چرا با این‌که کشور ایران همواره در چارچوب قوانین بین‌المللی عمل نموده و عضویت در اکثر معاهدات را پذیرفته، نظام سلطه همچنان نگران عملکرد جمهوری اسلامی ایران است، اما هیچ‌گاه نگران رفتار و گفتار صهیونیست‌های جنایتکار که مبدأ و منشاء تمام شرارت‌ها، جنگ‌افروزی‌ها، خباثت‌ها، خیانت‌ها و اقدامات ضدبشری بر روی زمین هستند و یا سایر دول متجاوز نیست؟
اصولاً مگر ابراز نگرانی در مورد امنیت کشورها و یا حقوق بشر از سوی کسانی که خودشان (آمریکا، اروپا و صهیونیست‌ها) عامل اصلی تمام پلیدی‌های روی زمین از جنایت جنگی و تهدید و ترور و شکنجه‌گری گرفته تا ساخت و استفاده از سلاحهای کشتار جمعی، از قاچاق موادمخدر، قاچاق اسلحه، قاچاق انسان و اعضای بدن انسان گرفته تا پولشویی و تحریم و حتی تعیین جایزه برای بازداشت رؤسای جمهور سایر کشورها و هزاران اقدام غیرانسانی دیگر هستند، باورکردنی و پذیرفتنی است؟
چرا سلطه‌گران نگران امنیت صهیونیست‌هایی که پایه و اساس حکومت پلیدشان بر مبنای اشغالگری بنا نهاده شده و همچنان نقشه کشورگشایی در سر دارند و رسماً از ایجاد اسرائیل بزرگ و اشغال و تصرف کشورهای دیگر سخن می‌گویند، هستند، اما نگران اقدامات غیرانسانی آنها نیستند؟
چرا قتل و غارت مردم فلسطین و لبنان و سوریه و سایر کشورها توسط صهیونیست‌ها آنها را نگران نمی‌کند؟ و چرا تخریب زیرساخت‌های غزه، لبنان، سوریه، یمن، لیبی، افغانستان و دیگر کشورهای اسلامی ذره‌ای در برانگیختن ادعای صلح‌طلبی آنها تأثیر ندارد و زمینه نگرانیشان را فراهم نمی‌کند؟
چرا وقتی رژیم صهیونیستی با وقاحت تمام و علناً فهرست ترور می‌دهد و تاکنون هزاران مسئول، فرمانده و دانشمند، نخبه و حتی مردم عادی کشورهای مختلف را در نقاط مختلف جهان به طُرق گوناگون به قتل رسانده، باعث ایجاد نگرانی در آنها نمی‌شود؟
چرا افکار و رفتار نژادپرستانه و کاملاً افراطی و نیز احکام غیرانسانی مندرج در کتب صهیونیستی از جمله تلمود که صهیونیست‌ها را مجاز و بلکه ملزم به انجام هر نوع رفتار غیرانسانی علیه سایر ادیان و نژاد‌ها می‌کند، آنها را نگران نمی‌سازد؟
چرا خطر وجود انبوهی از سلاحهای کشتار جمعی در دستان کثیف صهیونیست‌ها که همواره از عضویت در آژانس انرژی اتمی و پذیرش قوانین آن امتناع کرده و هرگز اجازه بازرسی از زرادخانه‌های اتمی خود را نداده‌اند، آنها را نگران نمی‌کند، اما خبر کذب اقدام ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای اینقدر سلطه‌گران را نگران می‌کند و به وحشت می‌اندازد تا جایی‌که متوسل به حمله نظامی می‌شوند؟
چرا نادیده انگاشتن و بلکه زیرپا گذاشتن قطعنامه‌های مکرر سازمان ملل توسط صهیونیست‌ها آنها را نگران نمی‌کند و حتی از آنها حمایت و جانبداری می‌کنند؟
چرا حمایت صهیونیست‌ها از گروه‌های خشونت‌طلب و تروریستی، فرقه‌ای و جریان‌های ضددینی، در آنها نسبت به سردمداران این رژیم ایجاد تردید و نگرانی نمی‌کند؟
چرا ترویج رفتارهای ضدبشری در کتب درسی و مدارس اسرائیل و آموزش خشونت و نظامی‌گری به کودکان در سرزمین‌های اشغالی یا کشوری مانند اُکراین را امری طبیعی جلوه می‌دهند و باعث نگرانیشان نمی‌شود، اما همین کار را در مورد سایر کشورها برنمی‌تابند؟
چرا ادعای دموکراسی و دفاع از حقوق بشر دارند، اما مخالفت صهیونیست‌ها با دموکراسی و رأی‌گیری از فلسطینیان برای تعیین تکلیف سرزمینشان، سبب نگرانی آنها نمی‌شود؟
اصلاً چرا لشکرکشی‌ها، اشغالگری‌های و دخالت‌ها خودشان علیه سایر کشورهای دور و نزدیک در نقاط مختلف جهان و یا تجاوز کشورهایی مانند؛ ترکیه، عربستان، صربستان به خاک کشورهای همسایه و یا خشونت دولت‌هایی مانند؛ برخی دولت‌های منطقه و یا فرامنطقه مثل دولت میانمار علیه مردم خودشان آنها را نگران نمی‌کند و علیه آنها قطعنامه صادر نمی‌کنند و یا وارد جنگ با این کشورها نمی‌شوند؟ چرا جان دیگران به‌ویژه مسلمانان برایشان پشیزی اهمیت ندارد و چه‌بسا عامداً در پی نابودی کشورهای جهان اسلام هستند؟
چرا حمله خودشان به افغانستان، لیبی، عراق، یمن، غزه، سوریه، لبنان، ایران و سایر کشورهای مشابه و نابودی زیرساخت‌ها و تأسیسات آنها نگرانشان نمی‌کند، اما حمله روسیه به اَکراین، ارمنستان به آذربایجان، پاکستان به هند، تهدید چین علیه تایوان، تهدید کره شمال علیه کره جنوبی و امثال آن و حتی حضور قانونمند ایران در کشورهای همسایه بلافاصله با واکنش شدید مواجه می‌شود؟
در پایان ذکر چند سؤال از خود آنها ضروری است؛ چرا فکر می‌کنید، فقط شما حق دارید نگران باشید؟ چرا فکر می‌کنید در باغ‌وحشی که ساخته‌اید، فقط شما نیاز به سیستم دفاعی دارید؟ چرا فکر می‌کنید فقط شما حق دارید سلاح اتمی داشته باشید و دیگران حتی مجاز به استفاده صلح‌آمیز از آن نیستند؟ چرا فکر می‌کنید که شما حق دارید به شکل یکجانبه و خارج از همه اصول و چاچوب‌های منطقی و متداول، دیگران را متهم، محاکمه و مجازات کنید؟
چرا آمریکایی‌ها می‌گویید کسانی که نفت دارند نیاز به تأسیسات هسته‌ای ندارند، در حالی که خودشان هم از ذخائر عظیم نفتی و هم بیشترین تعداد نیروگاه هسته‌ای برخوردارند؟ چرا در حالی که دیگران را از استفاده از سوخت‌های فسیلی منع می‌کنند، اجازه استفاده از انرژی هسته‌ای را نیز به سایر کشورها نمی‌دهند، در حالی‌خودشان بزرگترین مصرف‌کننده در هر دو موضوع هستند؟
آیا واقعاً اگر ایران یا هر کشور دیگری جای صهیونیست‌ها و سایر همپالگی‌های شما بودند، باز هم همبن مقدار مسامحه و مماشات می‌کردید یا با وحشیانه‌ترین شکل ممکن به آن حمله می‌کردید؟
جواب همه این سؤالات در چند جمله خلاصه می‌شود، آنها بخشی از پیکره صهیونیست و در واقع خود شیطان هستند و فقط منافع خودشان برایشان اهمیت دارد و آنچه در مورد صلح، آزادی، حقوق‌بشر، حقوق زنان، دموکراسی و نظایر آن می‌گویند، همگی شعارهایی هستند که برای فریب افکار عمومی به‌کار برده می‌شود و هدف نهایی فراهم نمودن شرایط برای تصرف کشورها و حداقل سلطه کامل برای استفاده از موقعیت و چپاول منافعی است که در اختیار دارند.