صاحب‌خبر - مهدی بختیاری: اختلافات در ساختار نظامی اسرائیل بالا گرفته و درخواست استعفای معاون رئیس ستاد ارتش، گره این کلاف سردرگم را کورتر هم کرده است. ماجرا از این قرار است که ژنرال «عمیر برعم» معاون «هرتزی هالوی» رئیس ستاد ارتش که 31 اکتبر 2022 منصوب شده بود، حالا به یکی از مخالفان و منتقدان جدی فرمانده خود تبدیل شده و در نامه‌ای خطاب به وی اعلام کرده قصد دارد طی روزهای آینده از کار کنار بکشد. کنار کشیدن برعم از این جهت ماجرا را پیچیده‌ می‌کند که طبق دستور «اسرائیل کاتس» وزیر جنگ که خودش یکی از مخالفان جدی هالوی محسوب می‌شود، رئیس ستاد ارتش نه تنها اجازه ندارد معاون جدید برای خود منصوب کند، بلکه جلوی همه انتصابات در سطوح بالای ارتش نیز گرفته شده است. برخی نتایج کمیته حقیقت‌یاب مربوط به جنگ اخیر بویژه شکست فاجعه‌بار 7 اکتبر در عملیات توفان الاقصی (اگر چه مقامات دولتی و شخص نتانیاهو با انجام تحقیقات مخالفند) قرار است در آینده نزدیک منتشر شود و انتشار این گزارش می‌تواند به برکناری افراد بیشتری از جمله هالوی، رئیس ستاد ارتش بینجامد و از این جهت، غافلگیرانه نخواهد بود که طی یکی دو ماه آینده شاهد استعفای او از ریاست ستاد ارتش پیش از برکناری‌اش نیز باشیم. با کناره‌گیری یا برکناری قریب‌الوقوع هالوی از ریاست ستاد ارتش، نام لااقل 4 گزینه برای جانشینی او مطرح است: «ایال زمیر» مدیرکل فعلی وزارت جنگ و خود «عمیر برعم» معاون فعلی هالوی که گفته بزودی از معاونت ستاد ارتش صهیونیستی کنار می‌رود. در کنار این دو که گزینه‌های جدی‌تری نسبت به بقیه هستند، اسامی «اوری گوردین» فرمانده منطقه شمال و «رافی میلو» فرمانده جبهه داخلی نیز دیده می‌شود. جاه‌طلبی «برعم» برای نشستن به جای هالوی حتی در نامه استعفایش هم دیده می‌شود. او در خلال انتقادات تلویحی از هالوی درباره نحوه ادامه جنگ، عملیات‌ها و مساله مهم نیروی انسانی گفته «البته حاضرم در آینده هر نقشی را که لازم باشد در ساختار نظامی ایفا کنم». انتظار می‌رود در چند ماه آینده، شاهد برکناری‌ها و استعفاهای متعددی در ساختار نظامی و امنیتی اسرائیل باشیم که تبعات زیادی در پی خواهد داشت. افرادی که تا دیروز برای تصدی مقام‌های بالاتر با هم رقابت می‌کردند، حالا در معرض اتهامات سنگین کم‌کاری و اهمال در قبال حمله 7 اکتبر قرار دارند. همه اینها در حالی است که یک سال و 4 ماه جنگ در جبهه‌های مختلف بویژه در نوار غزه، توان زیادی از ارتش اسرائیل گرفته و فراز و فرودها و برخی اقدامات چون ترور آیت‌الله شهید «سیدحسن نصرالله»، شهادت یحیی سنوار و سقوط نظام بشار اسد در سوریه نیز نتوانسته تعادل را به دولت نتانیاهو بویژه در ساختار نظامی برگرداند. از میان 5 مقصر اصلی شکست 7 اکتبر یعنی نخست‌وزیر، وزیر جنگ، رئیس ستاد ارتش، رئیس شاباک و رئیس آمان (اطلاعات ارتش)، تاکنون 2 نفر از پست‌های خود کنار رفته‌اند: «یوآو گالانت» وزیر جنگ و «آهارون خلیوا» رئیس آمان و حالا به نظر می‌رسد رئیس ستاد ارتش گزینه بعد این دومینو باشد. «رونن بار» رئیس شاباک نیز در همان روزهای ابتدای جنگ با قبول مسؤولیت شکست در حوزه اطلاعاتی و امنیتی بهتر از هر کس دیگری می‌داند این شتر بزودی جلوی در خانه او نیز می‌خوابد. شاباک به عنوان سازمان اطلاعات و امنیت قومی رژیم صهیونیستی که مسؤولیت رصد و مقابله با گروه‌های به زعم خودشان تروریستی (بویژه گروه‌های فلسطینی) را برعهده دارد، یکی از اصلی‌ترین مقصرها در غافلگیری اسرائیل در حمله 7 اکتبر است. در نهایت نتانیاهو به عنوان نخست‌وزیر، بیش از همه زیر بار فشار خردکننده مخالفانش در داخل فلسطین اشغالی قرار دارد و یکی از اصلی‌ترین دلایل طولانی‌شدن نبرد در نوار غزه نیز همین است که او می‌داند با پایان جنگ، فصل پاسخگویی و برکناری فراخواهد رسید (نظیر بلایی که بعد از جنگ یوم کیپور در سال 1973 بر سر گلدا مایر آمد) اما ادامه همین روند هم باز به ضرر او دارد تمام می‌شود. بر اساس نظرسنجی روزنامه اسرائیلی «معاریو»، محبوبیت حزب لیکود در پی به نتیجه نرسیدن جنگ در نوار غزه، بویژه بلاتکلیف ماندن وضعیت اسرای اسرائیلی در دست حماس و گروه‌های فلسطینی (که اکنون تعدادشان به 98 نفر رسیده است) با نزول جدی مواجه شده است. 88 درصد صهیونیست‌هایی که در این نظرسنجی شرکت‌ کرده‌اند، موافق دستیابی به توافق تبادل اسرا هستند. 52 درصد از دستیابی به یک توافق جامع برای تبادل اسرا حمایت می‌کنند و 36 درصد دیگر خواهان توافقی جزئی هستند و 6 درصد دیگر نیز مخالف توافقند. با این حساب، در صورتی که انتخابات برگزار شود، ائتلاف نتانیاهو قادر به پیروزی در برابر مخالفانش نخواهد بود.∎​