شناسهٔ خبر: 73871148 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: صدا و سیما | لینک خبر

سالیابی نمونه‌های کاوش شده از محوطه غار کلدر خرم آباد

نتایج بدست آمده از آزمایشگاه سالیابی ترمولومینسانس پژوهشکده حفاظت و مرمت، تاریخ ۶۳ هزار سال را در غار کلدر خرم آباد نشان داد.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، سالیابی ترمولومینسانس نمونه‌های بدست آمده از کاوش باستان‌شناسی محوطه غار «کلدر» خرم آباد لرستان در آزمایشگاه سالیابی ترمولومینسانس پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی- فرهنگی انجام شد.

مولود سادات عظیمی مسئول آزمایشگاه سالیابی ترمولومینسانس پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی- فرهنگی گفت: محوطه غار کلدر یکی از محوطه‌های مهم در پروژه ثبت جهانی دره خرم آباد لرستان است که طی کاوش‌های باستان‌شناسی این غار در سال ۱۳۹۳ خورشیدی در قالب یک پروژه بین‌المللی به سرپرستی بهروز بازگیر و همکاری مشترک موسسه دیرین انسان‌شناسی کاتالای اسپانیا، آزمایشگاه رادیوکربن آکسفورد، موزه نئاندرتال آلمان و متخصصان آزمایشگاه سالیابی ترمولومینسانس پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی- فرهنگی، فرانک بحرالعلومی و نگارنده، توانستند نتایج قابل قبول و حیرت‌انگیزی از کاوش‌های باستان‌شناسی این غار را آشکار سازند.

وی افزود: تعداد ۴ نمونه از سازه‌های حرارت دیده گلی بدست آمده از لایه شماره ۴ کاوش در غار کلدر برای تعیین قدمت و سالیابی به آزمایشگاه سالیابی ترمولومینسانس ارسال شد که پس از فرایند سالیابی بر روی این نمونه‌ها، تاریخ و قدمتی از ۲۳۱۰۰ تا ۲۹۴۰۰ سال را از این لایه کاوش شده بدست آمد.

مسئول آزمایشگاه سالیابی ترمولومینسانس پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی- فرهنگی گفت :  این نتایج همراه با نتایج آنالیز کربن ۱۴ سه نمونه زغال چوب متعلق به لایه‌های پایین‌تر کاوش این غار نیز که در آزمایشگاه رادیوکربن آکسفورد سالیابی شد، قدمت حدود ۵۴ هزار و ۴۰۰ سال را ثبت کرد. حاصل نتایج این پروژه و پژوهش بین المللی در قالب مقاله‌ای مشترک در ۲ مارس ۲۰۱۷ در مجله نیچر (Scientific Reports Nature) به چاپ رسید .

عظیمی گفت: همچنین یک قطعه فلینت (Flint) هم که از فصل سوم کاوش باستان‌شناسی همین غار (کلدر) در عمق ۱۶۳ سانتیمتری لایه‌های کاوش بدست آمده بود، در سال ۱۳۹۹ در آزمایشگاه سالیابی ترمولومینسانس پژوهشکده حفاظت و مرمت تعیین قدمت شد که تاریخ ۶۳ هزار سال را در این غار نشان می‌داد و ماحصل نتیجه سالیابی این قطعه فلینت نیز در قالب مقاله‌ای در نشریه باستان‌شناسی و باستان‌سنجی دانشگاه آزاد ورامین در سال ۱۴۰۱ به چاپ رسید.