پاییز نه چندان طلایی و درخشان این روزها می‌رود که با مناسبت‌هایی شورانگیز و خاطره‌ساز به پایان برسد. پیش از همه، آخر هفته‌مان به جشن زیبای یلدا ختم می‌شود تا قراری صمیمانه در محفل امن خانه و در کنار عزیزان خانواده‌مان بسازیم و در روزهای بعد، میلاد دردانه پیامبر اکرم(ص)، حضرت فاطمه زهرا(س) و بزرگداشت مقام زنان و مادران، و پس از آن نیز، میلاد پیامبری دیگر، حضرت عیسی مسیح(ع) که منادی محبت و معرفت بود، کام‌مان را شیرین می‌کند.
هرقدر که در جهان پرفاصله این زمانه از دوری و دلتنگی و کم‌مهری و فراموشی، گفته شود اما همچنان بهم‌وابستگی ارتباطی، ویژگی کانونی جوامع امروزی است. اگرکه افراد بشر در برقراری روابط میان‌فردی یا گروهی دچار برخی کاستی‌ها و اشکالات شده‌اند اما ماهیت سیستم‌های ارتباطی نوین، با سرعت و گستره خیره‌کننده‌شان، چشم‌اندازهای وسیعی فراهم آورده که در هیچ زمانی، چنین در دسترس نبوده‌اند.
ارتباط در عصر جامعه شبکه‌ای، امکان تماشای همزمان رویدادهای یکسان، مبادله اشکال متنوع و متعدد اطلاعات، دسترسی به مجموعه کاملی از آموزش‌های رسمی و غیررسمی و ده‌ها فرصت تعالی فنی و کارآفرینی و مهارت‌سازی و اشتغالزایی می‌آفریند.
به یمن برساخته‌های جهان جدید، سفره‌های رنگین یلدا را هم می‌توان ورای شهرها و مرزها پهن کرد و از دریچه دوربین گوشی‌های تلفن همراه و رایانه‌های هوشمند، عزیزان دورمانده را به نزدیکی فراخواند، دیدارها را تازه کرد و مزه دوستی‌ها را چشید.
پیام یلدای عصر فناوری‌های ارتباطی نوین، شاید همین باشد که زندگی همچنان لبریز از همراهی لحظه‌های نامتعارف و گاه متضاد است. بسان یلدای بلند که تاریکی و امید به روشنایی‌اش پهلو به پهلوی هم هستند، در مسیرهای ارتباطی نوین، جبر جغرافیا گزینه‌ای قابل چشم‌پوشی است. فاصله‌ها فراموشی نمی‌آورند و نزدیکی در عین دوری، نه رؤیای در دوردست، که حقیقتی در دسترس است.
به امید روزهای روشن تر...
انتهای پیام