به گزارش ایکنا؛ نشست خبری اولین جشنواره «شعر پروانگی» صبح یکشنبه، هفتم بهمن با حضور علیرضا قزوه؛ دبیر جشنواره، حجتالاسلام والمسلمین سیدحمیدرضا هاشمیگلپایگانی؛ موسس و مدیرعامل «خانه ای بی ایران» (بیماران پروانهای)، علیمحمد مودب و مصطفی محدثیخراسانی از شاعران شناخته شده کشور به میزبانی «خانه ای بی ایران» برگزار شد.
قزوه در ابتدای سخنان خود در این نشست با اشاره به آنکه در بازدیدی که از «خانه ای بی» داشتم هم نسبت به بیماری «ای بی» (پروانهای) و اقدامات مهم و بزرگی که این خانه انجام میدهد اطلاعات کسب کردم که این بیماران با چه مشکلاتی مواجه هستند گفت: درباره داروها و باندهای خاص آنها که همگی وارداتی است و تحت تحریمها قرار دارد اطلاعات کسب کردم. اینکه خانوادههای آنها با چه مشکلاتی مواجه هستند از جمله خود حاجآقا هاشمی که فرزندشان دچار این بیماری است.
وی ادامه داد: «خانه ای بی ایران» با مدیریت حاجآقای هاشمی بیش از هزار نفر از فرزندان محروم در استانهای سراسر کشور که به این بیماری مبتلا هستند را تحت حمایت خود دارد و در این میان ما نیز تلاش کردیم در راستای اطلاعرسانی هرچه بیشتر، بهتر و معطوف کردن ذهن جامعه برای همراهی و همدلی با این بیماران سهمی به قدر هنر و ادب ایران برداریم.
قزوه با اشاره به آنکه هنر و ادبیات جایگاهی بسیار فاخر در کشور ما دارد یادآور شد: ایران کشور فرهنگ و هنر است. سابقه هزارساله در عرصه هنر و به ویژه هنر اول آن، یعنی شعر؛ خود نشاندهنده عقبه تمدنی و فرهنگی ایران است.
دبیر نخستین جشنواره «شعر پروانگی» با تاکید بر آنکه در تمامی اتفاقات، رخدادهای اجتماعی و تاریخی، شعر همواره در میدان حاضر بوده و برای بیان و روایت آن رویدادها پا به عرصه گذاشته خاطرنشان کرد: وقتی ادبیات کشوری قوی باشد؛ سینما، تئاتر، موسیقی و در نگاهی کلان فرهنگ آن کشور و تفکر آن کشور نیز قوی خواهد بود. شاعران به عنوان وجدان بیدار جامعه برای بیان آلام، دردها و مشکلات آن جامعه و نیز تلاش برای همدل کردن افراد آن جامعه در مسیر مقابله با آن آلام نقشی بسیار پررنگ دارد.
وی افزود: سهم کمک دولتی به این نهاد (خانه ای بی) بسیار کم است و بیشتر کمکها از سوی خیرین است که باید دستبوس آنها باشیم. چرا که ارسال ماهانه بستههای دارو و به ویژه پانسمان که نیاز این بچههاست هزینه بالایی دارد که «خانه ای بی ایران» آن را تقبل کرده و باید قدردان این رخداد باشیم.
قزوه با بیان اینکه برگزاری جشنواره «شعر پروانگی» در معرفی این بیماری و آشنایی عمومی نسبت به آن سهمی بسیار بالا میان عموم مردم ایفا خواهد کرد یادآور شد: بیان این دردها و همدلی با آن بخشی از رسالت این جشنواره است و رسالت دیگر تلنگر به افرادی است که میتوانستند در این مسیر کمک کنند و کوتاهی کردند.
دبیر نخستین جشنواره «شعر پروانگی» با تاکید بر آنکه این رخداد و رویداد استمرار خواهد داشت و در گام اول متوقف نخواهد شد یادآور شد: سهمی از افرادی که در این جشنواره حضور دارند خود کودکان و بیماران پروانهای هستند که میان آنها استعدادهای بالایی چه در ساحت هنر و چه در عرصه علم وجود دارد. ما پزشکان متخصصی داریم که خود گرفتار این بیماری هستند اما امروز در مسیر بهبود دیگر بیماریها نقشآفرینند. همچنین باید به واسطه چنین رویدادهایی بگوییم که این بیماری وراثتی است؛ واگیردار نیست و به سبب ازدواج فامیلی ایجاد میشود. این خود میتواند نقشی روشنگر و زنهار دادن به جامعه برای انجام آزمایشها قبل از ازدواج فامیلی باشد.
حضور شاعران ایران و فارسیزبان جهان در شعر پروانگی
در فصل دیگری از این نشست قزوه با اشاره به آنکه شاعرانی مانند علیمحمد مودب؛ مصطفی محدثیخراسانی و 20 نفر از شاعران انقلاب اعلام آمادگی برای حضور در این رخداد کردهاند گفت: همچنین شاعران فارسیگوی کشورهای دیگر با این جشنواره همراه خواهند بود. تاکنون 150 اثر از شاعران ایرانی و فارسیزبانان همسایه به دست ما رسیده و تا پایان بهمن که مهلت ارسال آثار است به قطع این عدد افزایش پیدا خواهد کرد.
وی با اشاره به آنکه مراسم اختتامیه این رخداد نیمه اسفند برگزار خواهد شد افزود: در این مراسم 20 نفر از شاعران و 10 نفر از بیماران پروانهای که در این جشنواره شرکت کردهاند مورد تقدیر قرار خواهند گرفت. همچنین از کتاب جشنواره نیز رونمایی خواهد شد.
سهم ادبیات در برچیدن درد و آلام جامعه
علیمحمد مودب به عنوان دیگر سخنران این نشست سخنان خود را اینگونه آغاز کرد و گفت: مهمترین نیازها در هر پدیدهای خود نیازمند شناخت درست از آن پدیده است و شناخت زمانی میتواند تاثیرگذار باشد که با عواطف گره بخورد.
وی ادامه داد: هر پدیدهای که با ادبیات گره بخورد به شناخت آن پدیده کمکی شایان میکند. این بار زبان شعر به شناخت بیماری پروانهای و روایت آسیبهای آن وارد شده است و امیدواریم که به واسطه آن بتوانیم نسبت به اطلاعرسانی برای این بیماری توفیق داشته باشیم و نیز در کاهش آسیبهای اجتماعی آن سهم خود را ایفا کنیم.
مودب با اشاره به آنکه ورود ادبیات به بیان دردها، پدیدههای اجتماعی و بیماریها پیش از این نیز در ادبیات معاصر ما سابقه داشته است یادآور شد: سهراب سپهری و فروغ فرخزاد در تلطیف نگاه جامعه و جامعهپذیری پدیده جذام کمکی شایان کردند و اینبار جشنواره «شعر پروانگی» پا به میدان گذاشته است.
این شاعر انقلاب با اشاره به آنکه بیماری پروانهای، بیماری بسیار دشوار است که هم شخص بیمار و هم اطرافیان او را در معرکهای جانکاه وارد می کند یادآور شد: بحث من دعوت از شاعران است که برای شناخت درست از این پدیده وارد میدان شوند تا با آفرینش آثار ادبی عواطف جامعه را درگیر کنند تا بتوانند با بیان مطالبه عمومی در حوزه رفع مشکلات این عزیزان نقش خود را در عرصه فرهنگ و جامعه به درستی ایفا کنند.
مودب در پایان با اشاره به آنکه در سنت ادبیات ما «درد برچیدن» آمده و سهمی بسیار بالا در درخشش ادبیات فارسی در عرصه ملی و بینالمللی داشته خاطرنشان کرد: در میدان جشنواره «شعر پروانگی» شاعران با آفرینش آثار به برچیدن آلام، دردهای بیماران، خانوادههای آنها و اطلاعرسانی به جامعه نقشآفرینی خواهند کرد.
تاکید بر سهم شاعران در بیان دردهای دیده و نادیده اجتماع
مصطفی محدثیخراسانی نیز در این نشست با بیان آنکه بیماری پروانهای از جمله بیماریهایی است که جسم و روح افراد ایرانزمین را با خود درگیر کرده و هر کدام از این بیماریها ابعاد متفاوتی با خود دارند یادآور شد: امیدوارم حالا که شاهد بروز و ظهور این بیماری در عرصه ادبیات هستیم؛ این گامی برای ورود ادبیات، خاصه شعر و شاعران برای بیان دردها، آلام و بیماریهای جامعه برای بدل ساختن آن به مطالبه عمومی باشد.
محدثیخراسانی با اشاره به آنکه تمامی آلام و دردهای جامعه مانند بیماری دیدنی نیستند بر این مهم تاکید کرد که شاعران در بیان دردهای نادیده نیز باید سهمی والا داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: در این میان در مواجهه با بیماری پروانهای ایثار و فداکاری خانوادهها به ویژه مادران باید محور روایت قرار گیرند.
این شاعر در پایان با اشاره به آنکه فرهنگ ایثار و فداکاری پیوند خورده با همان ایثار و مقاومتی است که دستاورد حماسه هشت سال دفاع مقدس است خاطرنشان کرد: مقام ایثار خانوادهها به ویژه مادران بیماران پروانهای مولفهای است که میتواند هم در بیان و معرفی این بیماری به جامعه و هم روایت همدلی آحاد جامعه با این بیماران و خانوادههای آنها نقشی بالا ایفا کند.
انتهای پیام