به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکزکرمان، این آیین که تقریبا به صورت نیمه خصوصی بود با حضور جامعه زرتشتیان در محل آتشکده (موزه مردم شناسی) واقع در خیابان زریسف کرمان آغاز شد که تا غروب و آیین آتش‌آفروزی ادامه یافت.
بنا به گفته مورخان و زرتشتیان ساکن در کرمان این جشن حدود ۴۰۰ سال قدمت دارد و فراز و فرودهایی داشته اما دستکم ۸۰ سال است که جشن سده در مکانی به نام باغچه "بداغ آباد" واقع در خیابان سده به صورت عمومی برگزار شده که با حضور زرتشتیان و مسلمانان در کنار هم، همراه بوده است.
این مراسم ابتدا با مراسم آیینی از جمله نیایش خوانی یا همان جَشِن خوانی با حضور موبدان، پخش سرود مقدس جمهوری اسلامی ایران، خواندن دعای مقدس زرتشتی و اوستاخوانی، شاهنامه خوانی و اجرای موسیقی همراه بود.
جشن سده از آیین‌های مهم ایران باستان است که در آغاز شامگاه ۱۰ بهمن و پایان چله بزرگ زمستان برگزار می‌شود. این جشن بیش از هزاران سال قدمت دارد (از زمان پیدایش آتش) و از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی به شمار می‌رود. سده به عنوان یک میراث ایرانی است و اعضای جوامع را بدون توجه به سن، جنسیت و موقعیت اجتماعی گرد هم می‌آورد.
در این آیین، آتش به همراه آب، باد و خاک از عناصر مقدس به شمار می‌رود که در بسیاری از جشن‌های ایرانیان نقش کاربردی داشته است. ایرانیان باستان معتقد بودند آتشی که در این روز افروخته می‌شود، نماد و نشانه گرم شدن زمین و آماده شدن برای ورود به فصل بهار است.
اعتقاد کشاورزان و مردم بر این است که در روز دهم بهمن، روزی که ۵۰ روز و ۵۰ شب (جمع آن صد روز) تا بهار باقی مانده است، زمین‌های کشاورزی برای کشت بهاری بعدی خود آماده می‌شوند و مردم پایان سردترین روزهای زمستانی را جشن می‌گیرند.
در این جشن، زرتشتیان و موبدان به صورت حلقه، گرد آتش می‌ایستند و مردم در پشت سر آنها قرار می‌گیرند. موبدان دعای آتش نیایش می‌خوانند سپس هیزم‌هایی که از قبل فراهم شده است را آتش می‌زنند و در ادامه به شاهنامه‌خوانی و اجرای موسیقی می‌پردازند. زرتشتیان در آیین سده معمولا لباس‌های سفید بر تن می‌کنند.
«جشن سده» سال گذشته به عنوان بیست و چهارمین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران و در پرونده‌ای مشترک به نام ایران و تاجیکستان در فهرست جهانی میراث ناملموس یونسکو ثبت جهانی شد.
این جشن ایرانی به شماره ۲۰۶۷ در ۲۹ بهمن سال ۱۳۹۸ در فهرست ملی ایران ثبت شد و عموم مردم این دیار معتقدند با برگزاری جشن سده و برپا کردن آتش در ۵۰ روز مانده به نوروز، قلب زمین گرم می‌شود و دوره جدیدی از زندگی فرا می‌رسد.