گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو: پیش از اعلام رسمی سقوط جکومت بشار اسد در تاریخ ۸ دسامبر، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده، در حالی که برای بازگشایی کلیسای جامع نوتردام در پاریس حضور داشت، در شبکه اجتماعی Truth Social نوشت:
«سوریه در آشوب است، اما دوست ما نیست و آمریکا نباید هیچ دخالتی در آن داشته باشد. این نبرد ما نیست. بگذارید ادامه یابد. دخالت نکنید!»
این اظهارات ترامپ را نمی‌توان به‌عنوان موضع نهایی دولت او در قبال سوریه، چه در حال حاضر و چه در آینده، تلقی کرد. زیرا به‌هیچ‌وجه منطقی نیست که واشنگتن، صرف‌نظر از اینکه چه کسی در کاخ سفید است، نسبت به تحولات سوریه بی‌تفاوت بماند؛ به‌ویژه زمانی که ۹۰۰ سرباز آمریکایی همچنان در تماس مستقیم با گروه‌های مسلح مخالف رژیم حضور دارند. تصرف قدرت توسط این گروه‌ها می‌تواند ائتلاف‌های دیرینه در منطقه را بازتعریف کند؛ منطقه‌ای که به لحاظ امنیتی و سیاسی بسیار شکننده است.
واشنگتن همواره در استفاده از دخالت‌های نرم مهارت داشته است و این کشور نقش خود را به‌عنوان "پلیس جهانی" برای حفظ نظم بین‌المللی و تداوم میراث ناشی از نتایج دو جنگ جهانی ایفا می‌کند.
تصمیم واشنگتن برای عدم مداخله مستقیم، احتمالاً از محاسبات واقع‌بینانه‌ای نشأت می‌گیرد که بر اساس تعادل نیرو‌های حامی رژیم سوریه صورت گرفته است؛ نیرو‌هایی که به دلیل جنگ اوکراین و روسیه، درگیری اسرائیل و لبنان، و تنش‌های میان ایران و اسرائیل، با اختلالات جدی مواجه شده‌اند.
رویکرد متناقض آمریکا نسبت به جولانی
نگاه سیاستمداران آمریکایی اکنون به ابومحمد جولانی دوخته شده است، رفتار و مواضع او نشان می‌دهد که درگیر روندی پیچیده‌تر از «یک گردش تفریحی برای شکار خرگوش» است.
جالب اینکه وزارت خارجه آمریکا در ماه مه ۲۰۱۳، جولانی را "تروریست جهانی" معرفی کرده بود و چهار سال بعد، جایزه‌ای ۱۰ میلیون دلاری برای اطلاعاتی که منجر به دستگیری او شود، تعیین کرد. بااین‌وجود، از ۲۸ نوامبر گذشته، جولانی به‌طور علنی ظاهر شده و در مصاحبه‌هایی با دو رسانه بزرگ آمریکایی، سی‌ان‌ان و نیویورک‌تایمز، خود را نه به‌عنوان یک جنایتکار، بلکه به‌عنوان یک رجل سیاسی معرفی کرده است. او همچنان در فهرست تروریسم ایالات متحده قرار دارد، اما توانسته است چهره‌ای جدید از خود ارائه کند.
به نظر می‌رسد راحتی نسبی آمریکا با جولانی از پیش از سقوط اسد آغاز شده باشد. در فوریه ۲۰۲۱، مارتین اسمیت، روزنامه‌نگار آمریکایی، در مصاحبه‌ای با جولانی از قول او نوشت:
"هیئت تحریر الشام هیچ تهدیدی برای ایالات متحده ندارد و دولت آمریکا باید این گروه را از فهرست تروریسم حذف کند. "
جولانی در این مصاحبه تأکید کرده بود:
«ما برخی از سیاست‌های غرب در منطقه را نقد می‌کردیم، اما هرگز قصد حمله به کشور‌های غربی را نداشتیم.»
این اظهارات، از نگاه تحلیلگران، نشان‌دهنده تغییری چشمگیر در مواضع او است. جولانی در نسخه جدید خود، همسو با تحولات خاورمیانه در دوران پسااسلام‌گرایی عمل می‌کند؛ دورانی که در آن، بازنگری‌هایی در دیدگاه‌های رابطه اسلام و حکومت صورت گرفته است.