شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که قصه ساده و عامیانه‌ای مانند «شنگول و منگول» باعث کشف استعداد یک هنرمند جوان شود؛ اما نگاهی نو و متفاوت به این داستانتکراری، سبب کشف استعدادی شد که حالا جزو چهره‌های توانمند تئاتر ما به شمارمی‌آید.
به گزارش ایسنا، محمد مساوات، یکی از استعدادهای شناخته‌شده تئاتر ایران است. نویسنده و کارگردانی که بدون بهره‌گیری از چهره‌های شناخته شده و بازیگران مشهوردر فاصله حدود یک دهه به برندی در تئاتر ایران تبدیل شد که تنها نام خودش برایجذب تماشاگر کافی است.
او این روزها دو نمایش از آثار پیشین خود را در مجموعه تئاتر «لبخند» روی صحنهبرده است.
نمایش «بی‌پدر» و «خانه وا ده» دو کاری است که مساوات پیش‌تر آنها را اجرا کردهاست و حالا دوباره آنها را روی صحنه می‌برد.
اولین اجرای نمایش «خانه وا ده» به ۱۰ سال پیش بازمی‌گردد. مساوات که در آنمقطع به واسطه دو نمایش قبلی‌اش «بازیخانه قیاس‌الدین مع‌الفارق» و «قصه ظهرجمعه» شناخته شده بود، این نمایش را پاییز سال ۹۳ در تالار استاد سمندریانتماشاخانه ایرانشهر روی صحنه برد. نمایشی که توفیقات دو کار پیشین او را در برنداشت ولی برای تماشاگران حرفه‌ای تئاتر اثری قابل تامل بود.
اجرای اول نمایش «خانه وا ده» در تماشاخانه ایرانشهر
اما با نمایش «بی‌پدر» بود که برای اولین بار اجرای نمایشی از او به دلیل استقبالتماشاگران در چند نوبت تمدید شد.
«بی‌پدر» ظاهرا از داستان عامیانه «شنگول و منگول» الهام گرفته شده بود ولیخشونتی غریب را عریان می‌کرد. این نمایش بهار سال ۹۶ در تالار قشقایی مجموعهتئاتر شهر روی صحنه رفت و با اجرای آن محمد مساوات به عنوان یک برند در تئاترمطرح شد.
او بعد از آن، نمایش‌های دیگری همچون «این یک پیپ نیست»، «قرب آن گاه»،«بیگانه در خانه» و «شکوفه‌های گیلاس» را روی صحنه برد.
«این یک پیپ نیست» و «قرب آن گاه» در تئاتر مستقل اجرا شدند و دومی نمایشیخاص بود و گفته می‌شد نوعی تئاتر ترسناک است و تماشای آن برای بیماری قلبیممنوع شده بود.
اولین اجرای نمایش «بی‌پدر» در تالار قشقایی تئاتر شهر
«بیگانه در خانه» اما نمایشی بود که بعد از سال‌ها با بازیگری مشهور روی صحنه رفت. هرچند که بسیاری از تماشاگران از حضور این تماشاگر مشهور بی‌خبر بودند.
مساوات که در آن سال‌ها از کار کردن با بازیگران شناخته شده تئاتر، دوری کرده بود، دراین نمایش، نقش یک پیرزن را به نوید محمدزاده سپرد.
این اثر نمایشی سال ۹۸ روی صحنه رفت و نوید محمدزاده برای بازی در ان صورتخود را پوشانده بود تا چهره‌اش دیده نشود.
سال ۱۴۰۱ با اجرای نمایش «شکوفه‌های گیلاس» برای مساوات همراه شد؛ نمایشی کهجزو گونه‌های نمایشی شرقی محسوب می‌شد و ابتدا در تماشاخانه ایرانشهر و بعد ازآن در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت.
مساوات بعد از آن نمایش دیگری را روی صحنه نبرد و بیشتر وقت خود را به آموزشهنرجویان اختصاص داد.
حالا او با نمایش‌های «خانه وا ده» و «بی‌پدر» روی صحنه است.
در کارنامه تئاتری او نویسندگی و اجرای نمایش‌های دیگری چون « ارتش میرزا ملکمخان بلوکباشی»، «یافت آباد»، «عکس اتفاق عزیز»، «بیضایی» هم دیده می‌شود.
مساوات که نمایش‌های خود را با گروه تئاتر رادیکال ۱۴ می‌سازد، برای اجرای آثارش،شیوه‌های اجرایی گوناگونی را آزموده است.
او در هفدهمین جشن سالانه منتقدان و نویسندگان تئاتر ایران جایزه نخست را برایاجرای دو نمایش «این یک پیپ نیست» و «بی‌پدر» از دستان اصغر فرهادی دریافتکرد.
نمایش «خانه وا ده» با بازی مجید عسگری، احسان بهلولی، علی محمودی، محمد‌علی محمدی، نیما نوری زاده، سیامک اخوان، محمد موسا خانی روی صحنه می‌رود ودیگر اعضای گروه اجرایی آن به شرح زیر هستند:
طراح صحنه: سعید حسنلو، آهنگساز: عیسی حبیب زاده، طراح لباس: سمانه احمدی‌مطلق، عکاس: مهرداد متجلی، گرافیک: محمد مساوات، طراح نور: علی کوزه‌گر، طراحگریم: تینا بخشی، مدیر تولید: داوود ونداده، دستیار کارگردان: مسعود اله دادی و …
این نمایش هر شب ساعت ۱۸ و سی و به مدت ۱۰۰ دقیقه روی صحنه می‌رود.
نمایش «بی‌پدر» با بازی علیرضا گلدهی، میلاد آریافر، حسین منفرد، ابراهیم نائیج،علی حسین زاده، ابراهیم عبدی روی صحنه می‌رود و دیگر اعضای گروه اجرایی آن بهشرح زیر هستند:طراح صحنه و گرافیک: محمد مساوات، آهنگساز:عیسی حبیب زاده،طراح لباس: سمانه احمدی مطلق، عکاس: مهرداد متجلی، طراح نور: علی کوزه‌گر،طراح گریم: تینا بخشی، مدیر تولید: داوود ونداده، دستیار کارگردان: مسعود اله دادیو …
این نمایش هر شب ساعت ۲۱ و به مدت ۲ ساعت روی صحنه می‌رود.