بهرام افشاری پس از اینکه در «فسیل»، که عنوان پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران را دارد، با ابراهیم عامریان همکاری کرد، حالا در مقام کارگردان نخستین فیلمش را با این تهیه‌کننده فیلم‌های بازاری تولید کرده است.
امسال این دومین‌باری است که فیلمی ساخته بازیگری موفق روی پرده می‌رود. در ابتدای سال، «تمساح خونی» ساخته جواد عزتی اکران شد و تا همین چند وقت پیش در رده دوم جدول فروش بود که «زودپز» رامبد جوان جای آن را گرفت. از بهرام افشاری در مقام بازیگر امسال «سال گربه» اکران شد که فروش نسبتا خوبی داشت و با اینکه خود فیلم از سری تولیدات سرهم‌بندی شده کمدی‌های دو سه سال اخیر بود، اما محک خوبی بود که محبوبیت افشاری را پس از «فسیل» نشان دهد.
در شرایطی که این روز‌ها «زودپز» و «صبحانه با زرافه‌ها» که هر دو کمدی هستند، خوب می‌فروشند و از ابتدای سال هم کمدی‌های عمدتا غیرقابل تحمل دست بالا را در گیشه داشته‌اند، رکوردشکنی «۷۰سی» چیز عجیبی نیست.
برای کسانی که صرفا ستایشگر ارقام هستند، الان مسئله این است که «۷۰سی» به «فسیل» می‌رسد و آن را پشت سر می‌گذارد یا نه. قبلا چنین گمانه‌زنی‌هایی درباره «زودپز» مطرح بود، اما به‌نظر می‌رسد که ساخته رامبد جوان علاقه‌مندان به رکوردشکنی را ناامید کرده و حالا چشم آن‌ها به فروش «۷۰سی» در گیشه است.
باید دید موفقیت مالی کمدی‌ها جز برای صاحبان فیلم‌ها و دست‌اندرکاران‌شان که از فروش فیلم‌ها منتفع می‌شوند، دیگر چه حاصلی برای سینمای ایران دارد. وقتی سینماداران به درام‌های اجتماعی سانس نمی‌دهند و خیلی از تماشاگران کمدی‌ها هم رضایتی از این فیلم‌ها ندارند، چرا باید موفقیت کمدی‌ها را به پای همه سینمای ایران گذاشت؟
«۷۰سی» احتمالا ستایشگران رکورد‌ها را ناامید نمی‌کند و بالاخره از چند فیلم بیشتر و از چند فیلم کمتر می‌فروشد، اما واقعا در کلیت سینمای ایران چه اثری بر جای می‌گذارد و سال‌ها بعد از این فیلم و ژنریک‌هایش چطور یاد می‌شود؟