به گزارش خبرگزاری ایمنا، ترویج فرهنگ احسان و نیکوکاری از دیدگاه روانشناسی و دینی، به ویژه در دین اسلام، اهمیت فراوانی دارد و این فرهنگ نه تنها به بهبود سلامت روانی و اجتماعی افراد کمک می‌کند، بلکه منجر به تقویت روابط انسانی و افزایش همبستگی اجتماعی می‌شود، در واقع احسان و نیکوکاری به عنوان یکی از اصول اساسی دین اسلام شناخته می‌شود و در دین اسلام توصیه می‌شود مسلمانان به کمک و یاری دیگران بپردازند.
احسان و نیکوکاری به عنوان یکی از واجبات دینی شناخته می‌شود و قرآن کریم نیز در آیات متعددی به اهمیت این عمل اشاره و مسلمانان را به انجام کارهای نیکوکارانه تشویق می‌کند؛ یکی از معروف‌ترین این آیات، آیه ۲۶۱ سوره بقره است که می‌فرماید: «مثل کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند، همچون مثل دانه‌ای است که هفت خوشه برویاند و در هر خوشه‌ای صد دانه باشد، و خداوند برای هر کس که بخواهد، دو یا چند برابر می‌کند و خداوند گسترده و دانا است».
انجام فعالیت‌های نیکوکارانه افزایش احساس رضایت و خوشحالی در افراد را به همراه خواهد داشت، در واقع زمانی که فردی به دیگران کمک می‌کند، نوعی از رضایت شخصی و احساس معنویت را تجربه می‌کند که می‌تواند بهبود روحیه و کاهش استرس را برای او به همراه داشته باشد و این احساسات مثبت می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و کاهش مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب کمک کند.
احسان و نیکوکاری در تربیت کودکان و نوجوانان نیز نقش مهمی ایفا می‌کند، زمانی که افراد از سنین خردسالی به فعالیت‌ها و امور نیکوکارانه تشویق می‌شوند، احساس مسئولیت اجتماعی و توجه به نیازهای دیگران در آن‌ها تقویت می‌شود و این کودکان در آینده به بزرگسالانی تبدیل می‌شوند که به دیگر افراد اهمیت می‌دهند و سعی می‌کنند در جامعه نقش‌آفرینی مثبت داشته باشند.
تأثیرات عمیق احسان و نیکوکاری در جامعه
سمیه طاهری، مشاور و روانشناس خانواده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه ترویج احسان و نیکوکاری در جامعه تأثیرات عمیقی بر سلامت روانی افراد دارد، اظهار کرد: با انجام امور نیکوکارانه و خیرخواهانه، افراد نوعی از رضایت شخصی و احساس معنویت را تجربه می‌کنند که این احساسات مثبت می‌تواند باعث کاهش استرس و افزایش کیفیت زندگی شود، افراد نیکوکار به طور معمول کمتر دچار افسردگی و اضطراب می‌شوند و روابط اجتماعی قوی‌تری دارند.
وی با اشاره به اینکه ترویج فرهنگ نیکوکاری میان دانش‌آموزان می‌تواند به شکل‌گیری شخصیت‌های مثبت و اجتماعی کمک کند، افزود: دانش‌آموزانی که از کودکی به انجام امور نیکوکارانه تشویق می‌شوند، به طور معمول احساس مسئولیت اجتماعی بیشتری دارند و در آینده نیز به دیگران اهمیت می‌دهند و سعی می‌کنند در جامعه نقش مثبتی داشته باشند و این دانش‌آموزان، روابط دوستانه و پایدارتری با هم‌کلاسی‌ها و هم‌سالان خود دارند.
مشاور و روانشناس خانواده با بیان اینکه نیکوکاری در جامعه افزایش همبستگی اجتماعی را به همراه دارد، تصریح کرد: زمانی افراد در جامعه به کمک کردن به دیگران اهمیت می‌دهند، احساس همبستگی و تعلق بیشتری پیدا می‌کنند و این همبستگی می‌تواند کاهش تنش‌ها و مشکلات اجتماعی را به همراه داشته باشد و به ایجاد جامعه‌ای صمیمی‌تر و منسجم‌تر کمک کند.
بهبود مهارت‌های اجتماعی و ارتقای هوش هیجانی با ترویج فرهنگ احسان و نیکوکاری
طاهری با بیان اینکه جامعه‌ای که در آن فرهنگ نیکوکاری و احسان نهادینه شده است، به طور معمول کمتر جرم و جنایت در آن رخ می‌دهد و سطح اعتماد میان افراد بالاتر است، ادامه داد: با ترویج فرهنگ احسان و نیکوکاری، نیازهای افرادی که برای گذران زندگی خود نیاز به کمک و یاری دیگران دارند، برآورده می‌شود و این موضوع می‌تواند به کاهش فقر و بی‌عدالتی اجتماعی کمک کند و مشارکت در فعالیت‌های نیکوکارانه می‌تواند فرصت‌های شغلی جدیدی را تعریف کند.
وی با اشاره به اینکه از منظر تربیتی، ترویج فرهنگ احسان و نیکوکاری می‌تواند به بهبود مهارت‌های اجتماعی و ارتقای هوش هیجانی افراد کمک کند، گفت: افراد نیکوکار توانایی بالاتری برای همدلی و درک احساسات دیگران دارند و این موضوع می‌تواند باعث بهبود روابط انسانی و کاهش تنش‌های فردی و اجتماعی شود، همچنین کودکان و نوجوانانی که در فعالیت‌های نیکوکارانه شرکت می‌کنند، مهارت‌های ارتباطی و مدیریت روابط بهتری خواهند داشت.
مشاور و روانشناس خانواده با تاکید بر اینکه ترویج نیکوکاری به ارتقای سلامت روانی و جسمی افراد کمک می‌کند، اضافه کرد: افراد نیکوکار به طور معمول سبک زندگی سالم‌تری نیز دارند و به دلیل احساس رضایت و خوشحالی بیشتری که از کمک به دیگران تجربه می‌کنند، سلامت روانی و جسمی بهتری خواهند داشت.
ترویج فرهنگ احسان و نیکوکاری می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی جوامع نیز کمک می‌کند و زمانی که افراد به کمک کردن به دیگران می‌پردازند، نیازهای اساسی افراد ضعیف‌تر جامعه برآورده می‌شود و این موضوع می‌تواند به کاهش فقر کمک کند و مشارکت در فعالیت‌های نیکوکارانه می‌تواند باعث ایجاد فرصت‌های شغلی و افزایش رفاه عمومی شود.
نیکوکاری و احسان افزایش همبستگی اجتماعی را نیز به همراه خواهد داشت و زمانی که افراد در جامعه به کمک کردن به دیگران اهمیت می‌دهند، احساس همبستگی و تعلق بیشتری پیدا می‌کنند که این احساس همبستگی می‌تواند باعث کاهش تنش‌ها و مشکلات اجتماعی شود و به ایجاد جامعه‌ای صمیمی‌تر و منسجم‌تر کمک کند.
در دین اسلام، احسان و نیکوکاری به عنوان یکی از روش‌های نزدیکی به خداوند معرفی می‌شود و انجام امور نیکوکارانه و کمک به دیگر افراد، به عنوان یکی از عبادت‌ها و راه‌های کسب رضایت خداوند شناخته می‌شود و ترویج فرهنگ احسان و نیکوکاری می‌تواند به ارتقای سلامت روانی و جسمی افراد کمک کند.