده‌اند و اجرای هر پروژه‌ای در این استان بی‌فایده است. اما دستگاه تخصصی، یعنی وزارت نیرو، چنین نگاهی ندارد. این وزارتخانه به‌خوبی می‌داند که یکی از تصمیم‌های اشتباه، استانی‌کردن مدیریت آب و از دست‌دادن کنترل در بالادست‌ها بود؛ مسئله‌ای که بخش عمده‌ای از مشکلات فعلی از آن ناشی می‌شود. اکنون نیز خود وزارت نیرو در حال کمک برای اصلاح این وضعیت است.

عضو هیئت‌رئیسه کمیسیون کشاورزی افزود: وقتی ما بر اجرای پروژه‌ای تأکید می‌کنیم، هدفمان جاری‌شدن آب زاینده‌رود برای لذت بردن زیر پل خواجو نیست، بلکه مسئله این است که پنج میلیون نفر در فلات مرکزی ایران زندگی می‌کنند و تأمین آب آن‌ها به زاینده‌رود وابسته است. پس ناچاریم برای تأمین آب آن‌ها، حداقل در کوتاه‌مدت، راهکار بیندیشیم.

یزدیان تأکید کرد: در بلندمدت، اگر کسانی که طی سال‌های گذشته از سفره زاینده‌رود بهره بردند، به حوضه‌های آبریز خود بازگردند، می‌توان پروژه‌ها را متوقف کرد و حتی به احیای تالاب گاوخونی کمک کرد. به‌ویژه آنکه به‌باور من، اگر پروژه‌های انتقال آب انجام می‌شود، باید بخشی از آن برای بازگرداندن حقابه‌های زیست‌محیطی مورد استفاده قرار گیرد. در سال‌های اخیر، بخش شرب تا حدی به حقابه تالاب گاوخونی و سایر حقابه‌های زیست‌محیطی دست‌اندازی کرده و باید این موضوع در برنامه‌ریزی آینده اصلاح شود.

وی ادامه داد: امیدواریم با اجرای پروژه‌های انتقال آب، در زمان‌هایی که محیط زیست، کشاورزی و صنعت نیازی به آب ندارند، بتوانیم آب را برای زاینده‌رود و تالاب رها کنیم. این از جمله مطالبات و راهکارهای ماست. در جلساتی که با رئیس سازمان حفاظت محیط زیست داشته‌ایم، همواره گفته‌ام به جای آنکه محیط زیست مانع اجرای پروژه‌ها شود، باید شرط بگذارد. یعنی بگوید من به شرطی با پروژه‌های انتقال آب بین‌حوضه‌ای موافقت می‌کنم که وزارت نیرو موظف شود حقابه‌های زیست‌محیطی را از محل زاینده‌رود طبیعی تأمین کند. حرف ما نیز همین است؛ باید احیای زاینده‌رود را به صورت پازل دید، نه با نگاه تک‌بعدی. اگر بگوییم این رودخانه صد راهکار برای احیا دارد، یکی از آن‌ها آب دریاست.

نماینده اصفهان اظهار کرد: پروژه‌ای که یک سال و نیم پیش از دریای عمان تا زاینده‌رود آغاز شد، بیش از هزار کیلومتر طول دارد. لوله‌های این خط انتقال، فولادی و به قطر دو متر و ضخامت دو و نیم سانتی‌متر هستند. تصور اینکه چنین پروژه‌ای در مدت یک‌ساله به پایان برسد، اشتباه است.

یزدیان افزود: برخی تصور می‌کنند به‌محض رسیدن آب دریا به اصفهان، باید همه صنایع فوراً از آب زاینده‌رود جدا شوند، اما چنین تصوری نادرست است. آب دریا که به اصفهان رسید، نخست به پالایشگاه رسید و حتی صبر نکردند پروژه تمام شود تا تحویل بدهند؛ به محض ورود آب به اصفهان، همان روز بعد آب به مخزن رفت. سپس در ادامه مسیر، صنایع بالادست، از جمله فولاد و ذوب‌آهن، یکی پس از دیگری در حال اتصال به این خط هستند و در مدت کوتاهی آب آن‌ها تأمین خواهد شد، بنابراین اینکه بگوییم چون هنوز آب دریا به همه صنایع نرسیده، پروژه اشتباه بوده، تصور درستی نیست.

نماینده مردم اصفهان خاطرنشان کرد: در زمینه آب شرب، تا زمانی که اختیار آب در دست وزارت نیروست و این وزارتخانه از محل فروش آب درآمد دارد، تضاد منافع وجود دارد. شرکت‌های آب منطقه‌ای درآمدشان از فروش آب به صنایع است. به همین دلیل در برنامه هفتم توسعه تأکید شده که ساختار شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نیرو باید اصلاح شود تا از تضاد منافع خارج گردند. ما نیز در مجلس پیگیر تحقق این اصلاح هستیم.

یزدیان اضافه کرد: با این حال، همین شرکت آب منطقه‌ای که درآمدش از فروش آب به پالایشگاه‌هاست، از یک ماه پیش از این درآمد صرف‌نظر کرده است، بنابراین نباید بدبین باشیم و تصور کنیم همه در حال فریب‌دادن یکدیگرند. اگر چنین نگاهی داشته باشیم، مسئله حل نمی‌شود. به‌محض اینکه این روند تکمیل شود، باید اجازه دهیم آب در زاینده‌رود رها شود.

تصمیمات حوضه زاینده‌رود باید منصفانه و مبتنی بر درک شرایط باشد

نماینده مردم اصفهان، جرقویه، کوهپایه، ورزنه و هرند گفت: مدیر حوضه آبریز زاینده‌رود هم به این نتیجه رسیده که یکی از راه‌حل‌های حوضه زاینده‌رود، طرح «ماندگان» است. برای همین، او در محیط‌زیست می‌جنگد، با رئیس سازمان محیط‌زیست و دیگر دستگاه‌ها استدلال می‌کند و در شورای عالی نیز پیگیر است تا بتواند مجوز این طرح را بگیرد. خواهش من این است که این تلاش‌ها را هم در نظر بگیریم. حالا اینکه بگوییم انتظارمان از ایشان بیشتر است، بحث دیگری است؛ اما آقای احسانی بالاخره همین امسال مدیر حوضه زاینده‌رود بود و در همین شرایط سخت، آب را برای کشت پاییزه باز کرد. این را باید پذیرفت، با اینکه واقعاً ریسک بالایی داشت. همین الان هم متهم است که در بهارستان در فصل گذشته آب را باز کرده و این مسئله باعث ایجاد آب شور شده است. با این حال، او این ریسک را پذیرفت. اگر شخص دیگری در این جایگاه بود، واقعاً نمی‌پذیرفت.

یزدیان افزود: اگر نوبت بعدی، آبی برای کشاورزان وجود نداشت، باید خسارت یزد را پرداخت می‌کردیم. حالا می‌خواهیم بگوییم در سالی که بارندگی نسبت به میانگین حدود ۴۵ تا ۵۰ درصد کاهش پیدا کرده، بنا به دلایل مختلف، آب برای شرق اصفهان باز شده است. حالا انتقاد داریم، می‌گوییم می‌توانست بهتر باشد یا شاید باید به جای کشاورزی، برای محیط‌زیست رها می‌شد، اما در هر حال باید این مسئله را دید. حداقل در قضاوت کردن، منصف باشیم. من هم دقیقاً همین نظر را دارم. بنده با توسعه‌های بی‌ضابطه در بخش صنعت و شهرنشینی اصفهان صددرصد مخالفم. جاهایی هم که آقای احسانی حضور داشته، من نیز حضور داشتم. در کمیسیون عمران رفتم، خانم وزیر راه هم همان حرف‌ها را شنید. گفتیم وقتی استانی نمی‌تواند آب خود را تأمین کند، دلیلی ندارد بخواهد توسعه شهرنشینی بدهد، آن‌هم به‌گونه‌ای که مهاجر از استان‌های دیگر جذب شود. من این حرف را قبول دارم و تأکید می‌کنم که نباید چنین توسعه‌ای انجام شود.

وی تصریح کرد: ما نمی‌گوییم توسعه نباشد، اما حمایت دستگاه بازرسی، دستگاه قضایی و رسانه‌ها باید مطالبه‌گرانه باشد.  طرح‌های توسعه‌ای توسط استانداری تصویب می‌شود. از بین نمایندگان استان نیز دو نفر در این کارگروه حضور دارند؛ آقای دکتر طغیانی و آقای کریمی، نماینده سمیرم، از ۲۰ نماینده استان عضو کارگروه زیربنایی هستند. دلیلی هم که آقای دکتر طغیانی بیشتر در اظهارنظرها مطرح می‌شود، این است که ایشان در همان کمیته زیربنایی استان حضور دارد و اتفاقاً در آن جلسات همیشه مخالفت می‌کند.

نماینده مردم اصفهان گفت: من معتقدم در بحث مسکن در خود اصفهان، حداقل شرط، بازسازی بافت فرسوده است. ما باید همان جاهایی را که مسکن‌های بی‌کیفیت داریم، ارتقا دهیم، نه اینکه به توسعه زمین روی بیاوریم.

یزدیان ادامه داد: در بحث مهاجرت هم باید طوری عمل کنیم که مهاجرت از استان‌های دیگر به حساب نیاید. البته مهاجرت اتفاق می‌افتد، اما نباید به شکل ورود جمعیت از استان‌های دیگر به اصفهان باشد. به همین دلیل من با توسعه زمین و الحاق زمین، صددرصد مخالفم. در مورد آب دریا هم بگویم که چون آب از صنایع گل‌گهر سیرجان خریداری می‌شود، هر یورو برای ما هزینه دارد، اما واقعاً پذیرفتنی نیست که خریدار آب از صنایع استان دیگر باشیم. اگر قرار است آب دریا استفاده شود، آن همه دفاعی که من از خط مستقیم تا دریای عمان کرده‌ام، به همین دلیل بوده است؛ چون معتقدم اگر بناست آب دریا برای اصفهان تأمین شود، باید یک خط مستقل تا دریا داشته باشیم تا وابسته به استان دیگر نباشیم و بتوانیم از نظر اقتصادی آن را مدیریت کنیم. نگاه ما باید متفاوت باشد.

 دولت تکلیف خود را در موضوع ارز مشخص نکرده است

نماینده مردم اصفهان، جرقویه، کوهپایه، ورزنه و هرند با اشاره به ضرورت رعایت استانداردهای زیست‌محیطی در پروژه‌های شیرین‌سازی آب اظهار کرد: سیستم‌های شیرین‌سازی آب در حقیقت شورابه‌ی حاصل از تصفیه را به دریا بازمی‌گردانند و اگر در این روند مراقبت‌های لازم صورت نگیرد، می‌تواند برای آب دریا مشکلات جدی ایجاد کند.

یزدیان افزود: ما اگرچه با انتقال آب از خلیج فارس مخالفیم، اما با انتقال از دریای عمان موافقیم؛ زیرا بازگشت آب شور به خلیج فارس به‌دلیل عمق کم آب و شرایط خاص توپولوژیکی منطقه، تهدیدی جدی برای محیط زیست است. به همین دلیل هم در همه استانداردهای جهانی و حتی در استانداردهای داخلی، محدودیت‌های مشخصی برای این موضوع در نظر گرفته شده است.

وی در پایان درباره بازار مرغ نیز توضیح داد: بخش عمده افزایش قیمت مرغ به نهاده‌ها برمی‌گردد. البته باید توجه داشت که هر ساله در پایان فصل گرم، شاهد افزایش قیمت مرغ هستیم و با بهبود شرایط آب‌وهوایی، قیمت‌ها معمولاً کاهش می‌یابد. امسال هم امیدواریم همین روند تکرار شود. البته نباید فراموش کرد که امسال قطعی برق نیز در روند تولید تأثیر داشت و امیدواریم با رفع این مشکلات، بازار به ثبات برسد.

یزدیان در ادامه با اشاره به مشکلات اقتصادی اخیر و نوسانات قیمتی گفت: متأسفانه بخشی از افزایش قیمت‌ها ناشی از آن است که دولت هنوز تکلیف خود را در موضوع ارز مشخص نکرده است. برخی از مسئولان در بیان کلیات، حرف‌های قشنگی می‌زنند و می‌گویند باید وابستگی به ارز را کم کنیم یا ارز ترجیحی را حذف کنیم، اما این کارها نیازمند تدابیر ویژه، برنامه‌ریزی دقیق و پذیرش تبعات اقتصادی است. جراحی اقتصادی درد و خون‌ریزی دارد و باید آن را هم تحمل کرد. شعار دادن آسان است، اما اجرای آن دشوار.

وی افزود: امسال دولت در لایحه بودجه، سه و نیم میلیارد دلار از ارز را کاهش داد و اعلام کرد که ارز ترجیحی تخصیص نخواهد یافت. این تصمیم باعث شد ارز نهاده‌های دامی کاهش پیدا کند، اما چند ماه پس از آغاز سال، سیاست دولت تغییر کرد و گفتند تا پایان سال ارز را به واردکننده و تولیدکننده تخصیص می‌دهند. در قانون بودجه سالانه، رقم هشت و نیم میلیارد دلار برای نهاده‌ها در نظر گرفته شده بود، اما اکنون سخن از پرداخت کامل همان رقم است. واردکننده و تولیدکننده وقتی این تناقض را می‌بیند، به‌صورت طبیعی پیش‌بینی می‌کند که در ادامه احتمال کمبود ارز وجود دارد و همین باعث افزایش قیمت و کمبود نهاده‌ها می‌شود؛ پدیده‌ای که امروز شاهد آن هستیم.

نماینده مردم اصفهان خاطرنشان کرد: دولت در این زمینه‌ها شفاف عمل نمی‌کند و مشخص نمی‌سازد که ارز مورد نیاز را از چه محل و با چه سازوکاری می‌خواهد تأمین کند. همین ابهام یکی از دلایل ایجاد شوک‌های قیمتی در بازار است. ما نقد جدی به دولت داریم و معتقدیم باید تکلیف خود را روشن کند.

یزدیان با انتقاد از عملکرد دستگاه‌های نظارتی گفت: متأسفانه سازمان‌های بازرسی و تعزیرات حکومتی که وظیفه کنترل بازار را دارند، اقدام مؤثری انجام نمی‌دهند و بازار رها شده است. ما در مجلس، به‌ویژه در کمیسیون کشاورزی، جلسات متعددی در زمینه نهاده‌ها و قیمت مرغ برگزار کرده‌ایم و دستگاه‌های نظارتی را نیز دعوت کرده‌ایم تا پاسخگو باشند. 

وی درباره افزایش قیمت برنج نیز اظهار کرد: اتفاقی که در بازار برنج افتاده، بسیار تأسف‌بار است. بخشی از آن ناشی از رفتار خود مردم است. سال گذشته کشاورز ما برنج را بین ۸۰ تا ۹۰ هزار تومان فروخت، اما دلال‌ها، قیمت را غیرواقعی بالا بردند و تا ۲۵۰ هزار تومان رساندند. ما نیز در کنترل بازار کوتاهی کردیم. حالا امسال کشاورز شمالی می‌گوید اگر قرار است دلال سود ببرد، من کمتر از ۲۵۰ هزار تومان نمی‌فروشم. این چرخه معیوب موجب می‌شود که دوباره دلال با همان قیمت از کشاورز بخرد و در بازار ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان بفروشد.

نماینده مردم اصفهان ادامه داد: این اتفاقات ناشی از ضعف در سیستم نظارتی و رفتار نادرست برخی از مردم است. البته ریشه‌هایی همچون بی‌اعتمادی و سوءاستفاده اقتصادی نیز در آن نقش دارد. دستگاه قضایی باید در این زمینه ورود کند و خوشبختانه در هفته‌های اخیر با برخی از متخلفان برخورد شده است. بخشی از خریدهای غیرواقعی با قیمت‌های بالا، توسط همان شرکت‌هایی انجام می‌شد که واردات هم دارند و خوشبختانه برخی از آن‌ها شناسایی و با آنان برخورد شده است.

یزدیان با بیان اینکه کنترل بازار برنج بخشی از طریق واردات انجام خواهد شد، گفت: تصمیمات لازم در این زمینه گرفته شده و مصوبات آن نیز صادر شده است تا با واردات برنج خارجی، نوسانات قیمتی کنترل شود.

انتهای پیام