به گزارش سایت دیده بان ایران؛ در روزگاری که شهر تهران (به خصوص کارکنان شهرداری تهران) با مشکل بهداشت و درمان دست و پنجه نرم می‌کنند و بسیاری از زیرساخت‌های شهر فرسوده است، شهرداری پایتخت تصمیم دارد با سخاوتی مثال‌زدنی، ۸۰۰میلیارد تومان از بودجه عمومی را بدون شفافیت مالی و نظارت‌های قانونی (در طرح اجرا شده سال های گذشته) به طرحی اختصاص دهد که هنوز کسی نمی‌داند خروجی آن چه بوده است. طرحی که تحت عنوان «آرمان» به اجرا درآمده، اما ابهاماتی جدی درباره اهداف، روش‌ها و نحوه هزینه‌کرد آن وجود دارد.
یک بودجه نجومی بدون حسابرسی!
طرح آرمان در سال 1402 با 100 میلیارد تومان بودجه آغاز به کار کرد. این طرح در سال 1403، 550 میلیارد تومان بودجه شهرداری را از آن خود کرد. البته در سال 1403 به همین بودجه هم اکتفا نشده و بودجه ای 100 میلیارد تومانی از سازمان ورزش کاهش و به اجرای این طرح اختصاص داده شده است. «آرمان» در بودجه 1404 عزم فتح بودجه 800 میلیارد تومانی را کرده است و مشخص نیست آیا تا پایان سال به همین بودجه اکتفا می شود یا به سراغ بودجه های دیگر می رود!
ناگفته نماند در تمام این مدت اعضای محترم شورای اسلامی شهر ششم، بسیار سخاوتمندانه به بودجه ای رأی داده اند که از جزییات آن بی خبر بوده اند. نکته تأسف‌برانگیزتر این است که این بودجه تا یک ماه پیش تحت نظارت مالی مشخصی قرار نداشته است؛ خبری از ذیحسابی نبوده و مشخص نیست که این مبالغ هنگفت دقیقاً در چه مسیری هزینه شده است.
اولویت های گم شده!
زهرا شمس احسان دیگر عضو شورای اسلامی شهر تهران با انتقاد از طرح آرمان گفته است: «چارچوب کلی طرح چه بوده است؟ اهداف، چشم‌انداز‌های و دستاوردهای طرح این طرح چیست؟ این طرح چگونه با برنامه‌های آموزش و پرورش هماهنگ شده است؟ سرفصل‌ها و محتوای آموزشی چگونه تدوین شده است؟ اصلا مکان موقعیت نه در مدارس بلکه در مساجد!»
باید ببینیم شمس احسان به عنوان رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر با اینکه منتقد طرح آرمان است در ادامه گزارش عملکرد و تصویب بوجه این طرح در سال 1404 چه واکنشی دارد.
مسئولان پاسخگو باشند
بی شک سوال شهروندان تهرانی از زاکانی شهردار تهران، توکلی زاده معاون اجتماعی فرهنگی شهرداری تهران و اعضای شورای شهر ششم است، این است که:
به طور دقیق 650 میلیارد تومان کجا و چگونه هزینه شده است؟
چرا تا زمانی که مدارس مناطق کم‌برخوردار تهران از کمبود امکانات ابتدایی در رنج‌اند، چنین طرح‌هایی اولویت پیدا می‌کنند؟
خدمت به مردم یا کمپین انتخاباتی؟
مرکز فعالیت های دینی به ایوان ری منتقل شده و ۳۰نیروی جدید از شهرهای اهواز و قم جذب کرده است!
البته به دلیل عدم مکان استقرار برای این نیروهای تازه نفس، ایوان ری برای سکونت آن‌ها تجهیز هم شده است. این سوال از علیرضا زاکانی شهردار تهران و محمد امین توکلی زاده معاون اجتماعی و فرهنگی پیش می آید که آیا فلسفه احداث ایوان ری وجود یک مکان فرهنگی برای شهروندان بوده یا مکانی برای استقرار و سکونت نیروهای تازه جذب شده مرکز فعالیت های دینی شهرداری تهران از شهرهای قم و اهواز؟
منتقدان این طرح معتقدند این پروژه بیش از آن‌که دغدغه‌ای فرهنگی باشد، حرکتی برای جلب پایگاه رأی و سرمایه‌گذاری برای انتخابات آینده است. وقتی عضو شورای شهر تهران به صراحت اعلام می‌کند که هیچ گزارشی از عملکرد بودجه 650 میلیارد تومانی ارائه نشده، آیا نباید پرسید چرا توکلی زاده چنین بودجه ای را به مجموعه پسر عمه و باجناق خود، حجت الاسلام و المسلمین علیرضا شیرنژاد رئیس مرکز فعالیت های دینی شهرداری تهران اختصاص داده است؟
سکوت در برابر این ابهامات، بیش از پیش بی‌اعتمادی عمومی را نسبت به نهادهای شهری افزایش می‌دهد. شهرداری تهران باید مشخص کند آیا به دنبال اجرای یک برنامه فرهنگی واقعی است، یا تنها در حال انجام یک پروژه تبلیغاتی و سیاسی دیگر، با هزینه‌ای که از جیب همه مردم تهران پرداخت می‌شود؟
منبع: شهردارچی