خبرگزاری بین المللی شیعیان (شفقنا)- استاد دروس خارج حوزه علمیه قم، دفاع از حق را ویژگی شاخص سیره اجتماعی حضرت زهرا (س) دانست و گفت: دفاع آن حضرت از حق، دفاع برای یک عصر و زمان نبود بلکه دفاع از جامعه‌ای انسانی تا روز قیامت بود.

آیت الله محمد قائینی در گفت وگو با شفقنا به ویژگی شاخص سیره اجتماعی حضرت زهرا (س) اشاره و بیان کرد: مهمترین درسی که حضرت زهرا (س) برای زندگی همه ما دارد، دفاع از ولایت و حکومت حق است. دفاع حضرت صدیقه (س)، از حضرت علی (ع) از باب دفاع شوهر از همسر نیست بلکه از باب این است که علی (ع) حق است و اگر این حق منحرف شود تا روز قیامت می‌تواند جامعه انسانی را تحت تاثیر خود قرار دهد. در حقیقت موضوع «دفاع از حق امت» است.

وی دفاع حضرت زهرا (س) از ولایت را امری «بارز» دانست و گفت: زندگی ایشان بعد از وفات پیامبر (ص)، وقف این جهت شد و در همین مسیر شهید شد و آنچه از بلایا متوجه آن حضرت شد در همین مسیر بود.

آیت الله قائینی ادامه داد: حضرت با شرایطی که داشت از منزل خارج شد و تا مسجد دنبال حضرت علی(ع) آمد و ایشان را به منزل برگرداند. حتی خطر این مطرح شده بود که حضرت امیر را به شهادت برسانند. اما ایشان دست از حمایت از حضرت بر نداشت و تا زمان شهادت، در جلسات از حکومت حقه دفاع کرد. در خطابه‌ای که حضرت دارد، با وضع خاص، خود را به مسجد می‌رساند و مردم را نسبت به معارف دینی و به خصوص مساله ولایت آگاه می‌نماید و از عواقب تحریف خلافت به مردم هشدار می دهد.

این استاد حوزه علمیه قم گفت: آنچه از روایت در این مسیر آمده خیلی گویاست که حضرت زهرا (س) خود را فدای حق کرد. این قضیه، قضیه سرنوشت امت بود و لذا از هیچ تلاش و نصرتی کوتاهی نکرد و در نهایت نیز وصیت مهمی داشت که مرا شبانه غسل و کفن و دفن کنید تا مبادا آنان که ظلم به امامت کردند در مراسم حاضر باشند.

آیت الله قائینی ظلم به حضرت زهرا (س) را ظلم به امامت نامید و گفت: ایشان حتی برای بعد از شهادت خویش نیز کاری کرد که میخ امامت محکم کوبیده شود و تا روز قیامت نمی‌توان پنهان کرد که تنها فرزند بلاواسطه پیامبر اسلام (ص) به هر صورتی که از دنیا رفت، مخفیانه دفن شد. از زمان وفات پیامبر(ص) تا زمان دفن مخفیانه حضرت زمان زیادی نگذشته بود. در این زمان کوتاه، در جامعه اسلامی چه اتفاقی افتاده که حضرت وصیت می‌کنند که مخفیانه کفن و دفن شوند؟ همین امروز نیز در مدینه همچنان صورت قبوری از زمان حضرت رسول (ص) باقیمانده است. اما چرا نسبت به محل قبر دختر پیامبر (ص) این همه تردید وجود دارد؟

او افزود: حضرت زهرا (س) شخصیت گمنامی نبودند. همین پرسش که چرا باید چنین شخصیتی اینگونه دفن شوند و صورت قبر ایشان مشخص نباشد، نشان دهنده وضعیت بعد از وفات پیامبر (ص) است.

آیت الله قائینی محبت حضرت زهرا (س) به مردم را از ویژگی‌های ممتاز ایشان دانست و گفت: از امام حسن(ع) نقل است که فرمودند: مادرم تا صبح برای دیگران دعا می‌کرد. پرسیدم مادر چرا برای خودمان دعا نکردید؟ فرمودند: «اَلْجارَ ثُمَّ الدّار»  این امر بیان کننده روحیه ایثار و فداکاری حضرت است. این قضیه، آنقدر معروف است که شیعه و سنی آن را نقل کرده‌اند.

وی ادامه داد: آنچه از مدارک و مصادر روایی استفاده می‌شود این است که حضرت زهرا (س) در مسائل فردی نیز مانند زندگی اجتماعی‌شان خصوصیات خاص و بارز دارند. در شوهرداری، در مساله مادری و حتی دختری برای پیامبر گرامی (ص) و ارتباط با پدر، ویژگی‌های ممتازی داشتند. ایشان در شدت تعلق و مودّت و حب به پدر از نوادر روزگارند. از پیامبر (ص) نقل است که ایشان را مکرراً ام ابیها نامیده‌اند. شاید یکی از جنبه‌های ام ابیها بودن، در تعلق و محبت ایشان به پدر است. در اواخر دوران حیات پیامبر(ص)، ایشان به شدت بی‌تابی می‌کردند و پیامبر (ص) آن حضرت را خواستند و به صورت محرمانه و سری مطلبی را بیان کردند و حضرت صدیقه (س) بعد از شنیدن سخنان پدر حالشان تغییر کرد. بعدها از ایشان پرسیدند چه چیزی باعث شد که شما اینطور با یک صحبت تغییر کردید؟ فرمودند پدرم گفت اول کسی که بعد از من به من ملحق می شود، تو هستی. یعنی ایشان آنقدر به پدر تعلق خاطر داشتند که خبر اینکه اولین نفری است که به ایشان ملحق می شود، برایشان مسرت بخش است و مرگ را به خاطر اینکه محلق شدن به پیامبر(ص) است، بشارت بالایی می دانند تا جایی که آن ناراحتی شدیدی که به خاطر وفات پدر داشت، به خوشحالی تبدیل شد.

آیت الله قائینی گفت: حضرت زهرا (س) با دیدن پدر خوشحال می شد و با ناراحتی ایشان ناراحت می شد. پیامبر(ص) از وجود حضرت زهرا(س) بوی بهشت را استشمام می کردند. نحوه استقبال حضرت زهرا(س) از پیامبر و پیامبر از ایشان ممتاز است. پیامبر (ص) دست‌های دختر را می بوسیدند و از رویت ایشان خوشحال می شدند و این خوشحالی نسبت به خوشحالی دیدن پدر و دختران معمولی متمایز بود. حضرت امیر نیز هر ناراحتی و تاثری که داشت با ورود به منزل و دیدن حضرت زهرا(س) رفع می شد.