گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی ولاشجردی؛ مسئله موجودیت کشوری به نام «اسرائیل» مسئله‌ای نیست که مختص به ایران باشد. ده‌ها کشور در جهان هستند که از اسرائیل با عنوان رژیم صهیونیستی یاد می‌کنند و کشوری به نام اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسند. این به رسمین نشناختن نه تنها در میدان دیپلماسی که در میادین دیگر از جمله در میادین ورزشی نمود عینی پیدا می‌کند.

از رودررو نشدن با حریفان اسرائیلی تا روادید ندادن به تیم‌های ورزشی این رژیم توسط کشور‌های میزبان نمونه‌هایی از این مدعا است. هر چند که بسیاری از خام‌اندیشان مدام بر طبل سیاسی نشدن ورزش می‌کوبند، اما در میدان عمل می‌بینیم که ورزش نمی‌تواند تحت تاثیر رویداد‌ها و مواضع سیاسی کشور‌ها نباشد.

در المپیک ۱۹۶۴ توکیو برخی از کشور‌ها رای به تحریم رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی دادند که رای نیاورد، اما در المپیک ۱۹۶۸ مکزیک ۴۰ کشور آفریقایی و ۵۰ کشور از آسیا، آمریکای لاتین و کارائیب به تحریم رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی پیوستند. همچنین در سال ۱۹۸۷ ستاره فوتبال «رود گولیت» ستاره دهه ۸۰ هلندی به عنوان بهترین بازیکن فوتبال اروپا شناخته شد و جایزه خود را به «نلسون ماندلا» تقدیم کرد و عملا به ستاره مبارزه علیه رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی تبدیل شد.

در دوران جنگ سرد نیز المپیک ۱۹۸۰ مسکو از سوی آمریکا و متحدانش و المپیک ۱۹۸۴ لس‌آنجلس از سوی شوروی و متحدانش تحریم شد. کمیته بین‌المللی المپیک، کمیته ملی روسیه و نیز بلاروس را تعلیق کرد این امر نیز تحریم تیم فوتبال روسیه برای حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ شامل می‌شود. این موارد به روشنی شاهدی است بر این ادعا که ورزش در همه کشور‌ها موضوعی کاملا سیاسی است؛ هر چند که در حرف و کلام چیز دیگری بیان شود.

اما آنچه در این میان مهم است مواضع صریح و عدول ناپذیر جمهوری اسلامی ایران در مقابل رژیم صهیونیستی در میادین ورزشی است. این موضوع بار‌ها سوژه آثار سینمایی و مستند از جمله «بازمانده» و «عملیات المیپک» شده است. در تازه‌ترین اثر ضدایرانی با موضوع رویارویی ورزشکاران رژیم صهیونیستی و ایران فیلم سینمایی «تاتامی» ساخته و روانه سینما‌های جهان شده است. این فیلم محصول انگلیس، اسرائیل و آمریکا است که توسط «گای ناتیو» کارگردان صهیونیستی و «زر امیرابراهیمی» تولید شده و نویسندگی آن نیز بر عهده «الهام عرفانی» و «گای ناتیو» بوده است. 

این فیلم داستان جودوکار زن ایرانی لیلا حسینی (با بازی آرین مندی) و مربی‌اش مریم قنبری (با بازی زر امیرابراهیمی) را روایت می‌کند، که برای مسابقات جهانی جودو به خارج از کشور سفر می‌کنند. در اوخر مسابقه مسئولان ایرانی هشدار می‌دهند که «لیلا حسینی» باید از ادامه مسابقه انصراف بدهد تا با حریف جودوکار صهیونیستی مسابقه ندهد. اما این جودوکار با همه تهدید‌ها با حریف صهیونیستی مسابقه می‌دهد که عواقبی برای خانواده او در ایران دارد. 

این فیلم نمایش جهانی خود را در هشتادمین جشنواره فیلم «ونیز» در ۲ سپتامبر ۲۰۲۳ آغاز کرد. همچنین در ۲ اکتبر ۲۰۲۳ در نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «زوریخ» به نمایش درآمد. نخستین نمایش «تاتامی» در آسیا را در ۲۵ اکتبر ۲۰۲۳ در سی و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم «توکیو» بود.

«تاتامی» همچون دیگر آثار سینمایی ضدایرانی نه در فرم و نه در محتوا چیزی برای عرضه نداشت. حتی حضور «گای ناتیو» کارگردان صهیونیستی برنده چندین جایزه بین‌المللی از جمله اسکار فیلم کوتاه در کنار کارگردان ایرانی نتوانست کمکی به فیلم کند. این فیلم به طریقه سیاه و سفید تصویربردای شده تا به اصطلاح فضای یاس‌آلود و پرتنش سیاست‌های ایران علیه شهروندانش را نشان دهد که در نهایت جز بازی آرتیستیک و ناشیانه آورده‌ای نداشت.

آنچه را که در فیلم «تاتامی» شاهد آن هستیم -یعنی مبارزه جودوکار ایرانی با جودوکار صهیونیستی علیرغم مخالفت مسئولان ورزشی ایران- پیش از این در واقعیت شاهد بودیم. اما «تاتامی» با زدن نعل وارونه همه وقایع را تحریف و در نهایت ایران را به کشوری شبه کمونیستی تشبیه می‌کند که در آن همه چیز تحت نظر است و هیچ فردی قادر به زندگی عادی نیست.

«تاتامی» در واقع برداشتی ناشیانه از زندگی ورزشی «سعید ملایی» جودوکار ایرانی است. در واقع وضعیت جودوکار فیلم «تاتامی» همان وضعیت «سعید ملایی» در مسابقات قهرمانی ۲۰۱۹ توکیو است. ملایی در این مسابقات برای رودررو نشدن با رژیم صهیونیستی به تصمیم مسئولان ورزشی باید تعمدا شکست می‌خورد، اما ملایی از این کار امنتاع کرد و سعی داشت به هر ترتیب با جودوکار صهیونیستی مبارزه کند تا پس از پیروزی و یا شکست در مقابل این ورزشکار به بهانه تهدید شدن از سوی سران جمهوری اسلامی درخواست پناهندگی کند.

ادعایی کذب و واهی که ملایی برای آن مدرکی نداشت. اظهارات واهی ملایی سرانجام منجر به تعلیق چهار ساله ایران از هر گونه حضور بین‌المللی شد و برای ملایی هم که تلاش داشت پناهندگی کشور آلمان را بگیرد، ثمری نداشت جز این که در برای کشور مغولستان مسابقه بدهد. بر خلاف ادعای دروغین ملایی که خانوده‌اش در ایران مورد تهدید قرار گرفته‌اند، مسئولان نه تنها با خانواده ملایی کوچکترین برخوردی نداشتند حتی اعلام کردند که ملایی می‌تواند به ایران برگردد و به فعالیت ورزشی خود ادامه دهد. 

سازندگان «تاتامی» تنها توصیه مسئولان ورزشی ایران مبنی بر مبارزه نکردن با جودوکار اسرائیلی را دستمایه کار خود قرار دادند و داستانی تحریف شده و دروغینی را به تصویر کشیدند. در این فیلم علاوه بر ضعف ساختاری داستان، مناسبات سیاسی و سلسله مراتب اداری در ایران رعایت نشده است. همسر و فرزند لیلا حسینی، جودوکاری که تصمیم گرفته تا با حریف اسرائیلی مبارزه کند برای فرار از دست ماموران امنیتی ایران فرار کرده و به طور قاچاق از ایران خارج می‌شوند! 

«تاتامی» هر چند چیزی برای عرضه ندارد، اما ساخته شدن این فیلم شاهدی است بر این فرموده امام خامنه‌ای که غرب در صدد آن است تا با ابزار رسانه‌ای خود با تعویض جای جلاد و شهید که در این جا مصداق دارد حقیقت را وارونه جلوه دهد. متاسفانه مانند گذشته مسئولان فرهنگی ایران و اصحاب هنر و قلم جز موارد نادر مشغول پرداختن به حواشی هستند. این انفعال که در جبهه فرهنگی دیده می‌شود راه را برای نفوذ آثاری، چون «تاتامی» باز می‌کند. موضوع تحریم ورزش رژیم صهیونیستی از سوی ایران فی نفسه دارای ارزش‌های نمایشی فراوانی است که می‌تواند دست‌مایه ده‌ها اثر سینمایی و تلویزیونی باشد. 

انتهای پیام/ 161