به گزارش مشرق، در این ویدئو، تصویر فعالیت یک تیم فنی که در حال انجام کارهای عملیاتی و جوشکاری لوله های بزرگ انتقال گاز هستند، به چشم می خورد. همچنین در این ویدئو، حضور هیاتی از حکومت سرپرست افغانستان که برای بازدید از این پروژه در محل انجام پروژه (در ولایت هرات) حضور یافته اند و افراد مسلح آنها را همراهی می کنند، به چشم می خورد.
بگنچ عبدالله اُف رئیس پروژه تاپی در افغانستان روز چهارشنبه گذشته در دیدار با مولانا اسلام جار والی ولایت هرات گفته بود که ۱۵۳ کیلومتر مسیر اجرای خط لوله گاز در چارچوب پروژه تاپی در خاک افغانستان مشخص شده است.
هفته گذشته برخی رسانه های افغانستان از انتقال لوله های گاز و تجهیزات اجرای این طرح به خاک افغانستان خبر داده بودند.
طرح خط لوله گاز تاپی با ظرفیت ۳۳ میلیارد متر مکعب گاز در سال، قرار است از میدان گازی گالکینیش ترکمنستان آغاز شود و از طریق ولایات هرات و قندهار افغانستان به پاکستان و سپس به هند برسد.
بعد از آغاز نمادین فاز اجرایی این پروژه در سال ۲۰۱۵ در ترکمنستان، یک مراسم نمادین دیگر در سال ۲۰۱۸ برای شروع عملیات اجرایی این طرح انتقال گاز در خاک افغانستان (ولایت هرات) با حضور مقامات عالی وقت چهار کشور برگزار شد اما روند اجرا بدون کوچکترین پیشرفتی، کاملا راکد و مسکوت ماند .
پروژه «تاپی» که برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ عملیات اجرایی آن در خاک ترکمنستان آغاز شد، بنا به دلایل متعدد و بعضا هم نامعلوم، سال ها بلاتکلیف ماند و اکنون هم به رغم برخی اخبار مبنی بر آغاز اجرای این طرح در خاک افغانستان به عنوان نقطه آغازین این طرح عظیم در خارج از خاک ترکمنستان ، به نظر نمی رسد این طرح کلان و رویایی، افق چندان روشنی پیش رو داشته باشد.
این خط لوله که طول آن از مبدأ تا مقصد نهایی (از ترکمنستان تا هند) بیش از ۱۸۰۰ کیلومتر خواهد بود، در صورت اجرا و تکمیل، این ظرفیت را خواهد داشت که سالانه ۳۳ میلیارد مترمکعب گاز را از ترکمنستان به افغانستان، پاکستان و هند انتقال دهد.
طبق قرارداد اولیه ، هند و پاکستان هرکدام ۴۲ درصد از این گاز سهم خواهند داشت و سهم افغانستان ۱۶ درصد است ضمن اینکه افغانستان سالانه درآمدی حدود ۵۰۰ میلیون دلار از محل ترانزیت گاز به پاکستان و هند بدست خواهد آورد.
اگرچه رسانه های افغانستان و ترکمنستان در روزها، ماه ها و سال های اخیر چندین بار خبرهایی درباره آغاز عملیات اجرایی خط لوله گاز تاپی منتشر کرده اند اما هیچ یکی از این رسانه ها به یک موضوع اصلی و تعیین کننده درباره این پروژه اشاره ای نکرده اند: اینکه تامین مالی و سرمایه لازم و هنگفت برای اجرای این پروژه بزرگ از کجا تامین خواهد شد؟ طبق براوردهای اولیه، اجرای این پروژه به اعتباری بیش از ۱۰ میلیارد دلار نیاز دارد که بعید به نظر می رسد افغانستان و ترکمنستان بتوانند به تنهایی چنین سرمایه گذاری انجام دهند. پاکستان هم که با بدهی های سنگین خارجی مواجه است و حال و روز اقتصاد این کشور ۲۴۰ میلیون نفری تعریف چندانی ندارد. هندی ها هم فعلا سکوت کرده اند و خبری خاصی از سوی طرف هندی برای هرگونه اراده جدی و مشارکت در اجرای این پروژه کلان دیده یا شنیده نشده است.
از دیگر سو، هند و پاکستان هم از دیرباز مشکلات و اختلافات سیاسی و سرزمینی فراوانی با یکدیگر دارند و شدت این مشکلات و اختلافات به حدی است که هر از گاهی این دو کشور همسایه را تا مرز جنگ پیش می برد کما اینکه در سال های گذشته بارها شاهد تنش ها و درگیری های نظامی مرگبار در منطقه مورد مناقشه کشمیر بین هند و پاکستان بوده ایم. از این رو شاید هندی ها در باطن چندان اعتمادی به پاکستان ندارند زیرا هر لحظه این نگرانی برای هندی وجود دارد که در صورت اجرا و تکمیل خط لوله گاز، مشکلی در خاک افغانستان یا از سوی پاکستان برای انتقال گاز به هند ایجاد شود.
حکومت سرپرست افغانستان هنوز از سوی هیچ کشوری و از سوی هیچ نهاد بین المللی به رسمیت شناخته نشده است و لذا این موضوع هم به خودی خود، یک مانع در مسیر اجرای و تکمیل خط لوله تاپی محسوب می شود.