به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از مرکز روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سیدعباس صالحی در اختتامیه جشنواره سینماحقیقت اظهار کرد: سینمای مستند سینمای نجیب و متکی به روایت، خلاقیت و مسئولیت است و خوشحال هستیم که سینمای مستند در ایران عزیز ما گام به گام پیش آمده و امروز باری را بر دوش می‌کشد که بخشی از سینمای داستانی از آن غافل است یا فاصله گرفته است؛ تنوع در مضمون، جسارت در حضور و صراحتی در روایت.
وی افزود: سینمای مستند ایران متکی به نسل جوان و جسوری است که موضوع‌های بکری را پیدا و عرضه می‌کند در همین راستا به همه عزیزانی که از این میدان برآمدند و بخشی از افتخار سینمای ایران را رقم زدند، شادباش عرض می‌کنم.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه سینمای ایران گذشته پرافتخار و چشم‌اندازی پرافتخارتر دارد، تصریح کرد: سینمای مستند در جای‌جای ایران ردپا دارد در همین جشنواره نیز شاهد هستیم ۶۰ درصد آثار ورودی جشنواره از استان‌ها و شهرستان‌ها است.
صالحی گفت: فرصت‌های گسترده‌ای که در جای‌جای ایران برای روایت از ایران و انسان فراهم شده، بسیار مغتنم است و به سهم خود دست همه کسانی که به این میدان آمدند و بار افتخار بر دوش کشیدند را می‌فشارم.
وی افزود: سینمای مستند ایران بیش از آنچه که هست، ظرفیت دارد و برعهده ماست که این ظرفیت را بشناسیم و قدر آن را بدانیم.
رئیس شورای فرهنگ عمومی کشور تصریح کرد: سینمای مستند با تکیه بر انباشتی از سرمایه‌ها می‌تواند مخاطب افزون‌تر، پیوسته‌تر و دائمی‌تری پیدا کند و مختص به ایام جشنواره نباشد، چراکه به‌قدری مضمون بکر و تکنیک برجسته در این سینما دیده می‌شود که می‌تواند مخاطبان مختلف را با این سینما مرتبط کند.
صالحی گفت: بخش دیگری از مسئولیت ما توجه به بازارهای جهانی و منطقه‌ای است که می‌تواند به روی سینمای مستند گشوده‌تر و با روزنه‌های بیشتری همراه باشد.
وی افزود: سینمای مستند ایران حرف‌های گفتنی برای منطقه و جهان دارد و ما باید تلاش کنیم دریچه‌ها را باز کنیم، سینمای ایران پنجره‌ای به جهان است و باید مواظب باشیم این پنجره را نبندیم یا روزنه‌های آن را کمتر نکنیم.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: تحمل‌پذیری نسبت به روایت سینمای مستند باید بیشتر باشد و مسئولان باید خودنظام‌پنداری را کنار بگذارند؛ سینمای مستند ایران همان‌گونه که گفته شد ترکیبی از روایت، جسارت، خلاقیت و مسئولیت است که اگر هر بخش آن را برنتابیم، از آنچه سینمای مستند هست و باید باشد، فاصله گرفته‌ایم.