همشهری آنلاین: هجدهم اردیبهشت سال 1401، گزارش آتش گرفتن یک چادر مسافرتی در منطقه مخروبه‌ای در بازار تهران به آتش‌نشانی اعلام شد.
با حضور تیم‌های آتش‌نشانی، عملیات اطفای حریق انجام شد و 2 مرد که دچار سوختگی شده بودند به بیمارستان انتقال یافتند اما یکی از مصدومان این حادثه به کام مرگ رفت و در این شرایط گزارش این حادثه مرگبار به بازپرس جنایی تهران اعلام شد.
بررسی‌ها حکایت از این داشت که آتش‌سوزی عمدی رخ داده و مرد آتش‌افروز کسی جز دوست مقتول نیست.
در ادامه تحقیقات، متهم فراری بازداشت شد و در بازجویی‌ها به آتش‌زدن چادر اعتراف کرد.متهم گفت: مدت‌ها بود که در دام اعتیاد گرفتار و کارتن‌خواب شده بودم. معمولا شب‌ها داخل یک چادر در یکی از مخروبه‌های جنوب تهران که پاتوق مواد فروشان و معتادان بود می‌خوابیدم. چندماه قبل مقتول که نامش بهزاد بود به پاتوق ما آمد و کم‌کم با او دوست شدم. دوستی ما ادامه داشت تا اینکه یک روز از من خواست تا پول به او قرض بدهم.بهزاد می‌گفت گرفتار شده و ظرف یک هفته پول مرا برمی‌گرداند. من هم 700هزارتومان پول که همه دارایی‌ام بود را به دوستم قرض دادم اما او حاضر نبود آن را برگرداند. بر سر این موضوع با هم اختلاف پیدا کردیم تا اینکه تصمیم گرفتم او را بترسانم. ما کارتن‌خواب‌ها برای شوخی با یکدیگر، روی چادرها بنزین می‌ریزیم و آتش به پا می‌کنیم. این بار هم تصمیم گرفتم او را بترسانم تا پولم را برگرداند اما نمی‌دانستم گاز پیک نیکی داخل چادر روشن است و فاجعه رخ می‌دهد.
قاتل در دادگاه کیفری محاکمه و به قصاص محکوم شد. با ارجاع پرونده به دیوان عالی کشور، شمارش معکوس برای قصاص او آغاز شد تا اینکه مادر مقتول دیروز در جلسه صلح و سازش، قاتل پسرش را به‌خاطر رضای خدا بخشید و او فرصت زندگی دوباره یافت.
∎