روز درختکاری در ایران به عنوان یک روز ملی با هدف ترویج فرهنگ کاشت درخت و حفاظت از محیط زیست نام‌گذاری شده است. این روز که به طور رسمی در تاریخ ۱۵ اسفند هر سال برگزار می‌شود، به عنوان فرصتی برای افزایش آگاهی عمومی درباره اهمیت درختان و جنگل‌ها در زندگی انسان‌ها و حفظ محیط زیست شناخته می‌شود.
علت‌های نام‌گذاری این روز شامل موارد زیر است:
۱. حفاظت از محیط زیست: درختان نقش حیاتی در حفظ اکوسیستم دارند. آن‌ها با تولید اکسیژن، جذب دی‌اکسید کربن و کاهش آلودگی هوا، به بهبود کیفیت زندگی انسان‌ها کمک می‌کنند.
۲. مبارزه با تغییرات اقلیمی: کاشت درختان می‌تواند به کاهش اثرات تغییرات اقلیمی کمک کند. درختان با جذب کربن، به کاهش گازهای گلخانه‌ای و مقابله با گرمایش جهانی کمک می‌کنند.
۳. توسعه فضای سبز: افزایش فضاهای سبز شهری به بهبود کیفیت زندگی، کاهش استرس و افزایش زیبایی منظر شهری کمک می‌کند.
۴. آگاهی‌بخشی: روز درختکاری فرصتی است تا مردم را درباره اهمیت درختان و نیاز به حفاظت از آن‌ها آگاه کنیم و به مشارکت فعال در این زمینه تشویق کنیم.
۵. ترویج فرهنگ مسئولیت‌پذیری: با کاشت درخت، افراد احساس مسئولیت بیشتری نسبت به محیط زیست خود پیدا می‌کنند و به اهمیت حفاظت از منابع طبیعی پی می‌برند.
به طور کلی، روز درختکاری نمادی از تلاش‌های جمعی برای حفظ طبیعت و ارتقاء کیفیت زندگی در جامعه است و به عنوان یک اقدام فرهنگی و اجتماعی مهم تلقی می‌شود.