به گزارش قدس آنلاین، عبدالحسین خسروپناه در پاسخ به سوال یکی از اساتید که عنوان کرد بنده به عنوان استاد تمام دانشگاه و حاضر در جشنواره فارابی، مطالب مختلفی از جمله لزوم تغییر سیاست های فرهنگی و نیز سیاست های حجاب و فیلترینگ از دکتر سیمایی صراف وزیر علوم شنیدم، آیا شما موافق تغییر سیاست های مصوب علم و فرهنگ در شورای عالی انقلاب فرهنگی هستید، موارد ذیل را بیان کرد:
«بنده به عنوان استاد تمام دانشگاه و حاضر در بنده مطالب وزیر محترم در این زمینه را استماع کردم و ملاحظاتی به شرح ذیل ارائه می کنم.
اول: وزیر علوم بهتر بود با روش علمی نمره پدیده های علم و فرهنگ را از مراکز معتبر رصدی بدست می آورد و به کلی گویی بسنده نمی کرد.
دوم: موفقیت یا نبود موفقیت یک سیاست، تنها از خروجی موفق یا ناموفق مساله بدست نمی آید. گاهی سیاستی، دقیق نوشته شده اما قانون درستی مبتنی بر آن سیاست مصوب نشده و گاهی سیاست و قانون درستی نوشته شده، دستگاه اجرایی آن مصوبات را به آیین نامه اجرایی تبدیل نکردند و یا کارگزاران ترک فعل کردند. پس سخنان وزیر محترم علوم، گرفتار مغالطه انتساب است.
سوم: آری اگر محرز شود به نتیجه نرسیدن یک سیاستی، مستند به نادرست بودن آن سیاست است، باید سیاست را تغییر داد اما تغییر سیاست نباید به معنای تغییر ارزش ها و اهداف باشد.
حراست از فرهنگ اسلامی و رشد علم و فن آوری، یک ارزش تمدنی است که نباید از آنها عدول کرد.
چهارم: سطوح سیاست ها در کشورها، یکسان نیست سیاست های کلان و بسیاری از سیاست های تقنینی و قضایی و اجرایی در کشورها به راحتی تغییر پذیر نیست و سیاست های متغیر و معطوف به امور جزیی، تغییر می کنند آن هم نه سالانه که وزیر علوم بدون ذکر منبع علمی، ادعا کرده است.
پنجم: توصیه ایشان به موسسه ها، توصیه خوبی است و شورای عالی هم از دستاوردهای سیاستی این موسسه ها استقبال می کند و لکن نباید به بیان توصیه در جشنواره فارابی بسنده شود و باید ابلاغ کند تا ماموریت دستگاهی تلقی شود.
ششم: بکارگیری مفاهیم شعاری مانند صدای رسای علم آزاد، پژوهشهای اصیل و غیر سفارشی در کنار میز خطابه، مطالب را از خطابه به برهان بدل نمی سازد. فلسفه علوم انسانی و تاریخ علوم انسانی نشان داده است که علم مبتنی بر شواهد محض و علم آزاد وجود ندارد و وجود نداشته است. تفسیرهای مبتنی بر بنیان های نظری بر فهم داده های تجربی و سپس نظریه ها و بعد سیاست ها اثر می گذارد. (لطفا دقت شود).
هفتم: شورای عالی انقلاب فرهنگی اخیرا خانه گفتگوی آزاد را مصوب کرده و بهتر است موضوعات مختلف حکمرانی از جمله قانون فیلترینگ و لایحه حجاب در آنجا به بحث گذاشته شود.
هشتم: پیشنهاد بنده به همه حکمرانان کشور از جمله وزیر علوم این است که درباره حکمرانی (الحوکمه و governance)، مطالعه علمی و فنی داشته باشند یا از صاحب نظران این دانش استفاده کنند، آنگاه در باب سیاست گذاری و حکمرانی سخن برانند و با مطالب غیر علمی و غیر تخصصی، چالش های جدیدی در حوزه علم و فرهنگ کشور ایجاد نکنند».
همچنین حسین سیمایی صراف در اختتامیه جشنواره بینالمللی فارابی که هفته گذشته با حضور رئیس جمهور برگزار شد، خطاب به رئیس جمهور تاکید کرد: جامعه در حال فقیر شدن نمیتواند به وفاق برسد، در واقع کشور میتواند ثروتمند باشد. اما توان حل مسئله را از دست داده و توسعه نیافته است، یکی از آموزه علوم انسانی فهم به موقع پایان یک سیاست می باشد. همان طور که قوانین پایانی دارد، سیاستها هم پایان دارد.
وزیر علوم با اشاره به اینکه در همه کشورهای دنیا پایان سیاستها سالانه صورت میگیرد، افزود: در حمکرانی پویا وقتی سیاست به او سیلی بزند به سیاست نادرست پایان میزند. براین اساس خوب است موسسات پژوهشی مامور شوند و با اجرای پژوهشی در مسائل مختلف اعم از محیط زیست، حجاب ...نمره دهند و حد نصاب تعیین کنند. اگر نمره کمتر بود، سیاستگزاران و سیاستمداران در سیاستهای خود تجدید نظر کنند. بدانیم ناکامی سیاست، عار نیست؛ اصرار بر سیاست ناکام، عار است. همان طور که در آموزش اسلامی اصرار بر گناه صغیر گناه عار است اصرار سیاست ناکار عار است.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری با بیان اینکه پژوهش علوم انسانی اکنون پایان بسیاری از سیاستها را به ما اعلام میکند، گفت: باید شنوا باشیم و صدای رسای حکمرانی علم را بشنویم. ناگفته نماند که علوم انسانی از آسیب در امان نمانده است و رشته ها و پژوهش های علوم انسانی باید آسیب شناسی و متناسب سیاستگذاری شوند. در واقع نظام ارزیابی باعث شد علوم انسانی تلاش خود را صرف خروجی کمی نه خروجی با کیفیت که محصول آییننامه ارتقا به کیفیت پژوهشها آسیب زده است، کند. اگرچه به لحاظ کمی قوی هستیم؛ اما برخی پایان نامهها غیرکاربردی و از رویکرد مسئله محور دور هستند؛ اثربخشی کافی ندارد.
سیمایی صراف گفت: همه رشته های علوم انسانی یک دست نیست. کشور محتاج تصمیمات مردان بزرگ و فهم های بزرگ است. آقای رئیس جمهور اصحاب علوم انسانی از شما حمایت گسترده ای کردند و این امر نشانگر باور این اصحاب به شماست.