شناسهٔ خبر: 70074454 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: صدا و سیما | لینک خبر

چتر آلودگی هوا

وضعیت کیفی هوا در آبادان ناسالم و قرمز، خرمشهر ناسالم برای گروه های حساس

داده های سامانه پایش کیفی هوای کشور از آلودگی هوا در دو شهر آبادان و خرمشهر حکایت دارد.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما آبادان؛ طبق اعلام سامانه پایش کیفی هوای کشور، هوای صبح امروز پنج شهر خوزستان در وضعیت «ناسالم» و «قرمز» قرار گرفته است.

ذرات معلق هوا در آبادان ۱۵۲ میکروگرم بر متر مکعب و در شرایط قرمز و در خرمشهر ناسالم برای گروه‌های حساس اعلام شده است. 
بر این اساس صبح امروز  سه شنبه ۱۳ آذرماه شاخص کیفیت هوا بر اساس اندازه‌گیری ذرات معلق با اندازه ۲.۵ میکرون در ایستگاه‌های شوشتر و اندیمشک ۱۵۴، آبادان و هویزه ۱۵۲ و ایستگاه ماهشهر ۱۵۳ میکروگرم بر مترمکعب بوده، بنابراین هوای این شهر‌ها در وضعیت «ناسالم» و «قرمز» بوده است.
همچنین هوای اهواز، دزفول، خرمشهر و بهبهان در شرایط «ناسالم برای گروه‌های حساس» و «نارنجی» بوده است.
طبق شاخص ۲.۵ میکرون، هوای رامهرمز در وضعیت قابل قبول بوده و هوای هیچکدام از شهر‌های خوزستان در شرایط «پاک» قرار ندارد.
شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیم‌بندی می‌شود. بر اساس این تقسیم‌بندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا پاک، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا قابل قبول، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا ناسالم برای گروه‌های حساس، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا ناسالم برای همه گروه‌ها، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا بسیار ناسالم و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا خطرناک است.

داوود میرشکاری مدیرکل محیط زیست علت اصلی آلودگی هوا در آبادان و خرمشهر را از این جمله دانست: 
۱. ریزگرد‌ها و گرد و غبار محلی و منطقه‌ای: مجاورت این شهر‌ها با بیابان‌های داخلی و خارجی (مانند عراق) منجر به ورود حجم بالای ریزگرد‌ها به مناطق مسکونی می‌شود. باد‌های موسمی و نبود پوشش گیاهی کافی این شرایط را تشدید می‌کنند.
۲. فعالیت صنایع نفتی و پتروشیمی: وجود پالایشگاه‌ها و تأسیسات صنعتی در آبادان و نزدیکی به مناطق نفت‌خیز، باعث انتشار آلاینده‌های صنعتی و گاز‌های سمی در هوا شده است.
۳. ترافیک و آلاینده‌های شهری: مصرف سوخت‌های فسیلی در خودرو‌ها و وسایل نقلیه سنگین در این مناطق نیز از عوامل افزایش آلاینده‌های گازی مانند دی‌اکسید کربن و نیتروژن است.
۴. شرایط جوی نامساعد: نبود بارندگی کافی و دمای بالا در این منطقه، امکان پراکنده شدن آلاینده‌ها را محدود کرده و آلودگی هوا را تشدید می‌کند.
برای مقابله با این چالش، نیاز به برنامه‌ریزی بلندمدت و اقدامات فوری در حوزه‌های کنترل ریزگردها، کاهش آلاینده‌های صنعتی و بهبود زیرساخت‌های شهری وجود دارد.