حضرت علی(ع) در نهج‌البلاغه به‌طور مستمر از عدالت اجتماعی به‌عنوان یکی از اصول اساسی حکمرانی و پایه‌های ساخت جامعه‌ای صالح یاد کرده‌اند. عدالت، از نگاه ایشان نه تنها به معنای توزیع عادلانه منابع و حقوق، بلکه به معنای ایجاد تعادل در روابط انسانی، رعایت کرامت انسان‌ها و توجه به نیازمندی‌های افراد جامعه است. شب‌های قدر فرصتی است تا انسان‌ها به‌ویژه در مواقعی که تقدیر و سرنوشت‌ها در این شب‌ها رقم می‌خورد، با درک عمیق‌تری از مفهوم عدالت در زندگی فردی و اجتماعی خود، تلاش کنند تا در پی برقراری عدالت در جامعه باشند.
ایکنا همزمان با ماه مبارک رمضان با انتشار مجموعه درسگفتارهای «عدالت اجتماعی از نگاه امیر(ع)» با حضور محمدهادی امین ناجی، نهج‌البلاغه پژوه و استاد دانشگاه درصدد برآمده است تا بابی را برای آشنایی بیشتر روزه‌داران با آموزه‌های نهج‌البلاغه در شب‌های قدر و بهره‌مندی معنوی بیش از پیش از این شب‌های گرانقدر بگشاید.
در ادامه قسمت دوم از مجموعه درسگفتارهای «عدالت اجتماعی از نگاه امیر(ع)» با موضوع «گستره رحمت الهی» را می‌بینید و می‌خوانید.
امروز، روز پایانی سال 1403 و از سوی دیگر روز ملی نهج‌البلاغه است. نهج‌البلاغه کتاب شریف و ماندگاری است که سید رضی(ره) در قرن پنجم به جامعه انسانی، اسلامی و شیعی هدیه کرده است. این کتاب، گزیدهای از کلام زیبای امیر مؤمنان(ع)، خطبه‌های ماندگار و شیوای علی بن‌ابی‌طالب(ع) و نامه‌های صریح و گویای آن حضرت به عوامل اجرایی و فرمانداران روزگار خود است.
یکی از این نامه‌ها، نامه و عهدنامه امیر مؤمنان(ع) با مالک اشتر است که به نامه 53 نهج‌البلاغه مشهور است. در فرازهای پایانی این نامه، امیر مؤمنان(ع) درخواست‌هایی را از خداوند متعال طلب می‌کنند که در این فرصت چند دقیقه‌ای به برخی از این درخواست‌ها اشاره می‌شود. درخواست‌هایی که حاکی از گستره رحمت الهی و مسئلت و درخواست امیر مؤمنان(ع) برای برخورداری از این گستره رحمت و خوان کرم الهی است.
امام علی(ع) می‌فرمایند: «و أنا أسألُ اللّه َ بسَعَةِ رَحمَتِهِ و عَظيمِ قُدرَتِهِ على إعطاءِ كُلِّ رَغبَةٍ، أن يُوَفِّقَني و إيّاكَ لِما فيهِ رِضاهُ مِن الإقامَةِ علَى العُذرِ الواضِحِ إلَيهِ و إلى خَلقِهِ؛ خداوند را به گستردگى رحمتش و قدرت بى‌منتهايش بر برآوردن هر خواهشى سوگند مى‌دهم و از او مسئلت مى‌كنم که مرا و تو را در آنچه مورد رضايت اوست، توفيق دهد تا هم نزد او و هم نزد خلقش عذرمان روشن باشد».
حضرت امیر(ع) درخواست‌های خود از خداوند متعال را در سعه و گستره رحمت پروردگار بیان کرده و قدرت عظیم خداوند را برای علاقه‌مندی‌ها و رغبت‌های خود درنظر می‌گیرند. می‌توان این برداشت را داشت که امیر مؤمنان(ع) چیزهایی می‌خواهد که در انتهای نیکی‌ها بوده و به اجابت نزدیک است. ابن ابی‌الحدید در شرح نهج‌البلاغه و این عهدنامه از رغبت سخن می‌گوید و این‌گونه بیان می‌کند که حضرت امیر(ع) در این بیانات گویی این سؤال را از خداوند متعال می‌کند که هر آنچه که من خواسته‌ام، به من عطا کن.
در هنگامه زمان و لحظاتی قرار داریم که در مظان استجبات دعا قرار دارد. همان‌گونه که امیر مؤمنان(ع) از خداوند متعال در سعه رحمت و عظمت قدرت پروردگار عالم، اعطای هر آنچه که نیاز دارد را خواسته است، ما نیز باید از خداوند بهترین‌ها، بیشترین‌ها و گواراترین‌ها را بخواهیم. امیدوارم خداوند متعال تمامی دعاهای بندگان خود را استجابت کرده و برای مردم ایران اسلامی بهترین‌ها را رقم بزند.