روئین، دانش‌آموز پایه دوازدهم مدرسه استعداد درخشان شهید شهید مدنی ناحیه ۴ تبریز است که رشته تکواندو را از سال ۹۴ شروع و تا به الان به صورت حرفه‌ای دنبال کرده است.
به گزارش ایسنا، او معلم ورزش پایه اول ابتدائی‌اش را در ورودش به این مسیر موثر می‌داند و می‌گوید: معلم ورزشم با توجه به استعداد و فیزیک بدنی که داشتم، من را تشویق به انتخاب و شروع فعالیت در این رشته کرد.
روئین با اشاره به نحوه انتخابش برای ورود به تیم ملی دانش‌آموزی بیان می‌کند: در ابتدا عضو تیم ملی جمهوری اسلامی ایران و عازم مسابقات قهرمانی جهان بودم و سپس به دلیل هم‌گروهی با رژیم کودک‌کش صهیونیستی و برای حمایت از دانش‌آموزان و کودکان مظلوم فلسطین و غزه در این دوره از مسابقات شرکت نکردم و سپس برای شرکت در مسابقات المپیک دانش‌آموزی انتخاب شدم.
کسب عناوین و مدال‌های متعدد استانی، کسب سه عنوان قهرمان کشوری، کسب رتبه اول در در مسابقات لیگ برتر، راهیابی دوباره به تیم ملی و کسب مدال طلا در مسابقات المپیک دانش‌آموزی از جمله افتخارات این دانش‌آموز ورزشکار بوده و امیر رضا فعالیت‌های آموزشی و درسی و ورزشی را توامان پیش برده و با کسب مدارج علمی بالا و معدل ۱۹.۵ در پایه دوازدهم توانسته است تحصیل، تهذیب و ورزش را در کنار هم عملی کند.
او در ادامه با تبیین سطح مسابقات المپیک دانش‌آموزی می‌گوید: سطح این مسابقات بالا بود و از ۷۱ کشور دنیا در آن حضور داشتند، حریفان همه آماده بودند و من در وزن ۶۸- کیلوگرم با نمایندگان مکزیک، مراکش و برزیل به رقابت پرداخته و اکثر حریفانم را با اختلاف چشمگیری از میدان به در کردم. بطوریکه حریف برزیلی‌ام از نظر بدنی و قدرت، قوی تر از من بود و راند اول را با امتیاز ۳ بر ۲ و راند دوم را با اختلاف بالا شکستش دادم.
او می‌افزاید: به دلیل آمادگی بالا از نظر بدنی و تمرین زیاد، انتظار کسب مدال طلا و برنده شدن را داشتم. اخذ طلای المپیک هم سخت، اما ممکن است.
روئین بیان می‌کند: اصلی‌ترین مشوقم برای رفتن به سمت این ورزش پدرم بود و همیشه پا به پای من در تمامی مسابقات حضور می‌یافت. به هم سالانم توصیه می‌کنم اگر کاری را شروع کردند، با وجود برخی شکست‌ها تا آخر ادامه دهند. درس و ورزش می‌توانند مکمل هم باشند و با کمی تلاش بیشتر می‌توان هم درس خواند و هم ورزش را دنبال کرد.
وی با اشاره به برنامه‌ریزی تحصیلی‌اش می‌گوید: روزی شش ساعت (سه ساعت صلح، سه ساعت شب) تمرین می‌کنم و با توجه به تحصیلم در رشته انسانی، آشنایی‌ام با شغل معلمی و فرهنگی بودن مادرم و داشتن توانایی ارتباط‌گیری مناسب با بچه‌ها قصد ادامه تحصیل در دانشگاه فرهنگیان و رشته تربیت بدنی را دارم.
انتهای پیام