این کارگردان با اشاره به درون‌مایه اثر خود اظهار داشت: «سفر ذهنی مداوم میان گذشته، حال و آینده ما را فرسوده می‌کند و شوق‌های ریشه‌دار دوران کودکی التیام‌بخش این فرسایش جسمی و روانی است. درون‌مایه “گمشده در زمان” بر خاصیت اشتیاق‌سوز زمان در مواجهه با پدیده‌های مختلف متمرکز است. بزرگ‌ترین جدال ما حفظ تازگی اشتیاق برای کشف و تجربه است.»
او با تأکید بر اهمیت حفظ اشتیاق کودکانه افزود: «با افزایش سن و انباشت غم‌ها و رنج‌ها شوق ما رو به کاستی می‌رود. در فرهنگ ایرانی اصطلاح “دل‌مرده” مرسوم است. به گمانم حفظ اشتیاق کودکانه سرشار از میل به کشف رازهای هستی بزرگ‌ترین معجزه انسان در این روزگار است.»
حق‌نگهدار در ادامه درباره جذابیت سینمای تجربی گفت: «هر کارگردان نسخه اختصاصی خود را دارد. مواجهه با آثار مختلف، شوق کشف ظرفیت‌ها و دالان‌های پیچیده سینما را در ما بارور می‌کند و همچون سوختی ما را به سمت کشف ظرفیت‌های پنهان سینما پیش می‌برد.»
وی افزود: «گاه ترکیب تجربه‌های فیلم‌سازان با داده‌های ذهنی ما فرم‌های متفاوتی می‌آفریند. سینمای تجربی گاهی هنر ترکیب تجربه‌ها برای یافتن ظرفیت‌های نوین سینماست.»
این کارگردان درباره راهبردهای خلاقانه خود در ساخت «گمشده در زمان» تصریح کرد: «استفاده از استعاره و تبدیل آن به تصویری تأثیرگذار، بهره‌گیری از مفهوم تداعی برای همذات‌پنداری مخاطب، استفاده از رنگ به‌عنوان عنصری پنهان اما مهم، و طراحی صدا برای عمق بخشیدن به لایه‌های معنایی و فرمی از جمله مهم‌ترین عناصر این اثر بودند.»
حق‌نگهدار با بیان اینکه «سینمای تجربی آزمایشگاه سینماست» گفت: «رسالت این سینما گسترش دستور زبان سینما با محور تأثیرگذاری بر مخاطب است. فیلم‌ساز تجربی به مسیرهای آزموده‌شده تن نمی‌دهد بلکه با ترکیب یافته‌ها راهگشای مسیرهای جدید در سینما خواهد بود.»
چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با دبیری بهروز شعیبی و با رویکرد «خِردمحوری و اندیشه‌ورزی» از ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۴ در پردیس سینمایی ایران‌مال تهران برگزار می‌شود
«گمشده در زمان» به جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران رسید
صاحب‌خبر -
∎