به گزارش قدس خراسان، استان خراسان رضوی به عنوان یکی از قطبهای مهم دامپروری در کشور شناخته میشود که در چند سال اخیر تحت تأثیر عوامل مختلفی همچون خشکسالیهای مکرر، تغییرات اقلیمی، نوسانهای قیمت علوفه و سیاستهای اقتصادی قرار گرفته است. خشکسالیها منجر به کاهش منابع آبی و به تبع آن علوفهای شده و در نتیجه، تأمین غذای کافی برای دامها دشوارتر شد. اگر چه به تازگی اقبال دامداران به پرورش دام، کمی افزایش یافته؛ اما برای حفظ و توسعه این مسئله، ضروری است دولت نیز با ارائه سیاستهای حمایتی و برنامهریزی دقیقتر در زمینه مدیریت منابع آب و قیمتگذاری عادلانه، به پایداری صنعت دامداری در این منطقه کمک کند.
مدیرعامل اتحادیه دامداران خراسان رضوی در گفتوگو با قدس خراسان با اشاره به رتبه نخست این استان در تولید گوشت قرمز کشور گفت: در حال حاضر خراسان رضوی با تولید ۱۲درصد گوشت قرمز کشور، در جایگاه نخست قرار دارد.
مجید مهدوی با بیان اینکه از مهر ۱۳۹۹ تا خرداد ۱۴۰۰ میانگین بارش نسبت به پنج سال گذشته بسیار کاهش یافت و به تبع آن جمعیت دامی استان کم شد، افزود: با شروع خشکسالی از سال ۹۹ تاکنون، مراتع استان از بین رفت و دامدار دامهای سبک، به نهادههای وارداتی وابستگی بیشتری پیدا کرد.
به گفته وی، تغذیه دام به دو بخش علوفهای و متراکم که شامل غلات و پروتئین است، تقسیم میشود که تا پیش از خشکسالی، تأمین مواد خوراکی مورد نیاز از طریق مراتع یا مزارعی که جو و گندم تولید میکنند یا از طریق علوفه سبز مزارع جو انجام میشد.
مدیرعامل اتحادیه دامداران خراسان رضوی با بیان اینکه با کاهش نزولات، مراتع از بین رفت و مزارع فقیرتر شدند، خاطرنشان کرد: دامداران نیز ناگزیر بودند بیشتر از بخش متراکم خوراک دام که همان جو وارداتی، ذرت و کنجاله پروتئینی است، استفاده کنند.
مهدوی با اشاره به اینکه در حوزه دام سبک، درآمد دامدار از محل پروار برههای تولیدی است، گفت: وقتی هزینههای دامدار افزایش پیدا میکند، توان تأمین نهادههای مورد نیاز خود را نداشته، به ناچار بخشی از دام مولد خود را به فروش میرساند تا نهاده مورد نیاز خوراک بره پروار خود را تأمین کند. از طرفی به خاطر سرکوب قیمت دام زنده و گوشت از سوی دولت، متأسفانه درآمد دامدار افزایش پیدا نکرده و مجبور میشود تعداد بیشتری از دامهای مولد را بفروشد تا درآمد کسب کند. در نتیجه بخش وسیعی از دام مولد و فرایند تولید گوشت قرمز از بین رفت.
به گفته وی با اتمام همهگیری کرونا در ۱۴۰۱ تقاضا برای گوشت افزایش یافت؛ اما از آن طرف، دام مولد از بین رفته و تعداد برهای که باید به پروار برای تأمین گوشت استان میرفت، کاهش یافته بود و با این افزایش تقاضا شاهد جهش قیمتی در دام سبک بودیم و از آذر ۱۴۰۱ این افزایش قیمت بسیار خود را نشان داد به گونهای که شهریور و مهر ۱۴۰۱ بره در بازار دام ۷۰ هزار تومان معامله میشد؛ ولی در آذر به کیلویی ۱۳۰ هزار تومان رسید و اکنون نیز ۲۶۰هزار تومان است.
مدیرعامل اتحادیه دامداران خراسان رضوی خاطرنشان کرد: در دو سال اخیر همزمان با افزایش دام و گوشت قرمز فعالیت اقتصادی در حوزه دامداری دارای انتفاع شد و میل و رغبت دامداران برای احیای جمعیت دامی در استان افزایش یافت.
مهدوی با اشاره به ضرورت انجام دو اقدام از طریق دولت در این زمینه گفت: دولت باید از طریق شرکت پشتیبانی امور دام، نهاده مدتدار در اختیار دامدار قرار دهد تا او خیالش از تأمین نهاده راحت شود و با اطمینان خاطر به تولید بپردازد و منابع خود را در راستای توسعه دام هزینه کند تا هرچه سریعتر جمعیت دامی استان احیا شود.
وی ادامه داد: همچنین ضرورت دارد دولت، سرکوب قیمت و قیمتگذاری دستوری را کنار بگذارد. سال ۱۴۰۱ در مدت دو روز افزایش قیمت طبیعی در این زمینه داشتیم و مسئولان از ما خواستند این قیمت را کاهش دهیم که به اجبار این قیمت کاهش یافت؛ اما پس از مدت کوتاهی دوباره چند برابر شد. اگر این تغییر قیمت، دستوری نبوده و بر اساس اقتضای بازار باشد، میتوانست روند کاهش جمعیت دامی استان را کندتر کند و دام مولد کمتری به کشتارگاه برود.
مدیرعامل اتحادیه دامداران با اشاره به افزایش نرخ ارز ترجیحی گفت: همان زمان که ما با کمبود نهادههای دامی و خشکسالی روبهرو بودیم، افزایش نرخ ارز ترجیحی از ۴هزار و ۲۰۰ به ۲۴.۱۹ تومان نیز بر این فشار ناشی از کمبود نهاده اثر گذاشت و منجر شد عدهای به دامهای خود نان خشک بدهند.
مهدوی با بیان اینکه افزایش نرخ ارز ترجیحی، شدت از بین رفتن دام سبک را افزایش داد، افزود: جو، ذرت و نهادههای دامی در مقیاس کمی تأمین و تحویل دامدار میشد که این اتفاق سبب شد قیمت جو از ۲هزار و ۶۰۰ به ۱۱هزار و ۳۰۰ تومان برسد در شرایطی که به دامدار دام سبک، حجم بسیار کمی نهاده تحویل میشد؛ اما قیمتگذاری دستوری و سرکوب قیمتی با این بهانه که نهاده شما با ارز ۴هزار و ۲۰۰ تومانی تأمین شده، اعمال میشد.