شناسهٔ خبر: 74085156 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: قدس آنلاین | لینک خبر

نقاشی و نقالی قصه قهرمان‌های ایران

نوجوانان مشهدی روز گذشته در کارگاه هنری یک روزه با عنوان «مرز پرگهر» که از طرف کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان رضوی در هتل پردیسان برگزار شده بود، شرکت کردند.

صاحب‌خبر -

به گزارش قدس خراسان، نوجوانان مشهدی روز گذشته در کارگاه هنری یک روزه با عنوان «مرز پرگهر» که از طرف کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان رضوی در هتل پردیسان برگزار شده بود، شرکت کردند. در این کارگاه هنری، نوجوانان فعال در انجمن تصویرگری نوجوان و انجمن قصه‌گویی کانون به ‌صورت مشترک همکاری کردند.
نوجوانان در این کارگاه هنری تصویری را که ایده‌پرداز آن کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان رضوی بوده و توسط مصطفی شفیعی کدکنی، تصویرگر مشهدی طراحی شده، رنگ‌آمیزی کردند. این تصویر روی بومی با ابعاد ۲۰ در ۲ متر کشیده شده است.
پس از تکمیل این تصویر توسط نوجوانان مشهدی، نوجوانان نقال آمدند و قصه قهرمانان و اسطوره‌های ایرانی را که در این تصویر نشان داده‌ شده‌اند، نقل کردند. قرار است این تصویر با پیوست نقالی در مکان‌های مختلف مشهد اکران و اجرا شود؛ اما هنوز مکان‌های این اکران و اجرا قطعی نشده است.
در این کارگاه هنری ۴۵ نفر از نوجوانان مشارکت کردند که از این تعداد، چهار نفر خوشنویس، ۳۸ نفر تصویرگر و سه نفر نقال بودند.

تفاوتی میان نگاه ایران باستان و ایران امروز در دفاع از وطن وجود ندارد

به سراغ مصطفی شفیعی کدکنی، نقاش و تصویرساز این طرح می‌روم تا درباره موضوع نقاشی که در این کارگاه به ‌تصویر کشیده شده، بگوید. او در این باره بیان می‌کند: با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان به این جمع‌بندی رسیدیم که طرح یک سیر تاریخی را نشان دهد. به همین خاطر ابتدا طرح را با حوزه تمدنی ایران باستان آغاز کردیم که بخشی از آن فرهنگ جنگاوری ایرانی‌هاست. تصویرگری را ابتدا از فردوسی آغاز کردیم و زیر پای فردوسی مبارزه رستم، قهرمان شاهنامه را با دیو سفید به تصویر کشیدیم؛ چرا که دیو در ایران باستان نماد دشمن بوده است.
شفیعی کدکنی با بیان اینکه در این تصویر می‌خواهیم بگوییم ما در ایران باستان هم همواره نگاه صلح‌جویانه داشته‌ایم و قهرمانان و پهلوانان ما مدافع ایران بوده‌اند، می‌افزاید: روی دست فردوسی نیز کبوتری را که در دهانش شاخه زیتون است، ترسیم کردیم که نماد صلح است. این کبوترِ صلح از انگشت اشاره فردوسی پرواز می‌کند و تا انتهای تصویر حضور دارد و به تکامل می‌رسد.
او ادامه می‌دهد: پس از نمادهای ایران باستان به دوره اسلامی با تصویر گنبد امام رضا(ع) که وجودشان به‌عنوان نماد تشیع در ایران است، می‌رسیم. به بیانی دیگر همان استعاره‌ای را که در جنگ می‌گفتیم دشمن گنبد آهنین دارد و ما به‌ جای آن گنبد طلا داریم، در اینجا به تصویر کشیدیم؛ چرا که امام رضا(ع) را پشتوانه فرهنگی و امنیتی خودمان می‌دانیم.
این نقاش و تصویرساز مشهدی یادآور می‌شود: در کنار گنبد طلای حرم مطهر امام رضا(ع)، دست رهبر معظم انقلاب را به‌عنوان نماد دستور و امر ایشان به تصویر کشیدیم. در این تصویر انگشتر و کاغذ یادداشتی که در سخنرانی‌ها در دست دارند، نمادهایی از ایشان است، انگشت اشاره نیز جلو را نشان می‌دهد که نماد آینده محسوب می‌شود.
این هنرمند مشهدی با بیان اینکه کبوتر صلح در این تصویر مسیرش را ادامه می‌دهد و وقتی به نماد انرژی هسته‌ای که به رنگ خون درآمده، می‌رسد، او هم خونی می‌شود، می‌افزاید: در ادامه، آرش را که نمادی از ایران باستان است، در تصویر داریم که در مقابل هواپیماها و پهپادهای دشمن سپری در دست دارد و در پشتش به جای تیر، موشک‌های ایرانی را به تصویر کشیده‌ایم.
شفیعی کدکنی با بیان اینکه در این تصویر نمادهایی از دوران ایران باستان و جمهوری اسلامی را با هم ادغام کرده‌ایم، خاطرنشان می‌کند: در ادامه، نمادی از رستم امروز ما که سربازانمان هستند، دیو امروز را که رژیم صهیونیستی است، زیر پای خود قرار داده و در کنار آن، جمله رهبر معظم انقلاب را که فرمودند «بیچاره خواهید شد» نوشته‌ایم.
او متذکر می‌شود: نگاه عرفانی عطار را در این تصویر به‌ کار گرفته‌ایم و کبوتر صلحی که از ابتدای تصویر روی دست فردوسی بود، در انتهای تصویر به قله قاف یا دماوند می‌رسد و در تکامل سیمرغ می‌شود. در انتهای تصویر هم سرو کهن ایرانی را داریم که نماد استقامت و مقاومت است که اگر سر خم کند، باز هم برمی‌گردد و پابرجا می‌ایستد.
این نقاش و تصویرساز مشهدی با اشاره به اینکه صحبت اصلی در این تصویر این بوده که ما از ابتدای تاریخ خودمان همیشه در مقام دفاع جنگاوری کردیم و هیچ وقت مهاجم نبودیم، تأکید می‌کند: هیچ تفاوتی میان نگاه ایران باستان و ایران امروز در زمینه دفاع از وطن وجود ندارد و ما همواره با دو بال ایرانی بودن و نمادهای آن و اسلام که نمادهای آن عاشورا و مهدویت است، پرواز کرده‌ایم و توانسته‌ایم پیش برویم و از کبوتر صلح به سیمرغ برسیم.

ارزش ایران برای ما خیلی بیشتر از این حرف‌هاست

در ادامه به سراغ نوجوانان کاربلد در این کارگاه هنری رفتم. جواد حافظی که متولد ۸۷ است و تجربه دو ساله‌ای در نقاشی دیواری، رنگ روغن و سیاه‌قلم دارد، درباره این کارگاه هنری می‌گوید: این ورکشاپ تجربه خیلی خوبی است و فضای بسیار خوبی را در اختیار ما گذاشته‌اند و بچه‌ها همه با اشتیاق در حال کار کردن هستند.
او که دانش‌آموز رشته گرافیک است، می‌افزاید: تقریباً یک سالی می‌شود با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان همکاری می‌کنم. در این یک سال در کارگاه‌ها و برنامه‌های زیادی از جمله مجسمه‌سازی، نقاشی دیواری، نقاشی روی بوم و طراحی‌های سیاه‌قلم شرکت کرده‌ام.
حافظی درباره انگیزه‌اش از همکاری با این کارگاه هنری اظهار می‌کند: با مشارکت در کشیدن این طرح می‌خواهیم نشان دهیم ایران چقدر ارزشمند است و اینکه ارزش ایران برای ما خیلی بیشتر از این حرف‌هاست. به همین خاطر تلاش می‌کنیم با این نقاشی بخشی از آن را نشان دهیم.

این کارگاه هنری، نشانه‌ای از همبستگی نوجوانان است

حانیه سادات نجار نیز که مشاور کارشناس هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان رضوی بوده و دو سه سالی است با کانون همکاری می‌کند، درباره محتوای طرحی که در این کارگاه هنری می‌کشند، می‌گوید: نکته‌ای که در این طرح برایم جذاب است، ادغام اسطوره‌های گذشته ایران مثل رستم و آرش با اسطوره‌های حال حاضر مثل شهدای این دهه و دهه‌های گذشته است. ادغام این اسطوره‌ها نشان می‌دهد که ما از گذشته می‌خواستیم از خاکمان دفاع کنیم و تا الان هم هیچ تغییری در میهن‌دوستی ما به‌ وجود نیامده است.
او که دانش‌آموز سال آخر گرافیک است و می‌خواهد در دانشگاه رشته هنر بخواند، می‌افزاید: به دلیل اینکه از همه رده‌های سنی با عقاید مختلف در اینجا حضور دارند، به نظرم این کارگاه هنری همبستگی این نسل را نشان می‌دهد.
ما ملتی هستیم که تاریخ و عقایدمان ظرفیت‌های قابل توجهی دارند. شاید به نسل جدید درباره این ظرفیت‌ها کمتر گفته باشیم و جنگ ۱۲ روزه این فرصت را در اختیارمان قرار داده تا به سابقه تاریخی و روحیه مقاوم ایرانیان رجوع کنیم و با زبان هنر به نسل جدید بگوییم تمدن ما ریشه در تاریخ دارد و این همان چیزی است که در بزنگاه‌ها خودش را نشان می‌دهد و همه ما ایرانیان در تمام نسل‌ها به آن افتخار کرده‌ایم.