صاحب‌خبر - جدیدترین جنگنده‌های روسیه، ستون فقرات نیروی هوایی این کشور را تشکیل می‌دهند. این هواپیماها ترکیبی از فناوری‌های پیشرفته و مدل‌های ارتقاء یافته هستند. صنعت هوانوردی روسیه با میراث شوروی، توانایی طراحی و تولید جنگنده‌های پیشرفته‌ای در مقیاس بالا را دارد. در سال‌های اخیر، جت‌های سوخو و میگ با ارتقاء قابل توجهی به ناوگان هوایی روسیه اضافه شده‌اند. سوخو سو-۵۷ فلن (Sukhoi Su-57 Felon) سوخو سو-۵۷ (لقب ناتو: Felon)، که در سال ۲۰۱۰ اولین پرواز خود را انجام داد، جدیدترین و پیشرفته‌ترین جنگنده پنهان‌کار نسل پنجم در ناوگان هوایی روسیه است. این جت با ویژگی‌هایی چون باله‌های دم زاویه‌دار، محفظه تسلیحات داخلی، بدنه یکپارچه و مواد جاذب رادار طراحی شده تا رقیبی برای جت‌های F-22 رپتور و F-35 لایتنینگ II آمریکا باشد. سو-۵۷ از رادار پیشرفته N036 Byelka AESA بهره می‌برد، اما موتورهای Saturn AL-41F1 آن موقتی بوده و انتظار می‌رود با موتورهای قدرتمندتر Izdeliye 30 جایگزین شوند. باوجود پیشرفت‌ها، کارشناسان درباره میزان پنهان‌کاری آن ابهاماتی دارند و تنها حدود ۲۴ فروند از آن در خدمت است. سوخو سو-۳۵ فلنکر (Sukhoi Su-35 Flanker) سوخو سو-۳۵، معرفی شده در سال ۲۰۰۷، مدرن‌ترین مدل از خانواده سوخو سو-۲۷ فلنکر است که به عنوان جنگنده‌ای “نسل ۴++” طبقه‌بندی می‌شود. این جت به دلیل مانورپذیری فوق‌العاده‌اش شناخته شده و با موتورهای دوقلوی Saturn AL-41F1S قادر به دستیابی به سرعت حدود ۲.۲۵ ماخ است. سو-۳۵ مجهز به رادار Irbis-E PESA با برد شناسایی ۳۵۰ تا ۴۰۰ کیلومتر بوده و می‌تواند طیف کاملی از موشک‌های هوا به هوا، از جمله R-73، R-77 و R-37M را حمل کند. بیش از ۱۰۰ فروند از این جت‌ها در حال خدمت فعال هستند و ستون فقرات ناوگان جنگنده روسیه را تشکیل می‌دهند. سوخو سو-۳۰ (Sukhoi Su-30) اگرچه سوخو سو-۳۰ یکی از اولین نسخه‌های خانواده فلنکر است، اما با برنامه‌های مدرن‌سازی متعدد، به مدل‌های پیشرفته‌ای چون SM و SM2 در دهه ۲۰۲۰ ارتقاء یافته است. این جنگنده دارای کابین دو سرنشینه برای خلبان و افسر سیستم تسلیحات است که آن را برای مأموریت‌های طولانی مناسب می‌کند. سو-۳۰ به عنوان یک جنگنده چندمنظوره واقعی طراحی شده و با موتورهای دوقلوی AL-31FP به سرعت ۱.۷۵ ماخ و برد عملیاتی تا ۳۰۰۰ کیلومتر می‌رسد. مدل‌های جدیدتر SM2 از رادار Irbis-E بهره می‌برند که قابلیت شناسایی اهداف هوایی بزرگ را تا ۴۰۰ کیلومتر دارد. سو-۳۰ به دلیل قابلیت‌هایش به صورت گسترده به کشورهای دیگر صادر می‌شود. سوخو سو-۳۴ فول‌بک (Sukhoi Su-34 Fullback) سوخو سو-۳۴ که ناتو آن را Fullback می‌نامد، بمب‌افکن تاکتیکی اصلی نیروی هوایی روسیه است که از سال ۲۰۱۴ وارد خدمت شد. این جنگنده ترکیبی از بدنه فلنکر و کابین خلبان کنار هم سو-۲۴ و توپولف Tu-22 را ارائه می‌دهد. دماغه “اردکی” شکل و دم کشیده‌اش، ظاهری خاص به آن بخشیده است. با اینکه سو-۳۴ می‌تواند در نبردهای هوایی با موشک‌های R-77 و R-73 شرکت کند، اما نقش اصلی آن مأموریت‌های ضربتی است. این جنگنده قادر به حمل طیف وسیعی از تسلیحات، از جمله موشک‌های هوا به سطح، ضد کشتی و ضد رادار بر روی ۱۲ نقطه سخت است. سو-۳۴ با وزن خالی ۲۲.۵ تن، سنگین‌ترین جنگنده روسی محسوب می‌شود و فضای داخلی آن امکان راحتی خلبانان در مأموریت‌های طولانی را فراهم می‌کند. میگ-۳۵ فولکروم (Mikoyan & Gurevich MiG-35 Fulcrum) میگ-۳۵ محصول دفتر طراحی میگویان و گورویچ، با هدف احیای علاقه بین‌المللی به میگ-۲۹ فولکروم قدیمی توسعه یافت. این مدرن‌ترین نسخه در سال ۲۰۱۷ در نمایشگاه هوایی مسکو رونمایی شد و فناوری‌های جدیدی از جمله رادار Zhuk-ME PESA (و Zhuk-AE AESA به عنوان گزینه ارتقا، اولین رادار AESA روسیه) و موتورهای RD-33MK را به همراه دارد. موتورهای RD-33MK، هفت درصد نیروی رانش بیشتری نسبت به نسخه‌های اصلی تولید می‌کنند و میگ-۳۵ را به سرعت ۲.۲۵ ماخ و برد عملیاتی تا ۲۰۰۰ کیلومتر می‌رسانند. این جنگنده توانایی کامل چندمنظوره را ارائه می‌دهد، اما به دلیل عدم موفقیت در جذب سفارشات صادراتی، تنها ۶ فروند از آن در خدمت فعال نیروی هوایی روسیه هستند. مطالب مرتبط تحویل جنگنده بمب‌افکن‌های جدید سوخو 34 به ارتش روسیه چرا جنگنده سوخو 34 با 37 فروند تلفات همچنان ستون فقرات نیروی هوایی روسیه محسوب می‌شود؟ روسیه جنگنده سوخو ۵۷ را به موشک‌های هایپرسونیک مجهز کرد؛ تهدیدی جدید برای رقبا روسیه چند فروند سوخو 30 (Su-30) در ناوگان جنگنده خود دارد؟∎​