رئیس جمهور چین، شی جین پینگ، بندر چانکای در پرو را افتتاح کرد و آن را به عنوان نقطه آغاز “کریدور جدید خشکی-دریا میان چین و آمریکای لاتین” معرفی کرد.
رئیس جمهور چین، شی جین پینگ، بندر چانکای در پرو را افتتاح کرد و آن را به عنوان نقطه آغاز “کریدور جدید خشکی-دریا میان چین و آمریکای لاتین” معرفی کرد. این بندر که به طور کامل تحت تأسیس چین و از طریق ابتکار “یک کمربند، یک جاده” (BRI) ساخته شده است، یکی از بزرگ ترین پروژه های زیرساختی چین در آمریکای لاتین به شمار می آید و می تواند تحولی عظیم در تجارت جهانی ایجاد کند.
بندر چانکای؛ استراتژی چین برای تسلط بر بازارهای جهانی
پروژه چانکای که شامل هزینه ای بالغ بر ۳.۶ میلیارد دلار است، با هدف تقویت تجارت چین با آمریکای لاتین و کاهش هزینه های حمل ونقل بین این دو منطقه راه اندازی شده است. این بندر قادر است کشتی های با ظرفیت ۱۸۰۰۰ TEU (واحد معادل بیست فوت) را پذیرش کند که تاکنون هیچ کشتی ای با این ابعاد وارد آمریکای لاتین نشده است. این ویژگی ها بندر چانکای را به یکی از بندرهای استراتژیک در سطح جهانی تبدیل کرده و می تواند تجارت منطقه ای و جهانی را به طرز چشمگیری تسهیل کند.
پیش بینی می شود بندر چانکای که سالانه ۴.۵ میلیارد دلار به اقتصاد پرو اضافه کند و در بهبود زیرساخت های تجاری و کاهش زمان حمل ونقل کالاهای صادراتی از آمریکای لاتین به آسیا تأثیر چشمگیری بگذارد. این پروژه نه تنها موجب تسهیل تجارت می شود، بلکه می تواند شغل های زیادی در پرو ایجاد کند، به ویژه در بخش های حمل ونقل و لجستیک.
نگرانی های آمریکا و تأثیرات ژئوپلیتیکی
این بندر که توسط چین تحت مالکیت و مدیریت COSCO (شرکت کشتیرانی اقیانوس چین) ساخته شده، نگرانی هایی را در محافل سیاست خارجی ایالات متحده ایجاد کرده است. ایالات متحده که به طور سنتی نفوذ زیادی در آمریکای لاتین داشته است، نگران است که افتتاح بندر چانکای به چین این امکان را بدهد که در منابع طبیعی ارزشمند منطقه، به ویژه لیتیوم، تسلط بیشتری پیدا کند.
چین با احداث بندر چانکای و بهبود دسترسی خود به منابع لیتیوم در کشورهای نظیر پرو، بولیوی و شیلی، رقابت جدی برای کشورهایی همچون کشورمان ایران که در زمینه منابع معدنی و انرژی در منطقه خود نقش مهمی ایفا می کنند، ایجاد کرده است. این موضوع می تواند در بلندمدت بر منابع تجاری ایران تأثیر منفی بگذارد و فرصت های صادراتی را تحت فشار قرار دهد.
افتتاح بندر چانکای پرو و پروژه های مشابه چین تحت ابتکار “یک کمربند، یک جاده” نشان دهنده تغییرات ژئوپلیتیکی و اقتصادی در سطح جهانی است. این پروژه می تواند به طور چشمگیری مسیرهای تجاری جهانی را دگرگون کرده و چین را به عنوان یک قدرت برتر در حمل ونقل جهانی معرفی کند. ایران که به طور سنتی در رقابت های تجاری و ترانزیتی در منطقه خود نقشی مهم داشته است، باید برای مقابله با این تحولات و تقویت موقعیت خود در بازارهای جهانی، استراتژی های جدیدی اتخاذ کند.