نورا حسینی: علیرضا زاکانی در صحن علنی شورای شهر در مقابل اعضای شورا و نماینده رسانه ها اعلام کرد پیشپرداخت قرارداد واگن های چینی پرداخت شده و اولین رام قطارهای چینی بهمن ماه به تهران میرسد. اما پس از تغییر زودهنگام دولت و نزدیک شدن به زمان تحقق وعدهها مشخص شد دولت سیزدهم سهم خود از قرار داد چین پرداخت نکرده است.
پروژه تأمین ۲ هزار واگن مترو مصوبه شورای اقتصاد را به تاریخ ۱۰ شهریور سال ۹۵ دارد. در تاریخ ۲۸ شهریورماه مناقصه تأمین این واگنها منتشر می شود و تبادل قرار تجاری در۱۳ دی ماه سال ۹۷ انجام می شود. ۱۵ درصد قرارداد قرار بوده از محل صندوق توسعه ملی تأمین شود و ۸۵ درصد از محل فاینانس کشور چین.
اما این قرارداد تا امروز گرفتار مشکل تأمین اعتبار است. روز دوشنبه ۱۷ دی ماه، سخنگوی شهرداری تهران گفت که مهلت مقرر برای واریز پیشپرداخت گذشته است اما باید تلاش کنیم این موضوع را به سرانجام برسانیم. او ترک فعلها در دولت روحانی را دلیل بروز مشکلات این قرارداد دانست.
محمد علیخانی؛ رئیس کمیسون عمران و حمل و نقل شورای پنجم شهر تهران در این رابطه به خبرآنلاین میگوید: واقعیت این است که کسی نمیخواهد این ماجرا را گردن بگیرد، همین مسببین وضع موجودند که بلاهای مختلف را بر سر کشور آوردند و تحریمها و مشکلاتی که ناشی از نپیوستن به FATF و چالشهای انتقال پول و مشکلاتی که برای کشور از این ناحیه به وجود آمد، را موجب شدند.
او تأکید میکند: همین آقایی که الان شهردار تهران است ادعا میکرد که ۸۰ درصد مشکل از بیعرضگی مسئولان است و ۲۰ درصد از تحریمهاست. زمانه چرخید و مشکلات رسید به دوره خود آقایان. همین موضوع خرید واگنها یک نمونهاش است که اعلام کردند ما موضوع را حل کردیم و تمام شده و انجام میشود و حالا تازه میگویند ما سهممان را دادهایم، دولت نداده و...! هر کسی مشکلات را بر گردن دیگری میاندازد. اینها بازی با کلمات و جملات است و نمیخواهند واقعیت را به مردم بگویند. بیایند صادقانه به مردم اعلام کنند که ما این بلا را سر کشور آوردیم به گونهای که امروز حتی خریدن یک واگن برای مترو چنین مشکلات پیچیدهای پیدا کرده است.
رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای پنجم شهر تهران ادامه میدهد: مشکلات متروی تهران هم مثل بقیه مشکلات کشور است. نسل اول واگنهایی که به مترو آمد، فرسوده و از رده خارج شدهاند و شاهد خرابیهای پی در پی در تجهیزات و ناوگان مترو و در نهایت نارضایتی بیشتر متروسواران هستیم. ما این مشکلات را در همه بخشها شاهد هستیم و مترو یک نمونه آن است. در صنعت نفت و گاز، برق و... همه جا با نظیر همین مشکلات رو به رو هستیم. حالا بیایند و بدون ریشه یابی و گفتن واقعیت ها به گردن این و آن بیاندازند!
او تأکید میکند: اتفاقا برخلاف ادعاهایی که میکنند، مدیران آن زمان افراد کاربلدی بودند که مانع اصلیشان، تحریمها بود. در ادامه مدیران ناکاربلد چه در دولت قبل و چه شهرداری جایگزین شدند که باعث شد مشکلات، مضاعف شود.
علیخانی ادامه میدهد: درحال حاضر برخی از اعضای شورای شهر گلایههایی از وضع موجود دارند و بارها این نکته را مطرح کردهاند که این آقا در این مدت چه تحولی ایجاد کرده است؟ واقعیت این است که اینها توانایی نظافت و جمعآوری زبالهها در خیابانها را هم ندارند... من درحالی که با شما مصاحبه میکنم، درحال قدمزدن در مکانی هستم که همه باغچههای کنار خیابان پر از زباله است، به طوری که آدم فکر میکند این شهر، رها شده است. اینها توانایی جمعآوری زباله را هم ندارند، چه برسد به این که بروند واگن بخرند.
او اظهار میکند: سال ۹۵ و در دوره آقای قالیباف، دولت تصمیمی مبنی بر خرید ۲ هزار واگن برای کلانشهرهایی که دارای مترو هستند گرفت و قرار بود سهم تهران از این مصوبه، هزار واگن باشد. این مصوبه به هر دلیل، در آن دوره اجرایی نمیشود و به نوعی، به فراموشی سپرده میشود و به بایگانی میرود. زمانی که شورای پنجم آغاز به کار کرد، اولین تصمیم آقای محسن هاشمی و کمیسیون عمران وحمل و نقل این بود که به سراغ این مصوبه برویم و آن را احیا کنیم. رفتیم و پیگیری کردیم و جلساتی در دولت به ریاست اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور برگزار شد و به نوعی این مصوبه احیا شد. در ادامه مناقصه برگزار شد و شرکت چینی شریک واگنسازی تهران، برنده مناقصه شد و به مرحله قرارداد رفت اما متولی قرارداد شهرداری تهران نبود و یکی از مشکلات اساسی همین بود که اگر از ابتدا کار را دست شهرداری تهران میدادند، شاید این کار زودتر و راحتتر انجام میشد.
محمد علیخانی تاکید میکند: در آن مقطع این داستان متولیهای زیادی داشت اما متولی خرید وزارت کشور (سازمان شهرداریها) بود و قرارداد را باید اینها میبستند و استانداردها را باید مترو، سازمان گسترش، وزارت صمت مشخص میکرد. هر کدام از اینها پروسه خودش را داشت. روندهای اداری این پروسه ها انجام شد و زمانی که برنده مناقصه اعلام شد، سازمان بازرسی کل کشور وارد موضوع شد و ایراداتی گرفت و چندین ماه شاید تا یک سال، این پرونده بین وزارت کشور و بازرسی کل کشور در رفت و آمد بود تا موانع برطرف شد و به مرحلهای رسید که بانک مرکزی بتواند پیشپرداخت را به شرکت چینی بدهد.
او ادامه میدهد: در این مرحله، بانک مرکزی اعلام کرد که به دلیل موانع انتقال پول، تحریم و... در واریز پیش پرداخت دچار مشکل شده و امکان پرداخت را ندارد. در این مرحله بودیم که دوره شورای پنجم تمام شد. گویا این مشکل هنوز هم پاپرجاست و مدعیان دیروز خودشان دچار مشکلاتی شدند که خودشان بوجود آورده اند یعنی تحریم ها و... شهرداری و شورا تقصیری نداشتند. شورا و شهرداری تکالیف خود را انجام داده بودند. پیگیریها و احیای مصوبه انجام شده بود. دیگر دولت و بانک، تحریم و... در اختیار ما نبود که بخواهیم کاری کنیم.
رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای پنجم شهر تهران میگوید: آقایانی که میگویند ۸۰ درصد بیعرضگی است و ۲۰ درصد تحریمها، چه حرفی برای گفتن دارند؟ ما همان زمان هم معتقد بودیم که آنها در اشتباه هستند و ۲۰ درصد اشکال مدیریتی و ۸۰ درصد تحریمها مانع کار ماست (البته من نقش تحریمها را حتی بیش از ۸۰ درصد میدانم!) ولی ادعای این آقایان این بود که همه این مشکلات را حل میکنیم... خب ۳ سال گذشته! تکلیف قرارداد که مشخص بود، مناقصه که برگزار شده بود، برنده مناقصه هم معلوم بود، فقط باید مبالغ قرار داد پرداخت میشد. در این سه سال آقایان که مدعی عرضه داشتن هستند، در همین مرحله ماندهاند و هنوز نتوانستهاند کاری انجام دهند. حالا هم گردن وزارت کشور میاندازند، آنها هم میگویند ماجرا چیز دیگری بوده است.
علیخانی درباره ادعای اخیر مطرح شده درباره «ترک فعل از سوی مدیران شهری دوره گذشته» میگوید: این باید پیگیری شود تا مشخص شود چه کسانی ترک فعل کردهاند؟ ما یا آنهایی که تحریمها را درست کردند و ممکلت را به بدبختی و فلاکت انداختند تا ما امروز به شرایطی بیفتیم که حتی برق مصرفیمان هم اینگونه قطع شود و به قولی دچار ناترازی انرژی شویم؟ آنها هم درباره ترک فعلهای خود و مشکلاتی که برای برجام و دولت روحانی بوجود آوردند بگویند. البته به نظر بنده خیلی از این مشکلات که برای کشور ایجاد شده است به «عمد» بوده. جریان نفوذ در کشور ما، سالهاست که مانع حل مشکلات بوده است و برخی هم نمیخواهند اعتراف کنند و واقعیتها را به مردم بگویند.
علیخانی ادامه میدهد: اگر بخواهیم بگوییم موفقترین جریانی که توانسته در کشور خوب کار کند و به اهداف خودش برسد چه کسانی بوده اند؛ می توان گفت که همین جریان نفوذ بوده که توانسته کشور را به مرحله فرسودگی و به لبه پرتگاه ببرد به طوری که ما در همه چیز دچار مشکل شویم؛ در انرژی، برق، نفت، بنزین و... مشکل پیدا کنیم و حتی در حد خرید واگن مترو هم دچار مشکل شویم. شاید باورش برای سایر کشورها سخت و یا خنده دار باشد که ما امروز حتی در خرید یک اتوبوس ناتوان شدهایم!