به گزارش روابط‌عمومی وزارت علوم به نقل از دانشگاه هنر اسلامی تبریز، مطالعات باستان‌شناسی دانشگاه هنر اسلامی تبریز در خونج تاریخی (کاغذکنان و آق کند) در آبان‌ماه سال جاری شروع شد و طی این کاوش که اولین فعالیت باستان‌شناسی این تیم است، شواهدی از فضا‌ها و تزیینات معماری، سکه‌های متعلق به اتابکان آذربایجان، گونه‌های مختلف سفال اسلامی (از جمله زرین‌فام، مینایی و لاجوردین)، قطعات شیشه و همچنین تجهیزات مرتبط با کوره یافت شد.
آقکند یکی از شهر‌های قدیمی ایران است که در قدیمی‌ترین منبع جغرافیایی تاریخی فارسی «حدود العالم من المشرق الی المغرب»، به صورت «خونه» و منابع تاریخی دیگر مانند معجم البلدان یاقوت به صورت «خونج» و در سند ملکی متعلق به تاریخ ۹۷۱ هجری قمری به صورت «خوانج» و در سند دیگری که در تاریخ ۱۲۷۱ هجری قمری تحریر یافته «کاغذکنان مشهور به آقکند» نوشته شده است.
این شهر دقیقاً در مرکز تلاقی جاده ابریشم قرار گرفته به عنوان دروازه ورود به آذربایجان نیز توصیف شده است، افضل الدین محمد خونجی یکی از عالمان قرن ششم هجری این شهر می‌باشد که سلطان ایوبی مصر او را به دربار خود دعوت کرده است.
اسکان آلب ارسلان و پس از آن سعدلو‌ها در این شهر (که شاهنامه بزرگ سعدلو متعلق به آن‌ها است)، از مهمترین اتفاقات بزرگ آن به شمار می‌آید. یکی از تولیدات مهم این شهر در قرون پنجم و ششم هجری «سفال آق کند» بوده است که امروزه یکی از مهم‌ترین مباحث روز باستان‌شناسی دنیا به شمار می‌آید.
محققان و باستان‌شناسان سفال نوع آق کند را تولید محلی این شهر قلمداد می‌کنند که از طریق جاده ابریشم تجارت می‌شده است. این شهر به دلیل قرارگیری در مسیر مواصلاتی ابریشم یکی از اولین شهر‌های ایران است که پس از حمله مغول ویران و به آتش کشیده می‌شود، به همین دلیل ویرانی‌های آن در میان بومیان منطقه به «شهر سوخته» مشهور هست.