به گزارش قدس آنلاین، این شکل از اعتراضات مسبوق به سابقه بوده و پیش از این، دامن برخی سریالهای تاریخی دیگر را هم گرفته است مانند سریال «سزمین کهن» که به خاطر یک سکانس، ده سال در توقیف ماند. این بار هم یک سکانس کوتاه که می توانست از سوی سازندگان حذف شود و نگفتن یا جایگزینی آن الفاظ، عملا لطمه ای به کلیت قصه نمی زد، باعث دل آزردگی عده ای از هموطنان بختیاری شده است.
یکی از واکنش های رسمی به این موضوع از سوی غلامرضا تاجگردون نماینده مردم گچساران بود که با اشاره به پخش صحنهای در سریال سووشون که مورد نقد و اعتراض قوم لر شده بود، در پستی در اینستاگرامی خطاب به کارگردان سریال و مدیریت سکوی نمایشی نماوا نوشت: رمان جاودانه سووشون اثر زنده یاد سیمین دانشور یکی از گرانبهاترین سرمایه های فرهنگی و ادبی ایران معاصر است و به راستی کمتر اثری در تاریخ ادبیات ایران به اندازه سووشون توانسته است به عنوان نماد فرهنگی جایگاهی چنین رفیع پیدا کند. با این حال پخش سریال اقتباسی از این شاهکار ،ادبی که امید میرفت تبلور احترام به میراث فکری دانشور باشد، با صحنه ای مواجه شد که به سبب بی توجهی به شأن و منزلت اقوام ایرانی دل جامعه اصیل لر را آزرده ساخته است. قوم لر از دیرین سالان پاسدار مرزهای ایران زمین، مظهر غیرت، صداقت و نجابت بوده و در مقاطع تاریخی متعدد، نقشی بی بدیل در حراست از یکپارچگی کشور ایفا کرده است چنین بازنمایی های نادرست فارغ از نیت سازندگان بیگمان آسیب زننده به وحدت ملی و هویت فرهنگی ما خواهد بود.
او در ادامه تاکید کرده که به عنوان عضو کوچکی از قوم اصیل لر ، از کلیه عوامل این پروژه چند انتظار دارد، نخست، عذرخواهی شفاف و رسمی از جامعه لر و تمام مخاطبان شریف ایرانی، دوم؛ بازنگری و اصلاح کامل هرگونه صحنه یا دیالوگی که ممکن است به اقوام ایرانی جسارت یا بی احترامی تلقی شود و سوم؛ تلاش برای تبدیل این اثر نمایشی به فرصتی برای معرفی درست غنای فرهنگی اقوام ایرانی به ویژه قوم لر تا این سریال همچنان در شأن رمان ماندگار سووشون باقی بماند.
پس از این؛ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کهگیلویه و بویراحمد نیز در واکنش به حاشیههای اخیر پیرامون سریال سووشون ساخته نرگس آبیار، با تأکید بر اصالت و جایگاه قوم لر در تاریخ و فرهنگ ایران، خواستار توضیح و شفافسازی کارگردان این اثر شد.
واکنش های رسمی و غیررسمی به این سکانس جنجالی، تیم سازنده سریال «سووشون» را برآن داشت تا در بیانیهای رسمی با اشاره به سوءتفاهم پیش آمده، با عذرخواهی از قوم نجیب و تمدنساز لر، بر احترام عمیق خود به همه اقوام ایرانی و هدف اصلی اثر که نمایش پیوندهای ملی و فرهنگی است، تأکید کنند.
عوامل سووشون در بیانیه رسمی ضمن اعلام پوزش در پی سوءتفاهم پیش آمده، از اصلاح صحنهای از این سریال خبر دادند و در توضیحاتی را به این شرح ارائه دادند. پیرو مباحث و دغدغههایی که در خصوص پخش بخشی از سریال «سووشون» مطرح شده است، ما به عنوان عوامل تولید این اثر، وظیفهی خود میدانیم که به صورت شفاف، رسمی و صریح چند نکته را بیان کنیم:
۱. پیش از هر سخن از جامعهی نجیب و شریف لُر و تمامی مخاطبان ایرانی بابت هرگونه برداشت یا سوءتفاهمی که در صحنهای از این اثر موجب رنجش خاطر گردید، عذرخواهی میکنیم. کوچکترین بیاحترامی به هیچ قوم ایرانی، در اندیشه و نیت ما وجود نداشته و ندارد.
۲. در همان لحظات نخستین که انتقادهای بحق مردم عزیز به ما رسید، بدون هیچگونه درنگ، بخش مورد نظر از سریال اصلاح شد و نسخهی بازبینیشده بلافاصله در تمامی بسترهای انتشار بارگذاری شد. این اقدام نشاندهندهی تعهد کامل ما به احترام و شنیدن صدای مردم است.
۳. قوم لُر در تاریخ و فرهنگ ایرانزمین، همواره نماد غیرت، صداقت، دلاوری و پاسداری از مرزهای میهن بوده و هست. شخصیت های ملی و میهنی و مذهبی از سید محمد مهدی طباطبایی بروجردی (علامه بحرالعلوم) تا پروفسور سید علی ملکحسینی (پدر پیوند کبد ایران) و هزاران چهرهی درخشان دیگر، نشانگر نقش بیبدیل این قوم در اعتلای ایران عزیز است. افتخار ماست که در این اثر، به درستی به معرفی و ارجنهادن این جایگاه بپردازیم.
۴. هدف اصلی اثر سریال «سووشون» بر پایه یکی از ارزشمندترین آثار ادبی معاصر ایران، نوشته بانو سیمین دانشور ساخته شده است. مقصود و نیت عوامل این پروژه، تنها روایت داستانی از تاریخ معاصر و انتقال پیامهای انسانی، ملی و فرهنگی بوده و هست، نه ایجاد شکاف یا سوءتفاهم.
۵. دعوت به همدلی امید ما این است که این رخداد، فرصتی باشد برای بازاندیشی و انسجام فرهنگی؛ تا «سووشون» همچون اصل ماندگارش، نه عامل دلخوری، بلکه حلقهای از پیوند دلهای ایرانیان شود.
به نظر می رسد که با توضیحات کارگردان و عوامل سازنده سریال به سوء تفاهم پیش آمده و اصلاح نسخه مورد اعتراض، خطر توقیف از بیخ گوش این سریال گذشته است ولی آنچه اهمیت دارد اینکه سازندگان یک اثر تصویری بایستی نسبت به تفاوت حساسیت ها در یک اثر نمایشی با یک اثر مکتوب آشنا باشند تا مسائلی از این دست منجر به دل آرزدگی اقوام عزیز ایرانی نشود و از سوی دیگر، ظرفیت اقوام هم بایستی بالاتر برود تا ساخت آثار بومی و قومی در حوزه فیلم و سریال رواج یابد.