به گزارش بورس‌نیوز؛ اگر به روند تولید و فروش فسرب در ۳ سال اخیر نگاه کنیم شاهد افت‌های پیاپی در فروش شرکت هستیم، به طوری که تولید شرکت در ۳۱ ماه اخیر تقریبا با یک شیب مشخص در حال نزول بوده است و تولید شرکت در هفت ماهه نخست سال از ۵۴۵۲ تن در سال ۱۴۰۱ به ۴۰۳۴ تن در سال ۱۴۰۲ و ۱۹۳۲ تن در ۱۴۰۳ رسیده است. همچنین مقدار فروش شرکت نیز از ۱۱۵۴۲ تن در ۱۴۰۲ به ۱۶۰۰ تن در ۱۴۰۳ رسیده است.
در فروش شرکت نیز به جز شهریور ۱۴۰۱ که موجودی انبار یک جا به فروش رفته، به طور کلی شاهد یک نزول پیاپی بودیم. در نمودار‌های زیر روند تولید و فروش شرکت را مشاهده خواهید کرد:
این کاهش‌ها همچنین در صورت مالی شرکت بسیار اثر گذار بوده است و در ۱۰ فصل اخیر، شرکت در ۶ فصل زیان ساخته است و در تابستان ۱۴۰۳ این زیان به اوج خود رسیده است. اگر مقدار سود و زیان شرکت را در ۱۰ فصل اخیر بر روی نمودار ترسیم کنیم به تصویر زیر خواهیم رسید:
همچنین جدول حاشیه سود شرکت نیز در ۱۰ فصل اخیر به صورت زیر است:
حاشیه سود منفی ۶۲ درصدی به معنای یک فاجعه تمام عیار است و باید دید مقصر اصلی این فاجعه چیست؟ آیا فقط ضعف عملکرد مدیران دلیل این سقوط است یا عوامل بیرونی دیگری هم بر این سقوط تاثیر گذارند؟
شرکت در نامه‌ای به برخی از عوامل این سقوط اشاره کرده، که البته پربیراه هم نیست و در این موارد می‌توان حق را کاملا به شرکت داد:
۱- افزایش هزینه انرژی و سوخت و افزایش هزینه سربار
۲- شرکت در سال ۱۴۰۲ از ترکیه خاک خریداری کرده است و بدهی ایجاد شده با نرخ ارز در سال ۱۴۰۳ تسعیر شده است و باعث افزایش ۵۵۸ درصدی سایر هزینه‌ها شده است.
۳- کاهش ۹۰ درصدی سایر درآمد‌ها به دلیل کاهش سپرده بانکی برای خرید خاک از ترکیه بوده است.
۴- کارخانه سرب شرکت تعطیل شده است و این امر هزینه بر دوش شرکت گذاشته است و در حال حاضر فقط تولید روی صورت می‌گیرد.
اما سوال اینجاست که آیا تمام این موارد قابل پیشبینی نبوده است؟ افزایش قیمت دلار و افزایش قیمت ارز بر هر تحلیلگری در بازار روشن و مبرهن بود، چطور شرکتی مانند فسرب این اتفاق را در پیشبینی‌های خود و خرید خاک لحاظ نکرده بود؟ افزایش هزینه انرژی و سوخت هم از مدت‌ها قبل اعلام شده بود و در بودجه پیشبینی شده بود! افزایش حقوق و دستمزد کارکنان هم که امر جدیدی نیست و هر ساله رخ می‌دهد. پس شرکتی به بزرگی فسرب چگونه در تحلیل‌های خود و در عملکرد خد چنین عواملی را پیش بینی نکرده بود تا این اتفاقات رخ دهد! یعنی اگر بخواهیم عوامل بیرونی را مقصر این وضعیت شرکت بدانیم، مدیران و تصمیم گیران هم در این وضعیت شرکت اگر بیشتر از عوامل خارجی تاثیر نداشته باشند، کمتر هم ندارند.
پایان مطلب