*محمد حقیقت
بنا به نوشته هالیوود ریپورتر، این روزها به نگرانی‌هایی در مجامع سینمایی مولف و مترقی آمریکا، به وجود آمده که می‌تواند خطراتی را برای چهار سال پیش رو سینمای امریکا داشته باشد.
در این باره آکادمی فیلم اروپا و برخی از تهیه کنندگان این قاره به همکاران امریکایی خود خبر داده‌اند که برای ساخت فیلم‌های‌شان می‌توانند روی حمایت‌های اروپا حساب کنند.
ماجرا بروز این نگرانی‌ها، به اولین دور ریاست جمهوری دونالد ترامپ برمی‌گردد.
در دسامبر ۲۰۱۶ وقتی دونالد ترامپ برای نخستین بار رییس جمهور شد، رییس آکادمی فیلم اروپا بلافاصله از شرایط خطرآفرین سینمایی‌های امریکا صحبت کرد. او معتقد بود انتخاب ترامپ به فرهنگ و هنر ضربه خواهد زد.
امروزه نیز همین نگرانی در محافل سینمایی اروپا پدیدار شده زیرا با آغاز به کار دولت ترامپ، حتما موقعیت کارگردانان خلاق در معرض خطر قرار خواهد گرفت.
با انتخاب دوباره دونالد ترامپ و پیروز‌ی‌اش بر کاملا هریس و افزایش نگرانی‌ها، بار دیگر جشنواره‌های اروپایی و موسسات فرهنگی خود را به عنوان مدافع جهانی ارزش‌های مترقی معرفی می‌کنند.
مدیر آکادمی فیلم اروپا معتقد است اگر اروپا را با سایر نقاط جهان مقایسه کنید، این قاره هنوز جایی است که برای دموکراسی، حقوق بشر و آزادی بیان ارزش زیادی قائل است، این آگاهی وجود دارد که باید از این ارزش‌ها دفاع کرد.
مدیر آکادمی فیلم اروپا تاکید کرد؛ «این نکته‌ها را امسال در مراسم جوایز اروپا در ۷ دسامبر خواهید دید. ما صدای خود را علیه دونالد ترامپ نماینده راست افراطی بلند خواهیم کرد.»
در همین حال فیلمسازانی از کشورهای مختلف اروپا با رییس آکادمی فیلم اروپا هم صدا شده‌اند.
به تازگی رییس جشنواره گوتنبرگ (که از ۲۴ ژانویه تا ۲ فوریه ۲۰۲۵ بر پا خواهد شد و مهم‌ترین صنعت این کشور را اداره می‌کند گفت: ما بخشی از جشنواره را به عنوان «قدرت مقاومت مدنی و نافرمانی» برگزار می‌کنیم و انتقادهای کوبنده از اشغالگران اسراییل و دیگر موارد مثل حقوق دفاع از سقط جنین زنان، تغییرات اقلیمی و… دفاع خواهیم کرد.
مدیر این جشنواره اضافه کرد: «ما نه تنها در مورد آنچه که در ایالات متحده امریکا اتفاق می‌افتد، بلکه در مورد دولت‌های مستبد در سراسر جهان صحبت خواهیم کرد و به پشتیبانی هنرمندان برای نشان دادن شجاعت و مقاومت آنها بر پا خواهیم شد.»
او اضافه می‌کند: «با پیروزی دونالد ترامپ، تاثیر وحشتناکی بر تولید و اکران فیلم‌های متعهد خواهد گذاشت، لذا فیلمسازان مستقل امریکایی می‌توانند روی اروپا حساب کنند، و اینجا پناهگاهی برای آنان خواهد بود. سینمای مترقی امریکا نمرده است ، اما ممکن است در طی چهار سال آینده کار در اروپا برای آنها دلپذیرتر باشد. صنعت سینمای اروپا برخلاف سینمای امریکا، به شدت از یارانه‌های دولتی برخوردار هستند، و این یک امتیاز برای ماست.»