از روز جمعه که سکوی نماوا مسدود و از دسترس خارج شده است. سازمان‌ها، نهادها و افراد مرتبط طبق معمول شروع کرده‌اند به بیانیه دادن. از مرکز رسانه قوه قضاییه ، سکوی نماوا، ساترا و انجمن‌های صنفی سکوی نمایش گرفته تا نرگس آبیار و باقی قضایا. مخاطب مانده است بین دعوای همیشگی سکوی پخش کننده و نهادهای قانونی.
دعوا سر پخش سریالی است که عکس‌های آن از 6 ماه قبل و اولین تیزر آن از یکماه قبل منتشر شده است. طبق آنچه کارگردان سریال گفته است چندین بار این فیلمنامه برای اخذ مجوزهای لازم مسیر کسب مجوز را طی کرده به تمام تعهدات عمل شده و علی‌رغم حذف حدود ۲۰ دقیقه از سریال گرفتار اختلاف سلیقه‌ای تنها بر سر ۶۲ ثانیه شده، فیلمنامه سریال هم بر اساس شناخته شده ترین رمان ایرانی نوشته شده است اما قسمت اول که منتشر می‌شود همان داستان قدیمی تکرار می شود؛ توقیف سریال با این ادعا که مجوز نداشته است.
همان دعوای همیشگی در انتشار قسمت اول یک سریال بین ساترا و پلتفرم پخش کننده اتفاق می‌افتد و این بار با یک بی تدبیری عیان که علاوه بر توقیف سریال، سکو هم از دسترس خارج می‌شود.
نکته اصلی اینجاست؛ مخاطبی که مشترک این سکو شده و حق اشتراک خریداری کرده و هیچ علاقه‌ای هم به دیدن سووشون (که بعضی صحنه‌هایش هم قابل دفاع نیست) ندارد چه باید بکند؟
سکو از روز جمعه تا لحظه نگارش این یادداشت همچنان از دسترس خارج است. آیا حمایتگری ساترا که طبق گفته خودش موظف به حمایت از حقوق مخاطبان است در همین حد و اندازه است؟
آیا ساترا هنوز نمی‌داند عبارت حمایت از حقوق مخاطب دایره وسیع‌تری دارد و این نهاد تنظیم‌گر باید حق مخاطب را در همه جوانب رعایت کند؟
آیا ساترا می‌داند باید حامی حق اشتراک مخاطب هم باشد و برای مسایل مختلفی مثل تبلیغات مکرری که بین سریال‌ها پخش می‌شود و پول این تبلیغات از جیب مخاطب می‌رود باید با همین بی‌پروایی وارد میدان دفاع از حقوق مخاطب شود؟
آیا ساترا می‌داند در پی توقیف‌های مکررش بر سریال‌ها که نشات گرفته از بی تدبیری اش است و نه دفاع از حقوق مخاطب، زمینه های لازم برای تبلیغ رایگان سریال را فراهم می‌کند؟
هزینه واقعی این تبلیغات از جیب مردم بیچاره‌ای پرداخت می‌شود که در شرایط فعلی معیشتی که تلویزیون هیچ برنامه‌ای برای ارائه ندارد و قیمت بلیط سینما هم سر به فلک کشیده، سرگرمی جز دیدن سریال‌های شبکه نمایش خانگی ندارند .
و دوباره این سوال را از ساترا می‌پرسم که اگر وظیفه او به عنوان نهاد قانونی تنظیم‌گر، حمایت از حقوق مخاطب است پس حق مخاطبی که از مدتها پیش که هنوز تیزر سووشون پخش نشده بود و برای دیدن دیگر محصولات این شبکه آن را خریده چه می‌شود؟
مخاطب تا کِی باید در این دعوای بین نهاد تنظیم گر و سکوهای نمایش خرد و خمیر شود؟
چرا پس از گذشت چند سال از شکل‌گیری ساترا فرایند نظارت این نهاد همچنان می لنگد و هیچ تدبیری برای حل و فصل اموراتش با سکوها بدون آنکه مخاطب متضرر نشود، ندارد؟
و نکته آخر، یکماه پیش بود که پیمان جبلی، رئیس سازمان صدا و سیما در حکمی جواد رمضان نژاد را به جای سعید مقیسه به سمت رئیس ساترا منصوب کرد. بعد از گذشت یکماه از این انتصاب، اقدام بی‌محابای جواد رمضان‌نژاد مبنی بر مسدودکردن یک سکوی نمایشی به بهانه انتشار یک سریال، نشان می‌دهد این انتصاب درست و بجا نبوده چون ایشان برای حق مردم هیچ شانی قائل نیست.