1.غضب الهی غضب او است
جناب ابن‌مغازلی شافعی مذهب متوفی 483 در کتاب مناقب خود ص 351 با سندی از امیرالمؤمنین(ع) روایت کرده است: رسول خدا(ص) فرموده: «یا فاطمه إنّ الله لیغضب لغضبک و یرضی لرضاک» جناب حاکم نیشابوری شافعی مذهب متوفی 405 در کتاب المستدرک ج3، ص118 همین متن را نقل کرده سپس حدیث را تصحیح کرده است، ذهبی متوفی 748 در کتاب میزان الاعتدال، ج1، ص535 نیز آن را نقل کرده است.
معنی حدیث: حضرت به پاره تن خود می‌فرماید: ای فاطمه به تحقیق که خداوند بر غضب تو غضب و برای رضایتت راضی خواهد شد.
واقعاً چه اندازه باید این بانوی بزرگ جهان اسلام نزد خدا منزلت و ارزش داشته باشد که اگر روزی خشمگین شد خشم و غضبش خشم و غضب خدا را در پی خواهد داشت و اگر از کسی رضایت داشت خدا هم راضی خواهد شد. کسی که غضب و رضایتش این گونه باشد محال است خدا را معصیت کند. پس حدیث نص در عصمت کبری فاطمه اطهر(س) است و در این تردیدی وجود ندارد.
2. مقام فاطمه(س) در روز قیامت
قیامت یک روز استثنایی است که قرآن از آن زیاد سخن به میان آورده از قبیل یوم الحسره و یوم الندامه. در چنین روز وانفسایی باید دید این بانوی بزرگ تاریخ چه جایگاهی نزد رب الارباب دارد.
جناب حاکم نیشابوری شافعی مذهب نقاد حدیث در کتاب المستدرک ج3، ص118 حدیثی را از علی(ع) نقل می‌کند که حضرت از رسول خدا(ص) نقل می‌کند: «اذا کان یوم القیامه نادی مناد من وراء الحجاب: یا اهل الجمع غضّوا ابصارکم عن فاطمه بنت محمد حتّی تمرّ» سپس این نقاد حدیث آن را تصحیح می‌کند و بخاری و مسلم آن را نقل نکرده‌اند. جمله (یا اهل الجمع) بسیار قابل تأمل و توجه است که ظهور در جمع حاضر در آن روز است؛ یعنی شامل نخستین و آخرین می‌شود. ظهورش در همه انبیا(ع)، اولیا و اوصیای الهی است که همه باید به این فرمان خدا جامه عمل پوشانده و چشم‌های خود را ببندند تا دختر رسول خدا عبور کند. واقعاً با ورود این یادگار رسول خدا(ص) چه محشری در قیامت به پا می‌شود و عالمیان باید در برابر او احترام کنند. در بعضی از روایت‌های اهل سنت عبارت «نکسّوا رؤوسکم» وارد شده است. (کنزالعمال، ج12، ص105؛ فرائد السمطین، ج2، ص49) این بدین معنی است که تمام سرهای عالمیان هنگام ورود حضرت به محشر باید پایین بوده باشد.
3. پدر و مادر رسول خدا (ص) فدای فاطمه(س)
حاکم نیشابوری حدیثی را از مسند نقل کرده که رسول خدا(ص) فرمود: «فداک أبی و أُمی» پدر و مادرم فدای تو باد (المستدرک، ج3، ص120).
4. پیشاپیش پیامبر(ص) وارد عرصه قیامت شدن
حاکم نیشابوری به سندی از ابوهریره نقل می‌کند: رسول خدا(ص) فرمود: «و تُبعثُ فاطمهُ أمامی» یعنی فاطمه پیش از من مبعوث می‌شود. از این روایت افضلیت آن حضرت بر همه زنان عالم استفاده می‌شود (المستدرک، ج3، ص116).
5. اول کسی که پس از رسول خدا(ص) وارد بهشت می‌شود
حاکم نیشابوری به سندی از امیر المؤمنین(ع) نقل می‌کند: رسول خدا(ص) به او خبر داد که «إنّ اول من یدخل الجنه أنا و فاطمه والحسن والحسین». نخستین کسی که پس از من وارد بهشت می‌شود پس از آن فاطمه و حسن و حسین. حضرت پرسید یا رسول‌الله دوستداران ما چه؟ پیامبر(ص) فرمود: «من ورائکم». آن‌ها پس از شما به بهشت وارد می‌شوند (مستدرک، ج3، ص156).
6. فاطمه(س) بزرگ زنان اهل بهشت
حاکم به سندی از حذیفه بن یمان نقل کرده رسول خدا(ص) فرمود: فرشته‌ای از آسمان فرود آمد و از درگاه الهی اجازه گرفت تا به من سلام کند هنوز این فرشته نازل نشده بود به من بشارت داد که «أنّ فاطمه سیده نساء اهل الجنه» فاطمه بزرگ زنان اهل بهشت است (مستدرک، ج3، ص156).
7. استشمام بوی بهشت از فاطمه(س)
ابن مغازلی شافعی مذهب در مناقب، ص360 به سندی از سعد بن مالک نقل می‌کند: هر گاه به بوی بهشت اشتیاق پیدا می‌کردم گردن او را استشمام می‌کردم بوی بهشت به مشامم می‌خورد. حاکم نیشابوری در المستدرک، ج3، ص156 و متقی هندی در کنزل العمال، ج13، ص94 این حدیث را نیز نقل کرده‌اند.
8. در جایگاه رسول خدا(ص) نشستن
حاکم نیشابوری شافعی مذهب به سندی از عایشه همسر رسول خدا(ص) روایت کرده که احدی را در سخن گفتن از فاطمه به رسول خدا(ص) ندیدم و هر وقت به رسول خدا(ص) وارد می‌شد حضرت به او خوشامدگویی می‌گفت و دستش را می‌گرفت و می‌بوسید و او را در جایگاه خودش می‌نشاند. راستی چرا رسول خدا(ص) فاطمه را طرف راست یا چپ خود نمی‌نشاند بلکه جایگاه خودش را به آن حضرت می‌داد؟ (مستدرک، ج3، ص119).
9. سخنان پیامبر(ص) در روزهای آخر عمر
عایشه می‌گوید: رسول خدا(ص) در مرض الموت خود به فاطمه(س) فرمود: «یا فاطمه ألا ترضینی أن تکونی سیده نساء العالمین و سیده نساء هذه الامه و سیده نساء المؤمنین» آیا دوستی داری بزرگ زنان دو عالم و بزرگ زنان این امت و بزرگ زنان مؤمنان بوده باشد (مستدرک، ج3، ص120).
10. تلاوت قرآن در خانه فاطمه(س)
حاکم نیشابوری در المستدرک به سندی از انس بن مالک نقل می‌کند: رسول خدا(ص) هنگام عبور از خانه فاطمه(س) هنگام نماز صبح به مدت 6ماه می‌فرمود: الصلاه یا اهل البیت إِنَّمَا یرِیدُ اللهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَکمْ تَطْهِیرا هم حاکم و هم ذهبی صحت این روایت را تأیید کرده‌اند (المستدرک، ج3، ص122).
چند پرسش از حاکم و ذهبی
راستی چرا حضرت(ص) بر این کار به مدت 6 ماه تداوم داشتند؟ چرا هنگام نماز صبح این عمل را تکرار می‌کردند؟ چرا از هزاران آیه موجود در قرآن این آیه را انتخاب کردند؟ چرا از میان هزاران خانه موجود در مدینه این خانه را انتخاب کردند؟ هر یک از این چراها نیاز به پاسخ دارد؛ چرا که هر یک از این چراها به تنهایی پیام دارد، رسول خدا(ص) عقل الکل فی الکل است او مَا ینْطِقُ عَنِ الْهَوَى است و هرگز کار بیهوده انجام نمی‌دهد. شاید بتوان گفت حضرت(ص) می‌خواستند جایگاه اهل منزل را به اهالی مدینه بفهمانند که این خانه با خانه‌های دیگر مدینه فرق جوهری و اساسی دارد و به آن‌ها تفهیم کنند پس از رحلتم باید هوای این خانه را داشته باشید. ولی می‌بینیم پس از رسول خدا(ص) هرگز حرمت این بیت رعایت نشد و هرگز خواص به آیه قُلْ لَاأَسْأَلُکمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَى رعایت نگردید و پرداختن به این مطلب فرصت دیگری را می‌طلبد.