به گزارش خبرنگار ایلنا، توسعه بی‌امان مناطق مسکونی به دلیل افزایش نرخ زمین در سیراف سبب شده که بیش از ۶۰ درصد از عرصه محوطه‌های تاریخی سیراف در چنبره ساخت و سازهای مردمی قرار بگیرد. ساخت و سازهایی که عموما بدون مجوز انجام می‌شود. پیشتر نیز مسئولان وزارت میراث‌فرهنگی اعلام کرده بودند که بیش از ۹۰ درصد حرایم بندر تاریخی سیراف در مالکیت افراد خصوصی است.
«محمد کنگانی» مدیر انجمن سیراف پارس موزه در رابطه با وضعیت بحرانی بندر سیراف به ایلنا می‌گوید: توسعه بی‌امان مناطق مسکونی در تپه‌های تاریخی سیراف، جانِ بندر تاریخی سیراف را گرفته است. مردم در سیراف با کمبود جدی زمین مواجه هستند و برای رفع این کمبود درحال ثبت سندهای دست‌ساز هستند. این درحالی است که اداره ثبت اسناد نیز متاسفانه، سندهای دست‌ساز ساخته شده توسط مردم برای مالکیت تپه‌های تاریخی را به‌راحتی ثبت می‌کند.
او می‌گوید: درحال‌حاضر مشکل سیراف زمین‌های معوض است، اگر زمین‌های معوض از سوی منابع‌طبیعی، سازمان منطقه ویژه اقتصادی (انرژی پارس) به مردم واگذار نشود، تمامی تپه‌های تاریخی سیراف به‌عنوان مهمترین بخش از هویت و تاریخ و فرهنگ منطقه برای همیشه از بین می‌رود و نابود می‌شود.
کنگانی با اعلام اینکه، در حال‌حاضر بیش از ۶۰ درصد از عرصه محوطه تاریخی سیراف در ساخت و سازهای مسکونی اشغال شده است، ادامه می‌دهد: متاسفانه میراث‌فرهنگی همانند آموزش و پرورش همیشه گله‌مند است و و بودجه ندارد. با اینکه در تلاش هم بوده که کاری از پیش ببرد اما عملا نتوانسته اقدام موثری داشته باشد.
آنطور که کنگانی می‌گوید، معضل بزرگ بندر تاریخی سیراف زمانی حل می‌شود که مسئولان وزارت میراث‌فرهنگی، وزارت نفت و حتی جهاد کشاورزی و منابع‌طبیعی به یک نتیجه مشخص برسند تا مشکل ساخت و ساز بر تپه‌ها و محوطه‌های تاریخی سیراف برای همیشه حل شود. در غیراینصورت نه‌تنها سیراف ثبت جهانی نمی‌شود که با مرگ تدریجی سیراف، بزرگترین سند تاریخی که حاکمیت ایران بر خلیج فارس را نشان می‌دهد را از دست خواهیم داد.
او می‌افزاید: این وضعیت درحالی در سیراف ادامه دارد که حاکمان عرب در سودای خلیج "ع. ر. ب. ی"! هستند و ما با دست خودمان این سند تاریخی را پاک می‌کنیم و این فرصت را به آن‌ها می‌دهیم تا با سندسازی رویای خود را محقق کنند.
سیراف نمود بزرگ نابودی یک بندر بزرگ پارسی است
«محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار» باستان‌شناس و سرپرست ۳ فصل از کاوش‌های محوطه‌های باستانی سیراف است. کاوش‌هایی که به‌رغم تمام ساخت و سازهای به صورت نامنظم و محدود صورت گرفته، همچنان درحال پیگیری تداوم آن است تا بخش‌های باقی‌مانده از این سند مهم تاریخی ثبت شود.
این باستان‌شناس و استاد دانشگاه تهران با بیان این مطلب که ۵۰ درصد محدوده شهری بندر سیراف پهنه آثار تاریخی است که ثبت ملی شده و حدود ۷۰ درصد محدوه آثار تاریخی این منطقه در سال‌های اخیر مورد ساخت و ساز قرار گرفته است، به ایلنا می‌گوید: واقعیت این است که سیراف تقریبا نابود شده و هیچ‌کس نیست به این منطقه مهم تاریخی کمک کند. ساخت بنای چند طبقه در عرصه آن و ساخت و سازهایی که به سرعت در محوطه‌ها و عرصه‌های تاریخی آن پیشروی می‌کند، بدون آنکه مانعی بر سر این حجم بزرگ از ساخت و ساز ایجاد شود، یک بحران بزرگ در تاریخ حفاظت از آثار تاریخی ایرانی در خلیج فارس است.
او می‌گوید: کافی است نقشه سیراف را در بازه‌های زمانی ۲۰ سال گذشته در «گوگل ارث» جستجو کنید با مقایسه سال به سال آن به‌راحتی می‌توانید گسترش ساخت و سازها را علیرغم اینکه محوطه‌ها ثبت و عرصه و حریم آن‌ها نیز ابلاغ شده است، مشاهده کنید.
وی می‌افزاید: دستگاه‌هایی نظیر شهرداری در پاسخ به اعتراض‌ها اعلام می‌کند به ما ارتباطی ندارد و مردم با اینکه خلاف ضوابط میراث فرهنگی ساخت و ساز می‌کنند، با پرداخت جریمه به شهرداری به‌کار خود ادامه می‌دهند و آب و برق هم می‌گیرند.
این باستان‌شناس حوزه خلیج فارس معتقد است، ساخت و سازهای صورت گرفته بیشتر از ۶۰ درصد محوطه‌های باستانی سیراف را از بین برده و سیراف، یک فاجعه تمام عیار و نمود بزرگ نابودی یک بندر بزرگ تاریخی پارسی است که به واسطه کاوش‌های بزرگ ایران و انگلیس و باستان‌شناسان ایرانی در دنیا شناخته شده و پتانسیل تبدیل به بزرگترین سایت گردشگری ایران را داراست.
آنطور که اسمعیلی جلودار می‌گوید: با اینکه بارها گفته شده که قرار است زمین معوض به مردم داده شود تا هم مشکل مردم حل شود هم مشکل محوطه‌های تاریخی، اما ارگان‌ها عملا نتوانسته‌اند کاری انجام دهند.
این باستان‌شناس تاکید می‌کند: بندر باستانی سیراف نه‌تنها در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده که عرصه و حریم آن‌ها نیز مصوب و ابلاغ شده است. با اینکه بندر تاریخی سیراف تمامی ضوابط بازدارنده قانونی را دارد، اما به دلیل حضور شرکت‌های نفت و گاز و افزایش قیمت زمین همچنان شاهد پیشروی ساخت و سازها بدون توجه به ضوابط و ممنوعیت‌های مرتبط با حفظ میراث‌فرهنگی در این منطقه هستیم لذا عاجزانه از همه دستگاه‌های مسئول انتظار عمل به وظایف قانونی‌شان وجود دارد تا این تخلفات آشکار در روز روشن خاتمه یابد.