جوان آنلاین: دانش‌آموزان مناطق محروم، همیشه درگیر مشکلات زیادی هستند. از دسترسی دشوار به امکانات آموزشی گرفته تا کمبود نیروی انسانی و دور بودن محل تحصیل و دسترسی نداشتن به اینترنت و نبود منابع و کتب دست اول آموزشی و موارد دیگر. اما هستند معلمان زحمتکش و دلسوزی که با حکم جهاد به دل سختی‌ها و دشواری‌ها می‌زنند، تا از میان دانش‌آموزان کم‌برخوردار، نخبگانی به جامعه معرفی کنند. آقای قلی‌زاده، معلم جهادگری است که در استان ایلام دست به کار بزرگی زده و به همراه تعدادی از همکارانش تصمیم گرفته‌اند، دانش‌آموزان روستا‌های محروم را زیر پوشش و آموزش‌های لازم قرار دهند.
لطفاً خودتان را کامل معرفی کنید و در مورد سابقه فعالیت‌هایتان توضیحاتی بفرمایید.
قبل از هر چیز دوست‌دارم خودم را یک خادم و دوستدار بچه‌ها بدانم. وقتی برای ارتقا و پیشرفت دانش‌آموزان کاری می‌کنم، حس بزرگ بودن و ارزشمند بودن پیدا می‌کنم. بنده رامش قلی‌زاده، حافظ قرآن، نویسنده، پژوهشگر و دارای مدرک کارشناسی ارشد ادبیات فارسی هستم که ۲۱سال سابقه فعالیت در آموزش و پرورش استان ایلام را دارم.
آیا در تمام این مدت تدریس می‌کردید؟
نخیر به این صورت نبوده و فعالیت‌های گوناگونی داشتم. اما در همه این دوران حتماً کار تدریس را به نحوی ادامه دادم. حتی در بیرون از محل کار یا به صورت داوطلبانه برای آموزش دانش‌آموزان بی‌بضاعت. اما در مجموع باید بگویم، در مدت سابقه‌کاری، هشت‌سال معاونت مدارس و ۱۳سال تدریس ادبیات و مربی پرورشی در مقاطع متوسطه اول و دوم را داشته‌ام. به دلیل علاقه‌مندی به تدریس در سال‌های فعالیت علاوه بر تدریس ادبیات فارسی و معاونت به صورت جهادی و رایگان به تدریس قرآن کریم و کلاس‌های تقویتی نیز مشغول بودم و در کنار معلمی کار آفرینی را در دستور کار داشته و در حوزه بوم گردی هم فعالیت‌هایی داشته‌ام. البته باید به اینها موارد دیگری را هم اضافه کنم. در حوزه تدریس آموزش خانواده و حوزه آسیب‌های اجتماعی نیز فعالیت داشته و به طراحی و تولید محتوای آموزشی‌و‌پرورشی در فضای مجازی پرداخته‌ام. من فکر می‌کنم همیشه و همه جا برای آموزش می‌توان گام برداشت.
یکی از اقدامات شما در دوران کرونا بوده، در آن دوران چه کار‌هایی کرده‌اید؟
در دوران شیوع کرونا بیش از ۶۰ محتوا برای استفاده دبیران و دانش‌آموزان تولید کردم و این محتوا‌ها را برای دانش‌آموزانی که به گوشی و تبلت دسترسی نداشتند در خانه‌هایشان به صورت جزوه و فلش تحویل دادم. من معتقدم، آموزش دادن به دانش‌آموزان مناطق محروم و کم‌برخوردار نوعی عبادت است.
اگر قرار باشد به چالش‌ها و مشکلات کارهایتان گریزی بزنید به چه مواردی اشاره می‌کنید؟
به نظرم مشکلات دانش‌آموزانم بسیار مهم هستند و ذهن مرا به خود مشغول می‌کنند. دسترسی دانش‌آموزان در روستا‌ها به امکانات، بسیار کمتر از دانش‌آموزان مناطق برخوردار است، اغلب دانش‌آموزان ما از روستا برای تحصیل به دره‌شهر می‌آیند و این در حالیست که تعداد زیادی از دانش‌آموزان دارای استعداد بالایی هستند. اما به دلیل کمبود امکانات با مشکلات ریز و درشتی مواجه‌اند، از این رو تقاضا داریم، از نظر تأمین منابع آموزشی و مالی و همچنین فراهم کردن و دسترسی بیشتر به امکانات به این مناطق محروم، توجه ویژ‌ه‌ای شود.
می‌توانید مشکلات را نام ببرید؟
مشکل ایاب و ذهاب و سرویس دانش‌آموزان، دسترسی نداشتن به اینترنت، نبود منابع و کتب دست اول آموزشی، کمبود نیروی انسانی و تدریس غیرمرتبط با رشته تحصیلی همکاران در مدارس و اولویت درآمدزایی نسبت به تحصیل در منطقه به دلیل عدم تمکن مالی خانواده‌ها که ترجیح می‌دهند بچه‌ها به انجام فعالیت‌های کشاورزی بپردازند، از جمله مشکلات دانش‌آموزان به شمار می‌آید.
تعدادی از دانش‌آموزان ما مشکلات مالی دارند و به همین دلیل با همکارانمان که همگی وضعیت مالی متوسطی داریم گروه خیرین آموزشی را تشکیل داده و به دانش‌آموزان بی‌بضاعت کمک می‌کنیم و برایشان کلاس رایگان می‌گذاریم یا بخشی از درآمد کلاس‌های تقویتی‌مان را به این دانش‌آموزان اختصاص می‌دهیم.
به غیر از کتب درسی، آموزش‌های دیگری هم دارید؟
بله ما هر آنچه در توان داشته باشیم را برای بچه‌ها می‌گذاریم. سال‌هاست کلاس‌های تقویتی و کلاس‌های آموزش قرآن را به صورت رایگان و جهادی برای دانش‌آموزان بی‌بضاعت برگزار می‌کنم. قرآن در همه ابعاد زندگی به من کمک کرده است و دوست‌دارم بچه‌ها هم با آشنایی با آن و بهره‌مندی از محتوا و پیام‌هایش راه زندگی را پیدا کنند.
کمبود امکانات و تجهیزات عمومی و شهری هم روی بچه‌ها تأثیردارد؟
شک نکنید وقتی کودکی یا نوجوانی در تلویزیون می‌بیند دیگر شهر‌ها از چه امکاناتی بهره‌مند هستند، ناخودآگاه دوست دارد او هم از آنها استفاده کند. بخشی از مهاجرت‌ها نه به خاطر نبود امکانات که به خاطر تکمیل نبودن امکانات است.
نداشتن امکانات رفاهی مانند سایر استان‌های برخوردار نظیر خانه معلم، درمانگاه فرهنگیان، نداشتن مهدکودک مخصوص مادران فرهنگی، ارائه نکردن تسهیلات بانکی، دسترسی نداشتن معلمان به امکانات و وسایل آموزشی و آزمایشگاهی پیشرفته جهت استفاده در کلاس درس از جمله مشکلات معلمان استان ایلام و روستاهایش است.
شما باید بدانید حتی وقتی معلمی نمی‌تواند با حقوقش زندگیش را بچرخاند، حتماً در بخش آموزش دچار افت می‌شود.
میزان حقوق دریافتی معلمان پایین است و مشکلات معیشتی بسیاری را برایشان به همراه داشته است. البته از آنجایی که پول معلمی با زحمت به دست می‌آید، برکت فراوانی دارد، اما با وجود بالا بودن هزینه‌های زندگی باید فکری به حال حقوق پایین معلمان کرد.
خودتان شخصاً در مدت فعالیت‌هایتان چه مشکلاتی را متحمل شده‌اید؟
در حال حاضر سه سال است، در شهر تدریس می‌کنم، پیش از آن در روستا کار می‌کردم. در آن سال‌ها هم خانه ام در شهر بود و روستایی که در آن تدریس می‌کردم با شهر ۲۵کیلومتر فاصله داشت و به دلیل نبود وسایل نقلیه مجبور بودم، چند کیلومتر را پیاده تا مدرسه طی کنم و رفت‌و آمد دشوار بود. البته همراه با معلم‌های دیگر سرویس می‌گرفتیم، ولی سرویس بخشی از مسیر را می‌رفت و بقیه راه را خودمان پیاده طی می‌کردیم.
درباره مشکلات مدارس هم باید برنامه‌ریزی داشته باشیم. تراکم بالای دانش‌آموزان در کلاس درس که یکی از مسائل تأثیرگذار در کیفیت‌بخشی به آموزش است، نداشتن کلاس‌های هوشمند در مدارس، نبود امکانات تفریحی و رفاهی در زنگ‌های تفریح و کمبود وسایل آموزشی و امکانات آزمایشگاهی در مدارس از جمله مشکلات کادر آموزشی و دانش‌آموزان در این مراکز آموزشی است.
امیدوارم در کشور عزیزمان ایران، عدالت آموزشی و تربیتی به گونه‌ای رقم بخورد که دانش‌آموزان از دورترین مناطق کشور با دانش‌آموزان مناطق برخوردار از امکانات برابر بهره‌مند باشند تا شاهد شکوفایی استعداد‌های فرزندان عزیز این مرز و بوم در همه نقاط و روستا‌ها باشیم.