به گزارش رکنا، حین کاوش در بقایای شهر باستانی هادریانوپلیس در منطقه اسکی‌پازار کارابوک در ترکیه، طلسمی متعلق به قرن پنجم پس از میلاد که حضرت سلیمان را سوار بر اسب در حال نیزه زدن به شیطان نشان می‌دهد کشف شده است.
به گزارش فرادید، این شهر باستانی که اواخر دوره رومی و اوایل دوره بیزانس یک سکونتگاه پررونق بود، تحت نظارت استادیار اِرسین چِلیکباش از گروه باستان‌شناسی دانشکده ادبیات دانشگاه کارابوک در حال حفاری و کاوش است.
طی حفاری در این شهر باستانی، معروف به «زوگمای دریای سیاه»، یک آویز طلسم کشف شد که منقوش به تصویر حضرت سلیمان از قرن پنجم میلادی است.
چلیکباش توضیح داده که کار روی این پروژه در شهر باستانی ادامه دارد. او با اشاره به اینکه یافته‌های مهمی پیدا شده، گفت: «یکی از آن‌ها این هفته در حفاری ساختاری که SDJ-3 نامگذاری کردیم، کشف شد. به عقیده ما دست‌سازه‌ی مهمی برای باستان‌شناسی آناتولی است، چرا که هیچ نمونه‌ی مشابه دیگری پیش از این در این منطقه پیدا نشده است. این دست‌سازه در واقع یک طلسم آویز است.»
«تصویر روی این طلسم، حضرت سلیمان را نشان می‌دهد که سوار بر اسب به دیوی نیزه می‌زند. حضرت سلیمان در همه ادیان اصلی مهم است. او در یهودیت و انجیل به عنوان پادشاه شناخته شده و در اسلام نه تنها پادشاه بلکه پیامبر نیز شناخته شده است. بنابراین، تصویر حضرت سلیمان در ادیان توحیدی مهم است و به همین دلیل نقش بستن آن روی این آویز هم ما را شگفت‌زده کرد و هم اهمیت آن را برای باستان‌شناسی آناتولی به ما نشان داد.»
چلیکباش خاطرنشان کرد که روی این آویز نوشته شده «پروردگار ما بر شر غلبه کرده است. چرا این طلسم آویز اینجا پیدا شده؟ در واقع این به ویژگی نظامی هادریانوپلیس ارتباط دارد. ما پیش از این شواهدی از یک واحد سواره‌نظام از طریق یافته‌های باستان‌شناسی شناسایی کرده بودیم. سلیمان فرمانده ارتش نیز بود. ما می‌دانیم او یک چهره محافظ برای سواران رومی و بیزانسی در هادریانوپلیس بوده است.»
«قسمت جلوی آویز، حضرت سلیمان را می‌بینیم، دیگر اینکه به پیروزی خداوند بر شیطان اشاره شده، در حالی که پشت آویز نام چهار فرشته مقدس عزرائیل، جبرئیل، میکائیل و اسرافیل است. این نیز بسیار مهم است. هیچ دست‌سازه دیگری مشابه این در باستان‌شناسی آناتولی تا به امروز یافت نشده است. بر اساس رسم‌الخط نوشته‌ها و داده‌های چینه‌شناسی مطالعاتی که انجام شده، قدمت این اثر به قرن پنجم پ. م. میرسد.
بر اساس تحلیل‌های گرافیکی استاتیک، قدمت این طلسم به قرن پنجم پس از میلاد میرسد. گفته شده که این کشف بار دیگر اهمیت تاریخی و مذهبی آناتولی را آشکار می‌کند.
