به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ دانشجویان راهی دیاری شده‌اند که حالا پس از گذشت سال‌ها هنوز بوی شهادت می‌دهد، رایحه کربلا و عطر دلدادگی.هنوز از آن سوی خاکریز‌ها فریاد غیورانه الله اکبر را می‌شنوند. صدای غرش توپ و تانک را.
هنوز از هویزه زمزمه‌های شبانه شهید علم الهدی می‌آید؛ سرزمینی که غریبانه سر ۱۲۰ دانشجوی مبارز و مظلوم زیر شنی‌های تانک له شد و شهادت یعنی همین، یعنی سوختن، یعنی آتش، یعنی گلوله‌ای از فاصله هزار متری شلیک شد، به حلقومی اصابت کرد و سپس پیکری خونین زمین تشنه جنوب را از شجاعت و مردانگی اش سیراب کرد.
سخن دانشجویان در این سفر همین است: چگونه این شجاعت‌ها، این رشادت‌ها و این سوختن‌ها را از یادببریم؟
چگونه در شهر آسوده خاطر باشیم و در روزمرگی‌ها غرق شویم و این از خودگذشتگی‌ها را به باد فراموشی بسپاریم؟
چگونه زمزمه‌های یا حسین (ع) و یا زهرا (س) رزمندگان در عملیات کربلای پنج، سنگین‌ترین و گسترده‌ترین عملیات دفاع مقدس را از یاد ببریم؟
چگونه مرور نکنیم قداستِ سرزمین شلمچه-این قطعه‌ای از بهشت را – آنجا که به خون پاک سه هزار مجروح و شهید کربلای پنج آغشته شد؟
سخن دانشجویان این است خون شهیدان حق الناس است، با این حق بزرگی که به گردن تک تکِ ماست، چه خواهیم کرد؟!
نگارنده:مرضیه قاسمی