به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، با رشد سریع شهرنشینی و چالش‌های ناشی از ترافیک و آلودگی، سیستم‌های اشتراک دوچرخه به‌عنوان یک راهکار نوآورانه بسیار کارآمد در حمل‌ونقل شهری به حساب می‌آیند. این سیستم‌ها به افزایش دسترسی، پایداری و بهبود کیفیت زندگی در شهرها کمک و محیط‌های شهری را به فضایی قابل‌زندگی‌تر تبدیل می‌کنند. سیستم‌های اشتراک دوچرخه نقش حیاتی در تحول حمل‌ونقل شهری ایفا می‌کنند و بسترهای زیست‌محیطی، بهبود سلامت عمومی، افزایش اقتصاد محلی، تقویت ارتباطات اجتماعی و ادغام یکپارچه با حمل‌ونقل عمومی را ترویج می‌دهند.
چندین شهر به‌دلیل سیستم‌های اشتراک دوچرخه برجسته خود در سال ۲۰۲۴ معرفی شدند که هر یک پیشرفت‌های چشمگیر در فناوری، جلب مشارکت کاربران و توسعه زیرساخت‌ها داشتند. در ادامه به بهترین این شهرها و ویژگی‌های سیستم اشتراک دوچرخه آنها اشاره می‌شود.
بارسلونا، اسپانیا
سیستم اشتراک‌گذاری دوچرخه بارسلونا به نام «بیسینگ» حدود ۱۴۸ هزار مشترک دارد که ترجیح بیشتر آنها استفاده از دوچرخه‌های برقی است و ۷۲ درصد از سفرها با دوچرخه‌های برقی انجام می‌شود. بیش از ۱۷.۶ میلیون سفر در سال ۲۰۲۳ در این سیستم ثبت شده است. برنامه‌های توسعه بارسلونا شامل اضافه کردن هزار دوچرخه برقی و ۷۵ ایستگاه شارژ هوشمند دیگر به‌منظور افزایش دسترسی و کارایی خدمات است.
پاریس، فرانسه
پاریس با ثبت نزدیک به ۳۷ سفر به ازای هر هزار نفر در روز، در زمینه دوچرخه‌های اشتراکی پیشرو است. برنامه اشتراک دوچرخه این شهر در سال ۲۰۰۷ راه‌اندازی شد و در حال حاضر حدود ۲۲ هزار دوچرخه و بیش از هزار و ۸۰۰ ایستگاه در سراسر پاریس و حومه آن دارد.
کپنهاگ، دانمارک
کپنهاگ به‌دلیل زیرساخت‌های وسیع دوچرخه‌سواری و نرخ بالای استفاده از دوچرخه به‌عنوان الگویی برای کارایی و پایداری سیستم‌های اشتراک دوچرخه در جهان شناخته می‌شود. سیستم دوچرخه اشتراکی شامل بیش از هزار دوچرخه هوشمند است که هر یک به جی‌پی‌اس، قفل الکترونیکی و صفحه نمایش لمسی مجهز هستند. این سیستم به‌گونه‌ای طراحی شده که کاربر می‌تواند به‌راحتی از یک دوچرخه به دوچرخه دیگر منتقل شود و هزینه اجاره بر اساس مدت زمان استفاده محاسبه می‌شود، همچنین تخفیف‌هایی برای اشتراک‌های ماهانه و سالانه وجود دارد.
آنتورپ، بلژیک
سیستم اشتراک دوچرخه آنتورپ به‌طور یکپارچه با حمل‌ونقل عمومی ادغام شده است و از شیوه‌های پایدار جابه‌جایی شهری حمایت می‌کند. سیستم «ولو» شامل ۳۰۰ ایستگاه در سراسر شهر است که کاربران می‌توانند دوچرخه کرایه‌شده را به هر یک از این ایستگاه‌ها تحویل دهند.
گنت، بلژیک
فرهنگ دوچرخه‌سواری در گنت بسیار غنی است و سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی در زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری این شهر انجام شده است که آن را به‌عنوان الگویی برای طراحی شهری که استفاده از دوچرخه را به‌عنوان روش اصلی جابه‌جایی تشویق می‌کند، در سطح جهانی مشهور کرده است. سیستم اشتراک‌گذاری دوچرخه گنت به نام «بلوبایک» به‌صورتی عمل می‌کند که کاربران می‌توانند دوچرخه کرایه‌شده را بدون هیچ هزینه اضافی در هر یک از ۶۵ ایستگاه بلوبایک در شهر تحویل دهند.
هر یک از این شهرها با اتخاذ رویکردهای نوآورانه به ارتقای سیستم‌های اشتراک دوچرخه پرداخته‌اند و به نحوی در تلاش برای ایجاد مناطق شهری سبزتر و قابل دسترس‌تر هستند. در ادامه به جزئیات بیشتری درباره برنامه‌های توسعه و آینده سیستم‌های اشتراک دوچرخه اشاره می‌شود تا دیدگاه کاملی از تلاش‌های جاری و تأثیر آنها بر حمل‌ونقل شهری به‌دست آید.
توسعه‌های نوآورانه
شرکت بین‌المللی راهکارهای شهری دوچرخه عمومی یکی از عوامل کلیدی در بسیاری از سیستم‌های موفق جهانی است که راه‌حل‌های سفارشی‌سازی شده برای اشتراک دوچرخه شامل دوچرخه‌های برقی و فناوری‌های شارژ هوشمند ارائه می‌دهد. سیستم‌های این شرکت به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که در برابر سرقت مقاوم هستند و به‌سادگی با محیط‌های مختلف شهری سازگار می‌شوند.
ابتکارهای جلب مشارکت جامعه
برنامه‌هایی همچون «بهینه‌سازی دوچرخه‌های اشتراکی» بر گسترش دسترسی به سیستم‌های اشتراک دوچرخه در جوامع حاشیه‌نشین تمرکز دارند که به کمک اقدام‌های هدفمند و مشارکت جامعه توسعه پیدا می‌کنند. این رویکرد به‌دنبال افزایش برابری در استفاده از اشتراک دوچرخه در میان گروه‌های مختلف جمعیتی است.
مزایای سیستم‌های اشتراک دوچرخه
سیستم‌های اشتراک دوچرخه به‌طور فزاینده‌ای به‌عنوان اجزای حیاتی شبکه‌های حمل‌ونقل شهری شناخته می‌شوند و مزایای زیادی را ارائه می‌دهند که به افزایش پایداری، دسترسی و کیفیت زندگی در شهرها کمک می‌کند.
یکی از مزایای اصلی سیستم‌های اشتراک دوچرخه، فواید زیست‌محیطی آنها است که با ارائه یک گزینه جایگزین برای وسایل نقلیه تک‌سرنشین، به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و آلودگی هوا کمک می‌کند. مطالعات نشان داده است که افزایش استفاده از دوچرخه می‌تواند منجر به کاهش چشمگیری در ترافیک و آلودگی‌های مربوط به آن شود و به تمیزتر شدن محیط‌های شهری کمک کند. برای مثال، برنامه اشتراک دوچرخه در واشنگتن دی‌سی منجر به کاهش چهار درصدی در ترافیک شده است که تأثیر ملموس چنین ابتکاراتی را نشان می‌دهد.
اشتراک دوچرخه، حمل‌ونقل فعال را ترویج می‌کند که تأثیر مستقیمی بر سلامتی کاربران دارد. دوچرخه‌سواری منظم می‌تواند خطر ابتلاء به بیماری‌های مزمن را کاهش دهد، سلامت روان را بهبود ببخشد و به بهبود کلی سلامت عمومی در جامعه کمک کند. تحقیقات نشان داده است که اجرای برنامه‌های اشتراک دوچرخه در بعضی مناطق منجر به کاهش مرگ‌ومیر زودرس و صرفه‌جویی اقتصادی در خدمات سلامت عمومی شده است.
از منظر اقتصادی نیز سیستم‌های اشتراک دوچرخه می‌توانند با افزایش ترددهای عابران به سمت کسب‌وکارها، اقتصاد محلی را رونق دهند. دوچرخه‌سواران به احتمال بیشتر از فروشگاه‌ها و کافی‌شاپ‌ها بازدید می‌کنند که عامل مؤثری در افزایش فروش کسب‌وکارهای محلی است. علاوه بر این، برنامه‌های اشتراک دوچرخه می‌تواند به کاربران در صرفه‌جویی در هزینه‌های حمل‌ونقل کمک کند و به‌طور متوسط حدود ۵۶۳ دلار در سال برای هر کاربر صرفه‌جویی کنند؛ این امر به‌ویژه برای افراد در مناطق کم‌درآمد بسیار مفید است که ممکن است به حمل‌ونقل عمومی قابل اعتماد دسترسی نداشته باشند.
اشتراک دوچرخه، دسترسی به امکانات کلیدی از جمله حمل‌ونقل عمومی، خدمات بهداشتی و تسهیلات تفریحی را بهبود می‌بخشد و تداوم خدمات اجتماعی را در جوامع تقویت می‌کند. شهرها می‌توانند با قرار دادن ایستگاه‌های دوچرخه در مناطق کم‌برخوردار، شکاف‌های حمل‌ونقل در مناطق مختلف را کاهش دهند و فراگیری را ترویج کنند. این کار برای حصول اطمینان از توانایی همه ساکنان در استفاده از حمل‌ونقل پایدار مؤثر در فضاهای شهری امری ضروری است.
ادغام با حمل‌ونقل عمومی
موفقیت سیستم‌های اشتراک دوچرخه به‌طور معمول زمانی به حداکثر می‌رسد که با شبکه‌های حمل‌ونقل عمومی موجود ادغام شود. این ادغام به حل مشکل موسوم به «آخرین مایل» کمک می‌کند و انتقال‌های یکپارچه را بین روش‌های مختلف حمل‌ونقل تسهیل می‌کند. آخرین مایل، مرحله پایانی از زنجیره تأمین است که بسته‌ها را از انبار به مشتری نهایی تحویل می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که تقویت این اتصال نه‌تنها کارایی حمل‌ونقل عمومی را افزایش می‌دهد بلکه مشوق قوی‌تری برای افراد برای انتخاب دوچرخه به‌عنوان یک روش قابل اعتماد برای جابه‌جایی می‌شود.
برنامه‌ریزی شهری و زیرساخت
برنامه‌های موفق اشتراک دوچرخه نیاز به برنامه‌ریزی شهری منطقی و توسعه زیرساخت دارند. شهرها باید مسیرهای ایمن برای دوچرخه‌سواری، ایستگاه‌های پارکینگ کافی و سیاست‌های حمایتی را فراهم کنند که دوچرخه‌سواری را به‌عنوان یک روش اصلی تردد ترویج می‌کند. طراحی این سیستم‌ها باید با اهداف کلان حمل‌ونقل شهری همسو باشد تا شبکه حمل‌ونقل یکپارچه‌ای ایجاد شود که شیوه‌های پایدار را در اولویت قرار می‌دهد.
