به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمد عبدهزاده رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران در بیستویکمین جلسه کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران با اشاره به ضرورت بازخوانی خدمات و ارزش افزودهای که بخش دارو، درمان و تجهیزات پزشکی ایجاد کردهاند گفت: وقتی محصول جدیدی تولید میشود، ارزش افزوده آن برای بیماران در دسترسی و کاهش پرداخت از جیب و امکان حق انتخاب بخش درمان و همچنین اثر این تولیدات در صرفهجوییهای ارزی برای دولت و کاهش هزینههای بیمه قابلتوجه بوده و افزایش چند درصدی قیمت محصولات که آن هم با تأخیر فراوان و به ناچار و بهدلیل تورم بالای کشور و افزایش نرخ ارز اتفاق میافتد در مقابل ارزش افزوده و صرفه جوییهایی که حوزه تولید برای کشور ایجاد میکند ناچیز است.
وی ادامه داد: اما بهرغم دستاوردهایی که حاصل شده، کمبود یک قلم دارو یا افزایش قیمتها موجب شکلگیری هجمه به فعالان این حوزه میشود.
عبدهزاده افزود: هر چند که نه کمبود دارو و نه تغییر قیمت، مطلوب و خواسته داروسازان و بیماران نیست اما شرایط تورمی کشور و افزایش مستمر بهای تمامشده چارهای جز این نمیگذارد.
او با اشاره به اینکه زمانی نهچندان دور، دسترسی به داروهای بیماریهای صعبالعلاج و خاص بسیار دشوار، پرهزینه و با مشقت همراه بود، ادامه داد: اکنون اما نهتنها این داروها در داخل تولید میشود که قیمت داروهای تولید داخل به یکدهم قیمت اقلام وارداتی آنها نیز نمیرسد.
عبدهزاده با بیان اینکه در مورد پرداخت از جیب مردم نگرانیهایی وجود دارد، افزود: مجموعه دارو و درمان کشور همه آنچه در توان دارد به کار گرفته است که نگرانیها در این بخش کاهش پیدا کند. اما نکته جالب توجه اینکه تنها کالا و خدماتی که به صورت نسیه ارائه میشود، کالاها و خدمات بخش دارو، بهداشت و درمان است.
وی اضافه کرد: در عین حال همه صنوف و صنایع در ابتدای سال افزایش قیمت خود را اعمال میکنند اما برای بخش دارو و درمان این امر به سختی، با تأخیر فراوان و افزایش حداقلی امکانپذیر میشود.
رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران با بیان اینکه بار کسری بودجه دولت و ناترازی منابع و مصارف را در حوزه سلامت، بخش دارو و درمان به دوش میکشد، گفت: این بخش همیشه پشتیبان مردم، امید بیماران و کمک دولتها بوده است اما انتظاری که در باب حمایت از این صنعت وجود دارد، برآورده نشده است.
همچنین عباس کبریایی زاده، رئیس فدراسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران، نیز طی سخنانی نخستین مسائله کشور را قانونگذاری مستمر و غیرواقعبینانه و بدون پشتوانه علمی خواند و گفت: ضرورت دارد که قانونگذار، مقررات را از جنبههای سیاسی، اجتماعی، محیطی، تکنیکی و انطباق با سایر قوانین مورد بررسی قرار دهد، اما در نبود چنین رویکردی مشاهده میکنیم قوانین توسعه هیچیک در پایان برنامه به اهداف مورد نظر نرسیده است.
او با بیان اینکه مشکلات نظام سلامت عمدتاً به تنظیم ضوابط بازمیگردد، ادامه داد: در حالی که نظام سلامت در شمار تعهدات حاکمیتی است، اما این بخش مورد بیمهری دولتها قرار گرفته و سهم بخش سلامت از بودجه دچار کاهش شده است.
کبریاییزاده در بخش دیگری از سخنانش به ضرورت توجه به نیروی جوان کشور اشاره کرد و گفت: توانمندیهای نسل جوان به دلیل بیتدبیری سیاستگذاران سیاسی و اقتصادی بلااستفاده مانده و آثار این سیاستها گویی در حوزه سلامت مشهودتر است و منجر به مهاجرت و ناامیدی نسل جوان شده است.
او افزود: بر اساس تعریفی که از حکمرانی خوب توسط سازمان جهانی بهداشت ارائه شده است، حکمرانی خوب، حکمرانی است که زمینهساز ارتقای رفاه در بستر عاری از فساد شود. از این رو امیدوارم نسلی نباشیم که از لحاظ بسترسازی برای حکمرانی خوب، مورد انتقاد نسلهای بعدی قرار گیریم.
∎