به گزارش ایرنا، سالروز وفات حضرت معصومه سلاماللهعلیها در تقویم معنوی ایران، تنها یادآور یک فقدان نیست؛ بلکه روزی است که با تاریخ هویت دینی و اجتماعی ملت ایران پیوند خورده است. بانویی از خاندان نبوت، در میانه سفری پرخطر برای دیدار برادر و امام خویش، امام رضا علیهالسلام، به قم رسید و در همانجا جان به جانآفرین تسلیم کرد. اما مرقد او بهجای آنکه نشانی از اندوه و غربت باشد، به سرچشمهای از امید و هویت بدل شد.
از همان روز، قم نه فقط یک شهر، بلکه حرم اهلبیت در ایران و خاستگاه علم و فرهنگ اسلامی شد. حضور حضرت معصومه (س)، قم را به مرکز پرورش اندیشههای دینی و کانونی اثرگذار در تحولات اجتماعی و فرهنگی تبدیل کرد. این حقیقت نشان میدهد که گاه یک حضور الهی میتواند مسیر تاریخ یک ملت را دگرگون سازد.
هجرت حضرت معصومه (س) از مدینه به سوی خراسان، نمادی ماندگار از وفاداری و ایستادگی است. او همه سختیهای راه را پذیرفت تا پیوندش با امام زمان خویش را حفظ کند. این تصمیم شجاعانه، الگویی روشن برای جوان ایرانی امروز است که در مسیر آیندهسازی، با دشواریها و بنبستها روبهرو میشود. پیام حضرت معصومه (س) چنین است: حقیقت و آرمانها ارزش آن را دارند که انسان سختیها را به جان بخرد و از آسایش کوتاهمدت بگذرد.
حضرت معصومه (س) بانویی عالم، آگاه و محدثه بود. در روزگاری که بسیاری از زنان امکان حضور اجتماعی و علمی نداشتند، او در شمار بزرگان خاندان پیامبر بهعنوان «کریمه اهلبیت» شناخته شد. این جایگاه، نشاندهنده آن است که زن مسلمان میتواند محور معرفت، تربیت و الهامبخشی در جامعه باشد. برای دختران و زنان امروز ایران، چنین الگویی یادآور این حقیقت است که علمآموزی، عزتخواهی و نقشآفرینی اجتماعی از مهمترین رسالتهاست.
قم امروز قلب تپنده حوزههای علمیه و کانون اندیشه دینی در جهان اسلام است. این جایگاه ریشه در حضور حضرت معصومه (س) دارد. هجرت نیمهتمام او شهری کوچک را به مرکز بزرگ علمی و معنوی بدل کرد. این پیام برای جوان ایرانی در سال ۱۴۰۴ روشن است: آینده روشن زمانی ساخته میشود که شهرها و نهادهای ما به کانون دانش و فرهنگ تبدیل شوند. تمدن و پیشرفت، از دل فرهنگ و علم میجوشد، همانگونه که قم با حضور او از نو متولد شد.
مرقد نورانی حضرت معصومه (س) همواره در طول تاریخ مأمن دلهای خسته بوده است. امامان معصوم زیارت او را وعده بهشت دانستند و این جایگاه نشاندهنده مقام معنوی و روحانی اوست. امروز که جامعه ایران با فشارهای معیشتی، تغییرات سریع و اضطرابهای اجتماعی دست و پنجه نرم میکند، چنین پناهگاهی معنوی میتواند مایه امید و آرامش باشد. جوان ایرانی در کنار دغدغههای اقتصادی و اجتماعی، نیازمند این پیوند روحی است تا بتواند با اطمینان قلبی، مسیر آینده را ادامه دهد.
حضرت معصومه (س) با زندگی کوتاه اما درخشان خود، الگویی جاودانه برای همه نسلها بر جای گذاشت. او به ما آموخت که حقیقت ارزش هجرت و ایستادگی دارد؛ زن میتواند محور عزت و معرفت جامعه باشد؛ شهرها میتوانند با یک حضور الهی به کانون فرهنگ و دانش بدل شوند؛ و امید و آرامش، در پیوند با معنویت معنا مییابد.
برای جوان ایرانی در سال ۱۴۰۴، پیام این بانوی بزرگ چنین است: اگر آیندهای روشن میخواهی، باید شجاعت هجرت به سوی حقیقت، تلاش در راه علم، پاسداشت عزت و بهرهگیری از معنویت را سرلوحه راه خود قرار دهی. این همان میراث ماندگار بانویی است که قم را به حرم اهلبیت و ایران را به پناهگاه عشق و معرفت پیوند زد.
به گزارش ایرنا، حضرت فاطمه معصومه، دختر امام موسی کاظم و خواهر امام رضا، در اول ذیالقعده سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه متولد شدند. ایشان به «معصومه» مشهورند و کنیه ایشان "امفاطمه" است.
این بانوی گرامی برای دیدار با برادرشان امام رضا به ایران سفر کردند و در مسیر، در حوالی ساوه بیمار شدند و به درخواست مردم قم وارد این شهر شدند.
حضرت معصومه در مدت ۱۷ روز اقامت در قم، در خانه موسی بن خزرج اشعری سکونت داشتند و در مکانی به نام «بیتالنور» به عبادت و تدریس علوم دینی پرداختند.
پس از رحلت ایشان در دهم ربیعالثانی سال ۲۰۱ هجری قمری، پیکر مطهرشان در قبرستان بابلان دفن شد و بعدها حرم مطهر حضرت معصومه در همین مکان ساخته شد. این حرم اکنون یکی از مهمترین مراکز زیارتی شیعیان است.
حضرت معصومه تنها بانویی است که زیارتنامهای مستقیم از سوی امام معصوم برای او نقل شده و این زیارتنامه در کتابهای معتبر شیعه ثبت شده است.