به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، در آستانه ایام باسعادت عید نیمه شعبان و ولادت باسعادت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه‌الشریف) برخی اعمال شب نیمه شعبان را که در مفاتیح‌الجنان اثر شیخ عباس قمی (ره) آمده است، از نظر می‌گذرانیم.

شب نیمه شعبان شب بسیار مبارکی است؛ از حضرت امام صادق (علیه‌السلام) روایت است که درمورد فضیلت شب نیمه شعبان از امام باقر (علیه‌السلام) سؤال شد؛ ایشان در مورد آن فرمودند که آن شب بعد از لیلةالقدر افضل شب‌هاست. خداوند در آن شب به بندگانش فضل خود را عطاء می‌فرماید و ایشان را به‌واسطه منت و کرم خویش می‌آمرزد. پس در تقرب جستن به‌سوی خدای تعالی در آن شب سعی و کوشش کنید؛ پس به‌درستی که آن، شبی است که خدا به ذات مقدس خود قسم یاد کرده است که سائلی را از درگاه خود دست خالی برنگرداند مادامی که معصیت را سؤال نکند.

کوشش کنید در دعا و ثنا بر خدای تعالی و از جمله برکات این شب مبارک آن است که ولادت باسعادت حضرت مهدی را در سحر این شب در سال ۲۵۵ ق قرار داده که باعث مزید شرافت این شب مبارک شده است.  

این شب چند عمل دارد که اولینِ آنها، غسل است که باعث تخفیف گناهان می‌شود.

دوم احیاء این شب است به نماز، دعا و استغفار؛ چنانچه امام سجاد انجام می‌دادند و روایت است که هرکس این شب را احیاء دارد، روزی که دل‌ها بمیرند، دل او نمی‌رد.

سوم زیارت امام حسین (علیه السلام) است که افضل اعمال این شب و باعث آمرزش گناهان است و هرکه می‌خواهد روح ۱۲۴ هزار پیامبر با او مصافحه کنند، ایشان را در این شب زیارت کند و اقلّ زیارت آن حضرت آن است که به بامی برآید و نظر به جانب راست و چپ کند و پس از آن سر به‌جانب آسمان کند پس آن حضرت را با این کلمات زیارت کند: «السَّلامُ عَلَیکَ یا أَباعَبدِاللهِ؛ السَّلامُ عَلَیکَ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ» و هر کس در هر کجا که باشد، در هر وقت که آن حضرت را به این کیفیت زیارت کند، امید است که ثواب حج و عمره برای او نوشته شود.

چهارم خواندن این دعا که شیخ و سید نقل کرده‌اند و به‌منزله زیارت امام زمان دانسته‌اند:

«اللَّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنَا (هَذِهِ) وَ مَوْلُودِهَا وَ حُجَّتِكَ وَ مَوْعُودِهَا

خدايا به حق اين شب نيمه شعبان و مولود در اين شب و حجت موعود

الَّتِي قَرَنْتَ إِلَى فَضْلِهَا فَضْلاً فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ صِدْقاً وَ عَدْلاً لاَ مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِكَ وَ لاَ مُعَقِّبَ لِآيَاتِكَ‏

آنكه فضلى ديگر بر مقام فضيلتش افزودى كه كلمات تو را تغيير دهد در عالم نيست و آياتت را كسى پس كلمه توحيد تو از جهت صدق و عدالت به حد كمال رسيد و كسى تعقيب نتواند كرد

نُورُكَ الْمُتَأَلِّقُ وَ ضِيَاؤُكَ الْمُشْرِقُ وَ الْعَلَمُ النُّورُ فِي طَخْيَاءِ الدَّيْجُورِ الْغَائِبُ الْمَسْتُورُ جَلَّ مَوْلِدُهُ وَ كَرُمَ مَحْتِدُهُ وَ الْمَلاَئِكَةُ شُهَّدُهُ‏

آن كلمات ظاهرات انوار مشعشع و روشنى فروزنده توست و رهنماى نور معرفتت در اين شب تاريك عالم همان امام غايب پنهان از نظرها كه مولدش معظم و محل ظهورش مكرم است و فرشتگان گواهان اويند

وَ اللَّهُ نَاصِرُهُ وَ مُؤَيِّدُهُ إِذَا آنَ مِيعَادُهُ وَ الْمَلاَئِكَةُ (فَالْمَلاَئِكَةُ) أَمْدَادُهُ‏

و خدا ياور و نيرو بخش او هنگامى كه وعده ظهورش فرا رسد و فرشتگان ياريش كنند

سَيْفُ اللَّهِ الَّذِي لاَ يَنْبُو وَ نُورُهُ الَّذِي لاَ يَخْبُو وَ ذُو الْحِلْمِ الَّذِي لاَ يَصْبُو

او شمشير قهر خداست كه كند نگردد و نور خداست كه خاموش نشود و صاحب مقام حلم است كه سبك سر نگردد

مَدَارُ الدَّهْرِ وَ نَوَامِيسُ الْعَصْرِ وَ وُلاَةُ الْأَمْرِ وَ الْمُنَزَّلُ عَلَيْهِمْ مَا يَتَنَزَّلُ (يَنْزِلُ) فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ

و مدار روزگار و حافظ و نگهدار دور زمان است و واليان امرند كه آنچه نازل مى ‏شود در شب قدر بر آنها نزول يابد

وَ أَصْحَابُ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ تَرَاجِمَةُ وَحْيِهِ وَ وُلاَةُ أَمْرِهِ وَ نَهْيِهِ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى خَاتِمِهِمْ وَ قَائِمِهِمْ الْمَسْتُورِ عَنْ عَوَالِمِهِمْ‏

و آنها صاحبان حشر و نشر خلق و مترجم و مفسران وحى حق و نگهبان امر و نهى خداهستند پروردگارا پس تو بر امام خاتم و قائم آن ائمه هدى كه پنهان است درود فرست

اللَّهُمَّ وَ أَدْرِكْ بِنَا أَيَّامَهُ وَ ظُهُورَهُ وَ قِيَامَهُ وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَنْصَارِهِ وَ اقْرِنْ ثَارَنَا بِثَارِهِ‏

بارالها و ما را به ايام ظهور او و قيامش برسان و ما را از نصرت كنندگانش قرار ده و خون او چون خواهى ما را با خون او قرين گردان

وَ اكْتُبْنَا فِي أَعْوَانِهِ وَ خُلَصَائِهِ وَ أَحْيِنَا فِي دَوْلَتِهِ نَاعِمِينَ وَ بِصُحْبَتِهِ غَانِمِينَ‏

و ما را در دفتر ياران و خاصانش ثبت فرما و ما را در دولت او با تنعم و خوشى زنده بدار و به صحبتش بهره‏مند گردان

وَ بِحَقِّهِ قَائِمِينَ وَ مِنَ السُّوءِ سَالِمِينَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

و به حق او استوار ساز و از هر بدى محفوظ دار اى مهربان ترين مهربانان عالم

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَوَاتُهُ عَلَى (وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى) سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ‏

و ستايش مخصوص خداست كه پروردگار عالميان است و درود بر سيد ما حضرت محمد (ص) خاتم پيغمبران و رسولان است

وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الصَّادِقِينَ وَ عِتْرَتِهِ النَّاطِقِينَ‏

و بر خاندان صادق و عترت ناطق آن بزرگوار

وَ الْعَنْ جَمِيعَ الظَّالِمِينَ وَ احْكُمْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُمْ يَا أَحْكَمَ الْحَاكِمِينَ‏

و لعنت بر جميع ظالمان جهان و تو ميان ما و ظالمان عالم حكم فرما كه بهترين حكم فرمايى»

پنجم؛ شیخ از اسمعیل‌بن‌فضل هاشمی روایت کرده است که گفت امام صادق (علیه‌السلام) به من یاد داد که این دعا را در شب نیمه شعبان بخوانم:

«اللَّهُمَّ أَنْتَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ الْخَالِقُ الرَّازِقُ الْمُحْيِي الْمُمِيتُ‏

اى خدا تو زنده پاينده و بلند مرتبه بزرگ خالق عالمى و روزى دهنده خلق و زنده كننده و ميراننده

الْبَدِي‏ءُ الْبَدِيعُ لَكَ الْجَلاَلُ وَ لَكَ الْفَضْلُ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الْمَنُّ وَ لَكَ الْجُودُ

و پديد آرنده از نو و بى‏ سابقه جلال مخصوص توست و فضل و كرم مخصوص توست و ستايش مخصوص توست و احسان و جود و كرم مخصوص توست

وَ لَكَ الْكَرَمُ وَ لَكَ الْأَمْرُ وَ لَكَ الْمَجْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ‏

و فرمانروايى و مجد و بزرگوارى و شكرگزارى خاص توست يكتايى و شريك ندارى

يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ (لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ) 

اى يگانه و اى يكتا و اى بى‏ نياز اى كه نه فرزندى دارى و نه خود فرزند كسى و نه تو را مثل و مانندى است

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع)

وَ اغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي وَ اكْفِنِي مَا أَهَمَّنِي وَ اقْضِ دَيْنِي وَ وَسِّعْ عَلَيَّ فِي رِزْقِي‏

و مرا بيامرز و به حالم ترحم كن و مهماتم را كفايت فرما و دينم را ادا و روزيم را وسيع گردان

فَإِنَّكَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ كُلَّ أَمْرٍ حَكِيمٍ تَفْرُقُ وَ مَنْ تَشَاءُ مِنْ خَلْقِكَ تَرْزُقُ فَارْزُقْنِي وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ‏

كه تو در اين شب امور خلق را به حكمت بالغه همه از يكديگر جدا ساخته و هر كه را بخواهى از خلق خود روزيش فراوان كنى پس مرا روزى وسيع بخش كه تو بهترين روزى دهندگانى

فَإِنَّكَ قُلْتَ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْقَائِلِينَ النَّاطِقِينَ (وَ اسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ) 

زيرا تو خود فرمودى و تو بهترين گويندگانى كه از فضل و كرم خدا بطلبيد

فَمِنْ فَضْلِكَ أَسْأَلُ وَ إِيَّاكَ قَصَدْتُ وَ ابْنَ نَبِيِّكَ اعْتَمَدْتُ وَ لَكَ رَجَوْتُ فَارْحَمْنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

پس من اكنون از فضل تو درخواست مى‏ كنم و در حوايج خود قصد درگاه كرم تو مى‏ كنم و به فرزندان پيغمبرت توسل جسته و اعتماد مى ‏كنم و منحصرا به تو اميدوارم پس به حالم ترحم فرما اى مهربانترين مهربانان عالم.»

ششم؛ بخواند این دعا را که حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) آن را در این شب خواندند:

«اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْيَتِكَ مَا يَحُولُ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ مَعْصِيَتِكَ وَ مِنْ طَاعَتِكَ مَا تُبَلِّغُنَا بِهِ رِضْوَانَكَ‏

 بار خدايا نصيب ما فرماى از ترست آنچه حايل باشد ميان ما و گناه و معصيت تو و از طاعت و فرمانبرداريت آنچه ما را به رضوانت رساند

وَ مِنَ الْيَقِينِ مَا يَهُونُ عَلَيْنَا بِهِ مُصِيبَاتُ الدُّنْيَا

 و از يقين به اندازه‏اى كه آسان كند بر ما مصيبتهاى دنيا را

اللَّهُمَّ أَمْتِعْنَا بِأَسْمَاعِنَا وَ أَبْصَارِنَا وَ قُوَّتِنَا مَا أَحْيَيْتَنَا وَ اجْعَلْهُ الْوَارِثَ مِنَّا

 بار خدايا ما را بهرمند گردان به گوش هايمان و ديده ‏هايمان و نيرويمان چندانكه زنده داريمان و آن را به وارث ما بده

وَ اجْعَلْ ثَارَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى مَنْ عَادَانَا

 و خون ما را به گردن كسى نه كه ستممان كرده و پيروز كن ما را بر آنكه با ما دشمنى كرده

وَ لاَ تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا وَ لاَ تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْبَرَ هَمِّنَا وَ لاَ مَبْلَغَ عِلْمِنَا

 و قرار مده مصيبت ما را در دين ما و دنيا را بزرگتر همت ما قرار مده و نه آخر دسترس دانش و علم ما

وَ لاَ تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لاَ يَرْحَمُنَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

 و چيره مكن بر ما كسى كه رحم نكند بر ما به رحمت تو اى مهربانترین مهربانان»

این، دعای جامع و کاملی است و خواندن آن در اوقات دیگر نیز غنیمت است و از عوالی اللئالی نقل شده است که حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) همیشه این دعا را می‌خواندند.

هفتم؛ صلوات هر روز را بخواند که در وقت زوال می‌خواند.

هشتم؛ دعای کمیل را بخواند که ورودش در این شب است.

نهم آنکه هر یک از «سبحان الله و الحمد لله و الله اکبر و لا اله الا الله» را صد مرتبه بگوید تا خداوند تعالی گناهان گذشته او را بیامرزد و حاجت‌های دنیا و آخرت او را برآورد.

دهم؛ شیخ در مصباح از ابویحیی در ضمن خبری در فضیلت شب نیمه شعبان روایت کرده است که گفت: «به مولایم؛ امام صادق (علیه‌السلام) گفتم که بهترین دعا‌ها در این شب کدام است؟

ایشان فرمودند که هرگاه نماز عشاء را بجا آوردی، دو رکعت نماز بجای آر و در رکعت اول آن حمد و سوره کافرون را بخوان و در رکعت دوم سوره‌های حمد و توحید را بخوان پس زمانی که سلام دادی، تسبیحات حضرت زهرا (علیهاالسلام) را (۳۴ مرتبه «الله اکبر»، ۳۳ مرتبه «الحمد لله» و ۳۳ مرتبه «سبحان الله») بفرست؛ پس بگو:

«يَا مَنْ إِلَيْهِ مَلْجَأُ الْعِبادِ فِى الْمُهِمَّاتِ، وَ إِلَيْهِ يَفْزَعُ الْخَلْقُ فِى الْمُلِمّاتِ، يَا عالِمَ الْجَهْرِ وَالْخَفِيّاتِ، يَا مَنْ لَاتَخْفىٰ عَلَيْهِ خَواطِرُ الْأَوْهامِ وَتَصَرُّفُ الْخَطَراتِ، يَا رَبَّ الْخَلائِقِ وَالْبَرِيَّاتِ، يَا مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ الْأَرَضِينَ وَالسَّماواتِ، أَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، أَمُتُّ إِلَيْكَ بِلا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، فَيا لا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ اجْعَلْنِى فِى هٰذِهِ اللَّيْلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ إِلَيْهِ فَرَحِمْتَهُ، وَسَمِعْتَ دُعاءَهُ فَأَجَبْتَهُ، وَعَلِمْتَ اسْتِقالَتَهُ فَأَقَلْتَهُ، وَتَجاوَزْتَ عَنْ سالِفِ خَطِيئَتِهِ وَعَظِيمِ جَرِيرَتِهِ، فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِكَ مِنْ ذُنُوبِى، وَلَجَأْتُ إِلَيْكَ فِى سَتْرِ عُيُوبِى.

ای آنکه پایگاه بندگان در سختی‌ها به‌سوی اوست و بندگان در رخدادهای ناگوار به‌سوی او پناه می‌برند، ای دانای آشکار و نهان، ای آن‌که خیالات و افکار وهم آمیز و دگرگونی مسائل مهم بر او پنهان نمی‌ماند، ای پروردگار خلایق و آفریده‌ها، ای آن‌که پادشاهی و توانمندی (بر) زمین‌ها و آسمان‌ها به دست اوست، تویی خدا، معبودی جز تو نیست، به اینکه معبودی جز تو نیست توسّل می‌جویم، پس ای آن‌که معبودی جز تو نیست، مرا در این شب از کسانی قرار ده که به ایشان نظر کردی و به آنان رحم نمودی و دعایشان را شنیدی، پس اجابت کردی و درخواست گذشت از گناهشان را دانستی، پس ایشان را آمرزیدی و از خطای گذشته و گناه بزرگشان درگذشتی، به بس است که از گناهانم به پناه‌خواهی آمده‌ام و برای پرده‌پوشی عیب‌هایم به تو پناهنده شدم،

اللّٰهُمَّ فَجُدْ عَلَىَّ بِكَرَمِكَ وَفَضْلِكَ، وَاحْطُطْ خَطاياىَ بِحِلْمِكَ وَعَفْوِكَ، وَتَغَمَّدْنِى فِى هٰذِهِ اللَّيْلَةِ بِسابِغِ كَرامَتِكَ، وَاجْعَلْنِى فِيها مِنْ أَوْلِيائِكَ الَّذِينَ اجْتَبَيْتَهُمْ لِطاعَتِكَ، وَاخْتَرْتَهُمْ لِعِبادَتِكَ، وَجَعَلْتَهُمْ خالِصَتَكَ وَصِفْوَتَكَ؛

خدایا! با بزرگواری و احسانت بر من ببخش و به بردباری و گذشت، خطاهایم را بریز و مرا در این شب با سخاوت و بخشندگی‌ات فرو پوشان و از اولیایت که برای طاعتت برگزیدی و برای عبادتت اختیار کردی و خالص و برگزیده درگاهت نمودی قرار ده؛

اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِى مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ، وَتَوَفَّرَ مِنَ الْخَيْراتِ حَظُّهُ، وَاجْعَلْنِى مِمَّنْ سَلِمَ فَنَعِمَ، وَفازَ فَغَنِمَ، وَاكْفِنِى شَرَّ مَا أَسْلَفْتُ، وَاعْصِمْنِى مِنَ الازْدِيادِ فِى مَعْصِيَتِكَ، وَحَبِّبْ إِلَىَّ طاعَتَكَ وَمَا يُقَرِّبُنِى مِنْكَ وَيُزْلِفُنِى عِنْدَكَ.

خدایا! مرا از کسانی که کوشششان متصل به سعادت شد و بهره‌شان از خیرات کامل گشت قرار ده و نیز مرا از کسانی قرار ده که سلامت یافتند و در گشایش زیستند و رستگار گشته، پس بهره بردند و مرا از گزند آنچه پشت سر گذاردم بازدار و از زیاده‌روی در معصیتت نگاه دار، طاعتت و هر آنچه مرا به تو نزدیک می‌سازد و مقرّب درگاهت می‌نماید محبوب من قرار ده،

سَيِّدِى إِلَيْكَ يَلْجَأُ الْهارِبُ، وَمِنْكَ يَلْتَمِسُ الطَّالِبُ، وَعَلَىٰ كَرَمِكَ يُعَوِّلُ الْمُسْتَقِيلُ التَّائِبُ، أَدَّبْتَ عِبادَكَ بِالتَّكَرُّمِ وَأَنْتَ أَكْرَمُ الْأَكْرَمِينَ، وَأَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبادَكَ وَأَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ.

سرورم، هر فراری به تو پناه می‌آورد و هر جوینده به تو التماس می‌کند و هر عذرخواه توبه‌کار بر کرم تو تکیه می‌زند، بندگانت را با احترام گذاردن به آنان ادب کردی و تو کریم‌ترین کریمانی و بندگانت را دستور به گذشت دادی و تویی آمرزنده مهربان.

اللّٰهُمَّ فَلا تَحْرِمْنِى مَا رَجَوْتُ مِنْ كَرَمِكَ، وَلا تُؤْيِسْنِى مِنْ سابِغِ نِعَمِكَ، وَلَا تُخَيِّبْنِى مِنْ جَزِيلِ قِسَمِكَ فِى هٰذِهِ اللَّيْلَةِ لِأَهْلِ طاعَتِكَ، وَاجْعَلْنِى فِى جُنَّةٍ مِنْ شِرارِ بَرِيَّتِكَ،

خدایا! مرا نسبت به آنچه از کرمت امیدوارم بی‌بهره مکن و از نعمت‌های کاملت ناامید مساز و از بهره فراوانت که در این شب برای اهل طاعتت مقرّر نموده‌ای بی‌نصیب مکن و مرا از بدکار و پست مخلوقاتت در سپر استواری قرار ده،

رَبِّ إِنْ لَمْ أَكُنْ مِنْ أَهْلِ ذٰلِكَ فَأَنْتَ أَهْلُ الْكَرَمِ وَالْعَفْوِ وَالْمَغْفِرَةِ؛ وَجُدْ عَلَىَّ بِما أَنْتَ أَهْلُهُ لَابِما أَسْتَحِقُّهُ، فَقَدْ حَسُنَ ظَنِّى بِكَ، وَتَحَقَّقَ رَجائِى لَكَ، وَعَلِقَتْ نَفْسِى بِكَرَمِكَ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ، وَأَكْرَمُ الْأَكْرَمِينَ.

پرودگارا! هرچند سزاوار آن همه عنایت نباشم، ولی تو اهل بزرگواری و گذشت و آمرزشی؛ بر من چنان‌که شایسته آنی عطا کن، نه چنان‌که سزاوار آنم، زیرا گمانم به تو نیکو است و امیدم به خودت را حمایت کن و وجودم را به بزرگواری و کرمت آویخته‌ام، پس تو مهربان‌ترین مهربانانی و کریم‌ترین کریمانی،

اللّٰهُمَّ وَاخْصُصْنِى مِنْ كَرَمِكَ بِجَزِيلِ قِسَمِكَ، وَأَعُوذُ بِعَفْوِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَاغْفِرْ لِىَ الذَّنْبَ الَّذِى يَحْبِسُ عَلَىَّ الْخُلُقَ، وَيُضَيِّقُ عَلَىَّ الرِّزْقَ حَتَّىٰ أَقُومَ بِصالِحِ رِضاكَ، وَأَنْعَمَ بِجَزِيلِ عَطائِكَ، وَأَسْعَدَ بِسابِغِ نَعْمائِكَ، فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِكَ، وَتَعَرَّضْتُ لِكَرَمِكَ، وَاسْتَعَذْتُ بِعَفْوِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَبِحِلْمِكَ مِنْ غَضَبِكَ، فَجُدْ بِما سَأَلْتُكَ، وَأَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْكَ، أَسْأَلُكَ بِكَ لَابِشَىْءٍ هُوَ أَعْظَمُ مِنْكَ.

خدایا! مرا از باب کرمت به فراوانی روزی اختصاص ده و پناه می‌آورم به گذشتت از کیفرت و بیامرز بر من گناهی را که زشت‌خویی آورد و روزی را بر من تنگ می‌کند تا به خشنودی درخورت بپا خیزم و به فراوانی عطایت متنعم شوم و به نعمت‌های کاملت خوشبخت گردم، هرآینه به آستانت پناه آوردم و متعرّض کرمت شدم و به عفوت از مجازاتت و به بردباری‌ات از خشمت پناه بردم، پس عطا کن مرا آنچه از تو درخواست نمودم و به من برسان آنچه را از تو خواهش کردم، از تو می‌خواهم به‌حق خودت نه به چیزی که بزرگ‌تر از تو باشد که چیزی بزرگ‌تر از تو نیست.»

پس به سجده می‌روی و عبارات «یا رَبِّ» را ۲۰ مرتبه؛ «یا الله» ۷ مرتبه؛ «لاحَولَ وَ لاقُوَّةَ إِلّا بِاللهِ» ۷ مرتبه؛ «ما شاءَ اللهُ» ۱۰ مرتبه؛ «لاقُوَّةَ إِلّا بِاللهِ» ۱۰ مرتبه سپس بر پیغمبر (صلی الله علیه و آله) و خاندان ایشان (علیهم‌السلام) صلوات می‌فرستی و از خدا حاجت خود را می‌خواهی»

یازدهم؛ شیخ طوسی و کفعمی فرموده‌اند که در این شب بخواند:

«إِلَهِي تَعَرَّضَ لَكَ فِي هَذَا اللَّيْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ وَ قَصَدَكَ الْقَاصِدُونَ وَ أَمَّلَ فَضْلَكَ وَ مَعْرُوفَكَ الطَّالِبُونَ‏

خدايا متعرضان خود را در اين شب به تو عرضه داشتند و قاصدان به درگاهت آمدند و طالبان آرزوى فضل و احسانت دارند

وَ لَكَ فِي هَذَا اللَّيْلِ نَفَحَاتٌ وَ جَوَائِزُ وَ عَطَايَا وَ مَوَاهِبُ‏

و براى تو در اين شب لطف ها و جايزه ‏ها و عطاها و بخشش‏ هاست

تَمُنُّ بِهَا عَلَى مَنْ تَشَاءُ مِنْ عِبَادِكَ وَ تَمْنَعُهَا مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَهُ الْعِنَايَةُ مِنْكَ‏

كه منت نهى بدانها به هر كه خواهى از بندگانت و آنها را از آنكه بدان اعتنايى نداشته ‏اى باز دارى

وَ هَا أَنَا ذَا عُبَيْدُكَ الْفَقِيرُ إِلَيْكَ الْمُؤَمِّلُ فَضْلَكَ وَ مَعْرُوفَكَ‏

اكنون من اين بنده كوچك توام كه به تو آرزومندم از فضل و احسانت

فَإِنْ كُنْتَ يَا مَوْلاَيَ تَفَضَّلْتَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ عُدْتَ عَلَيْهِ بِعَائِدَةٍ مِنْ عَطْفِكَ‏

و اگر باشى تو اى مولاى من تفضل كنى در اين شب بر يكى از خلقت و عطا كنى به او جايزه ‏اى از مهربانى خود

فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْخَيِّرِينَ الْفَاضِلِينَ‏

پس رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص) كه پاك و پاكيزه و نيك و فاضلند

وَ جُدْ عَلَيَّ بِطَوْلِكَ وَ مَعْرُوفِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ‏

و بر من از فضل و احسانت ببخش اى پروردگار جهانيان

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً

و درود و رحمت خدابر محمد (ص) خاتم پيغمبران و آل او كه پاكيزه‏ اند و سلام و تحيت فراوان باد

إِنَّ اللَّهَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَدْعُوكَ كَمَا أَمَرْتَ فَاسْتَجِبْ لِي كَمَا وَعَدْتَ إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادَ

زيرا خدا حميد و مجيد است بار خدايا من تو را مى‏ خوانم همچنان كه امر فرمودى پس دعايم مستجاب كن همانطور كه وعده فرمودى زيرا كه تو خلف وعده نمى‏ كنى.»

و این دعائیست که در سحرها در عقب نماز شفع خوانده می‌شود.

دوازدهم؛ بعد از هر دو رکعت از نماز شب و شفع و بعد از دعای «وَتر» دعاهایی را که شیخ و سید نقل کرده‌اند.

انتهای پیام/ 118