گروه فرهنگ دفاع‌پرس - اکبر صفرزاده: «در سایهٔ سرو» انیمیشن کوتاه به کارگردانی مشترک شیرین سوهانی و حسین ملایمی محصول کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است. «در سایه سرو» در نود و هفتمین دورهٔ جوایز اسکار در سال ۲۰۲۵ برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین انیمیشن کوتاه شد. این فیلم بعد از فیلم جدایی نادر از سیمین و فروشنده سومین اثر تاریخ سینمای ایران است که برنده جایزه اسکار شده است.

«در سایه سرو» درباره ناخدایی است که در دوران جنگ مورد حمله وحشیانه هواپیما‌های دشمن قرار گرفته است. عوارض حملات هواپیما‌های دشمن تا اکنون با ناخدا باقی مانده و او را به مردی خشن و تندخو تبدیل کرده است. ناراحتی‌های اعصاب و روان ناخدا گاهی تا بدانجا پیش می‌رود که او علاوه بر شکستن وسایل خانه، دخترش را نیز مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد. 

در سکانسی از فیلم که بی نهایت زیبا است دختر ناخدا تصمیم می‌گیرد او را ترک کند، روح ناخدا پرواز می‌کند و به دست و پای دخترک می‌پیچد تا او را از رفتن باز دارد. دخترک بیرون خانه با یک نهنگ رو‌به‌رو می‌شود که در ساحل دریا به گل نشسته است. تلاش‌های دخترک و ناخدا برای بیرون کشیدن نهنگ از گل و لای بی نتیجه می‌ماند. در ادامه دخترک را می‌بینیم که برای زنده نگه داشتن نهنگ هر کاری از دستش بر می‌آید می‌کند؛ با پارچه‌هایی که دارد پوست او را می‌پوشاند تا از گزند آفتاب در امان باشد، مرغان دریایی را فراری می‌دهد و با قیف به دهان نهنگ آب می‌ریزد تا تشنگی او را بر طرف کند. ناخدا که علاقه بیش از حد دخترش به آزادی و نجات نهنگ را می‌بیند بدون اطلاع دخترش دل به دریا می‌زند، نهنگ را به کشتی اش می‌بندد و کشتی اش که تنها دارایی اش است را غرق می‌کند و خودش نیز به همراه کشتی غرق می‌شود. ناخدا به شهادت می‌رسد و نهنگ آزاد می‌شود. 

«در سایه سرو» تبیین ایثار و از خود گذشتگی مردان دفاع مقدس ایران است. در طول چهل سال گذشته کمتر فیلمی به این زیبایی ایثار و از خود گذشتگی مردان جنگ را به نمایش در آورده است. شخصیت پردازی فیلم بی نظیر است. ما در فیلم از ناخدایی خشن و بی رحم که هنگام عصبانیت نه به دخترش رحم می‌کند نه به وسایل خانه و نه حتی به ماهی درون شیشه، می‌رسیم به ناخدایی که تمام هستی اش را برای آزادی نهنگ از دست می‌دهد. 

«در سایه سرو» نامی برازنده برای این انیمیشن است. سرو نماد آزادگی، پایداری و زندگی است و در فرهنگ ایران جایگاه کلیدی دارد. درست قامتی سرو از آن جهت مهم است که برخلاف درختان دیگر با تغییر عوامل و فشار‌های داخلی و خارجی در نهایت به چپ یا راست منحرف نمی‌شود و روند رشد درست خود را حفظ می‌کند از اینرو ایرانیان باستان آن را الگوی طبیعی برای انسان می‌دانستند. 

واژه سروش (فرشته پیام آور) برگرفته از واژه سرو است. در فرهنگ ایران، از شهداء و رزمندگان به عنوان سروقامتان هشت سال دفاع مقدس یاد می‌شود. نشان سرو با عنوان جقه در پارچه‌های ارزشمند ایران، چون ترمه دیده می‌شود. شکل تیغه‌های علامت‌های عزاداری امام حسین (ع) نشات گرفته از درخت سرو است. درخت «سرو» در انواع و اقسام کاشی کاری‌ها و همچنین هنر قالی باقی ایرانیان به کثرت دیده می‌شود.

انتهای پیام/ 121