به گزارش قدس آنلاین به نقل از دانشگاه فردوسی مشهد، حسین سیمایی در آیین پایانی همایش رودکی و پیوندهای فرهنگی تاجیکستان و ایران در مشهد اظهار داشت: گستره شهرت رودکی نه فقط در جغرافیای کشورهای فارسی زبان، بلکه فراتر از مرزهاست و زمینه‌ساز توسعه فرهنگ و ادب این کشورها شده است.
وی ادامه داد: عقل گرایی، دین و جریان حکمت در اسلام متعلق به ایران فرهنگی است و گزاف نیست اگر بگوییم تمدن اسلامی بدون ایران فرهنگی وجود پیدا نمی‌کرد.
وزیر علوم گفت: سیاست جدید این وزارتخانه، توسعه روابط و دیپلماسی علمی اعضای ایران فرهنگی است و این موضوع را اولویت خود قرار داده است.
سیمایی کمرنگ شدن زبان و ادب فارسی در برخی از گروه‌های سنی را خطرناک دانست و اضافه کرد: نسل «زد» با وجود این که خوبی‌های فراوانی دارند ولی با زبان و ادب فارسی مانوس نیستند و گاهی برخی از آنها نمی‌توانند فارسی را روان بخوانند که البته باید مورد توجه قرار گیرد.
زبان رودکی نقطه عطف اشتراک فارسی زبانان است
سفیر تاجیکستان در ایران نیز در این همایش گفت: رودکی نخستین اشعار فارسی را در شکل اعلای خود به تصویر کشید که تا قرن‌ها سرلوحه شاعران حاذق فارسی زبان بود.
نظام‌الدین زاهدی افزود: هر چند در دوران اتحاد جماهیر شوروی روابط دو کشور ایران و تاجیکستان کمرنگ شد اما همین اشتراکات فرهنگی ریشه‌دار در ادبیات رودکی مانع جدایی کامل ارتباطات فرهنگی دو کشور شد.
وی از متولیان فرهنگی ایران خواست یک روز ملی مشترک برای رودکی تعیین کنند و دبیرخانه‌ای درباره شعر رودکی و شناسایی شاعران هم‌عصر رودکی در خصوص تمیز دادن اشعار مشکوک منتسب به او تشکیل دهند.
رونمایی از کتاب "یاد شعر رودکی آید همی"
در پایان این مراسم با حضور وزیر علوم، سفیر تاجیکستان در ایران و مسئولان فرهنگی خراسان رضوی از کتاب « یاد شعر رودکی آید همی» رونمایی شد.
این کتاب اثر زنده‌یاد اعلاخان افصح‌زاده است که به بررسی زندگی آدم الشعرا (رودکی) و آثارش می‌پردازد.
ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم رودکی سمرقندی، در اواسط قرن سوم هجری قمری و در روستایی به‌نام «بَنُج رودک» در ناحیهٔ رودک در نزدیکی نخشب و سمرقند به دنیا آمد. به روایتی رودکی از کودکی نابینا بوده و به روایتی دیگر بعدها کور شده است.
وی از شاعران ایرانی دوره سامانی در سده چهارم هجری قمری است و او را نخستین شاعر بزرگ پارسی‌گوی و پدر شعر پارسی می‌دانند. رودکی در دربار امیر نصر سامانی بسیار محبوب شد و ثروت بسیاری به دست آورد با این حال در سال‌های پایانی عمر مورد بی‌مهری امرا قرار گرفت و در ۳۲۹ هجری درگذشت.