این گیاه با نام علمی “اورتیکا دیوئیکا” (Urtica dioica) و از خانواده‌ی اورتیکا شناخته می‌شود. گزنه به طور گسترده در مناطق مختلفی مانند آفریقا، اروپا، آسیا و شمال آمریکا رشد می‌کند. برگ‌ها و ریشه‌ی آن خواص دارویی ویژه‌ای دارند. به‌طور معمول، ریشه گزنه به شکل قرص، چای، شربت یا عصاره مصرف می‌شود. در بسیاری از فرهنگ‌ها، از گزنه برای تهیه سوپ و پنیر استفاده می‌کنند.
در صورتی که برگ‌های گزنه به‌طور مستقیم با پوست تماس پیدا کنند، ممکن است موجب تحریک و سوزش شوند. این واکنش به‌دلیل وجود ترکیبات شیمیایی خاصی مانند هیستامین و فورمیک اسید است. اما با جوشاندن یا عصاره‌گیری از برگ‌های این گیاه، مواد گزنده آن از بین می‌روند و می‌توان از خواص درمانی آن بهره برد.
گزنه خواص درمانی بسیاری دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به کاهش التهاب و درد، تقویت سیستم ایمنی، بهبود سلامت پوست و مو، تنظیم قند خون و بهبود عملکرد دستگاه گوارش اشاره کرد. این گیاه همچنین در درمان بیماری‌های پوستی، حساسیت‌ها و مشکلات تنفسی مانند آسم و تب یونجه نیز مؤثر است.
از آنجا که گزنه اثرات ضدالتهابی، آنتی‌اکسیدانی و تقویت‌کننده‌ای بر بدن دارد، در درمان انواع بیماری‌ها همچون آرتریت، نقرس، و برخی بیماری‌های پوستی مفید است. در ادامه برخی از فواید گیاه گزنه به طور خاص مطرح شده‌اند:
سم‌زدایی از بدن: گزنه با خاصیت ادرارآوری خود مواد سمی بدن را سریع‌تر دفع می‌کند.
تقویت سلامت زنان: این گیاه در تسکین علائم پیش از قاعدگی و یائسگی مؤثر است.
تقویت گردش خون: گزنه با افزایش تولید گلبول‌های قرمز خون، به بهبود گردش خون و تقویت سطح انرژی کمک می‌کند.
سلامت کلیه‌ها: گیاه گزنه به درمان عفونت‌های ادراری و کاهش سنگ‌های کلیه کمک می‌کند.
تقویت استخوان‌ها: این گیاه به دلیل محتوای کلسیم، منیزیم و ویتامین D به تقویت استخوان‌ها و پیشگیری از پوکی استخوان کمک می‌کند.
اگرچه گزنه دارای خواص درمانی متعدد است، مصرف آن باید با احتیاط صورت گیرد، به‌ویژه برای افرادی که از داروهای خاص استفاده می‌کنند یا بیماری‌های خاص دارند. مصرف گزنه باید تحت نظر پزشک باشد تا از عوارض ناخواسته جلوگیری شود.