به گزارش شهرآرانیوز؛ در یکی از کوچه‌های قدیمی مشهد، خانه‌ای وجود دارد که در ایام شهادت امام رضا (ع) بیش از یک چهار دیواری ساده است. این خانه تبدیل به پناهگاهی برای زائرانی شده که با پای پیاده، خود را به حرم مطهر می‌رسانند.
در خیابان مجلسی مشهد، همان‌جا که خیابان‌ها و کوچه‌ها در ایام شهادت امام رضا (ع) از موج زائران پر می‌شوند، خانه‌ای است که وقتی خستگی مسیر بر تن زائران غلبه می‌کند، آنها به آنجا پناه می‌برند. این خانه، خانه «مسعود کرمی» است. مردی که سال‌هاست رسم دارد درِ خانه‌اش را به روی عاشقان اهل‌بیت باز کند و در مسیر زیارت قدمی کوچک، اما پرمعنا بردارد.
اما داستان خانه کرمی به اینجا ختم نمی‌شود. وقتی آقای کرمی خانه را خرید، از همان ابتدا نیتش خدمت به اهل‌بیت و زائران بود. او نه‌تنها خانه را خرید، بلکه با راه‌اندازی روضه خانگی و جلسات مذهبی، فضا را معنوی کرد. کم‌کم همسایه‌ها نیز پای کار آمدند. یکی نذری می‌داد، یکی جلسه قرآن راه می‌انداخت و دیگری مراسم مذهبی در ایام مناسبتی برگزار می‌کرد. این تلاش‌ها آرام آرام کوچه را به مسیری معنوی و دلنشین تبدیل کرد و اکنون در ایام شهادت امام رضا (ع) کل کوچه رنگ و بوی موکب گرفته است.
آقای کرمی درباره آغاز این مسیر می‌گوید: «زمانی که پای زائران امام رضا (ع) به خانه‌ام باز شد، هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم حضورشان چنین زندگی مرا روشن کند. کم کم همسایه‌ها دیدند و خودشان هم دست به کار شدند. حالا کوچه ما به یک مسیر خدمت تبدیل شده است.»
در خانه کرمی، همه چیز برای پذیرایی زائران آماده است. اتاق‌ها برای استراحت، حیاط با فرش و پشتی مهیا شده و خانواده با دقت و محبت، زائران را پذیرایی می‌کنند. بانوان خانه غذا‌های ساده، اما گرم تهیه می‌کنند تا خستگی مسیر از تن زائران بیرون برود و مردان خانه به نظافت و مدیریت فضای پذیرایی مشغول هستند تا همه چیز برای ورود مهمانان آماده باشد.
اما آنچه حال و هوای این کوچه را خاص کرده، مشارکت اهالی است. حتی کسانی که نمی‌توانند خانه خود را در اختیار زائران قرار دهند، پای کار می‌آیند. یکی غذا برای پذیرایی فراهم می‌کند، دیگری سر کوچه ایستاده و زائران را با آب و شیرینی خوش‌آمد می‌گوید. این تعامل باعث شده تا کل کوچه یک مسیر خدمت و معنویت شود. زائران خسته وقتی وارد این کوچه می‌شوند، نه‌تنها استراحت می‌کنند، بلکه با دل پر امید و خاطره‌ای شیرین ادامه مسیر می‌دهند.
آقای کرمی می‌گوید: «شاید قدم ما کوچک باشد، اما وقتی دل زائری شاد می‌شود، تمام خستگی‌ها فراموش می‌شود. اینجا همه قشر زائر می‌آیند. برخی از زائران با وجود اینکه می‌توانند در مشهد هتل بگیرند، اما بودن در کنار ما را ترجیح می‌دهند. در فضای اینجا صفا و صمیمیتی حاکم است که همه احساس می‌کنند در خانه خودشان هستند. بار‌ها به علت مراجعه زیاد زائران شرمنده شده‌ایم، در این مواقع از همسایگان کمک گرفته و آنها را به این خیر کثیر دعوت می‌کنیم.»
همین نگاه باعث شده تا در روز‌های پایانی ماه صفر، خیابان مجلسی با پرچم و کتیبه‌های عزاداری رنگ و بوی خاصی به خود بگیرد و برای میزبانی از زائران آماده شود. اعضای خانواده از اواسط ماه صفر خانه را تجهیز می‌کنند، فضا را مرتب می‌کنند و فرزندان و فامیل‌هایی که در شهر‌های دیگر زندگی می‌کنند، برای خادمی زائران می‌آیند.
این مسیر خدمت محدود به مشهد نیست. خانه پدری خانواده کرمی در نیشابور نیز سال‌هاست آماده پذیرایی از زائران است. پدر خانواده آن خانه را وقف خدمت به زائران کرده و این سنت توسط فرزندان و نسل بعدی ادامه یافته است.
کرمی می‌گوید: «خانه پدری ما در نیشابور، اولین مدرسه خدمت ما بود. هنوز هم خانواده هر سال آماده می‌شوند، خانه را مهیا می‌کنند و بچه‌ها و دختر و پسر عمو‌ها و خاله‌ها از شهر‌های دیگر می‌آیند تا خادمی کنند. خدمت به زائران، هم آنجا و هم اینجا بخش بزرگی از زندگی ماست.»
یکی از اهالی محله می‌گوید: «وقتی می‌بینی کل کوچه آماده خدمت است، حس می‌کنی وارد یک مسیر معنوی شده‌ای. از صبح تا شب صدای سلام و صلوات زائران همه فضا را پر می‌کند.»
در حال حاضر، خانواده کرمی هم در مشهد و هم در نیشابور آماده خدمت هستند. خانه‌ها مجهز و آماده‌اند، اعضای خانواده از روز‌های قبل برنامه‌ریزی می‌کنند و تلاش دارند خدمتی بی‌چشمداشت و خالصانه به زائران ارائه دهند. این خدمت باعث شده که حتی اهالی کوچه و محله نیز الهام بگیرند و خودشان پای کار بیایند.
این روایت نشان می‌دهد که خدمت به زائران امام رضا (ع) تنها محدود به پذیرایی و استراحت نیست بلکه برکت و تحول در زندگی خادم و خانواده‌اش را نیز به همراه دارد. خانه‌ای ساده، با نیت خالص و حضور زائران توانسته دل‌ها را روشن کند، کوچه‌ای را به مسیر خدمت تبدیل کند و یادآور این حقیقت باشد که خدمت خالصانه به زائران برکت و امید را به زندگی می‌آورد.
منبع: فارس
