شفقنا_ تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تعاملات اجتماعی با دوستان و خانواده، با تقویت سیستم ایمنی بدن، می‌تواند خطر بیماری‌هایی مانند بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.
به گزارش شفقنا، محققان بریتانیایی و چینی با مطالعه پروتئین‌های موجود در نمونه‌های خونی بیش از ۴۲,۰۰۰ بزرگسال (۴٠ تا ۶۹) که در پروژه بیوبانک بریتانیا شرکت کرده‌اند، به این نتیجه دست یافتند که روابط اجتماعی نقش مهمی در بهبود سلامت جسمانی افراد ایفا می‌کنند.
هرچند که مکانیسم‌های بیولوژیکی که می‌توان بر اساس آنها تاثیر روابط اجتماعی بر سلامت را بررسی کرد همچنان مبهم باقی‌ماندند، اما شواهد نشان می‌دهد که انزوای اجتماعی و تنهایی با سلامت ضعیف‌تر و مرگ زودرس ارتباط دارند.
یکی از راه‌های کشف مکانیسم‌های بیولوژیکی، بررسی پروتئین‌های در حال گردش در خون است. پروتئین ها مولکول‌هایی هستند که توسط ژن‌های ما تولید می‌شوند و برای کمک به عملکرد صحیح بدن ما ضروری هستند. آنها همچنین می توانند به عنوان اهداف دارویی مفید عمل کنند و به محققان این امکان را می‌دهند که درمان‌های جدیدی برای مقابله با بیماری‌ها ایجاد کنند.
دانشمندان دانشگاه کمبریج و دانشگاه فودان چین پروتئین‌های موجود در خون شرکت‌کنندگان را بررسی کردند. نتایج نشان داد ۱۷۵ پروتئین با انزوای اجتماعی و ۲۶ پروتئین با احساس تنهایی مرتبط هستند. این پروتئین‌ها اغلب در پاسخ به التهاب، عفونت‌های ویروسی و سیستم ایمنی تولید می‌شوند و با بیماری‌های قلبی‌عروقی، دیابت نوع ۲، سکته مغزی و مرگ زودرس مرتبط هستند.
سپس تیم از یک تکنیک آماری به نام تصادفی سازی مندلی استفاده کرد تا رابطه علی بین انزوای اجتماعی و تنهایی از یک سو و پروتئین ها را از سوی دیگر بررسی کند. با استفاده از این رویکرد، آنها پنج پروتئین را شناسایی کردند که فراوانی آنها ناشی از تنهایی بود.
دکتر چون شن از دپارتمان علوم اعصاب بالینی دانشگاه کمبریج و مؤسسه علم و فناوری هوش در دانشگاه فودان گفت: «ما می‌دانیم که انزوای اجتماعی و تنهایی با ضعف در سلامتی مرتبط هستند، اما هرگز دلیل آن را درک نکرده‌ایم. پژوهش ما تعدادی از پروتئین‌ها را شناسایی کرده است که به نظر می‌رسد نقش کلیدی در این رابطه ایفا می‌کنند، به‌طوری‌که سطح برخی از این پروتئین‌ها به طور خاص در نتیجه مستقیم تنهایی افزایش می‌یابد.»
یکی از پروتئین‌های مهم در این نتایج ADM نام دارد که در پاسخ به استرس و تنظیم هورمون‌های استرس و هورمون‌های اجتماعی مانند اکسی توسین (هورمون عشق) که می تواند استرس را کاهش دهد و خلق و خو را بهبود بخشد، نقش دارد. این پروتئین همچنین با افزایش خطر مرگ زودرس مرتبط شناخته شده است.
بر اساس نتایج این تحقیقات، یک ارتباط قوی بین ADM و حجم اینسولا (منطقه کوچکی در کورتکس مغز که نقش به‌سزایی در احساسات و عشق و درد و لذت دارد) و توانایی ما برای حس کردن آنچه در داخل بدنمان اتفاق می‌افتد، پیدا کردند؛ هرچه سطوح ADM بیشتر باشد، حجم اینسولا کمتر می‌شود.
یکی دیگر از پروتئین‌های شناسایی شده به نام ASGR1 با افزایش سطح کلسترول و افزایش خطر بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است، در حالی که سایر پروتئین‌های شناسایی‌شده نقش‌هایی در توسعه مقاومت به انسولین، تصلب شرایین (تنگی و انسداد رگ‌ها) و پیشرفت سرطان، ایفا می‌کنند.
پروفسور باربارا ساهاکیان از دانشگاه کمبریج تأکید کرد: «این یافته‌ها اهمیت تعاملات اجتماعی در حفظ سلامت را نشان می‌دهد. با افزایش گزارش احساس تنهایی در افراد، باید راه‌حل‌هایی برای مقابله با این مشکل پیدا کنیم تا افراد بتوانند در ارتباط باقی بمانند و سالم‌تر بمانند.»
این خبر را در ساینس دیلی ببینید.