حشمت الله فلاحتپیشه
کارشناس سیاست خارجی ایران
ارزیابی عملکرد دولت آینده آمریکا، یعنی دولت ترامپ، نباید بر اساس سخنرانیهای گذشته افرادی که به عنوان تیم مشاوران ایشان معرفی میشوند، انجام گیرد. افرادی مانند آقای مارک روبیو و دیگران که به عنوان اعضای تیم دولت ایشان مطرح هستند، بیشتر در نقد مواضع و .سیاستهای حزب دموکرات سخنرانی کردهاند. همچنین، برخی از این افراد سابقه مخالفت با طرحهای حمایت از اسرائیل را نیز در کنگره ایالات متحده داشتهاند. بنابراین، نمیتوان سیاست خارجی ایران را صرفاً بر مبنای سخنرانیهای گذشته اطرافیان ترامپ شکل داد. در حدود دو ماه آینده، ترامپ به ریاستجمهوری خواهد رسید و او بر اساس مقتضیات منافع ملی آمریکا عمل خواهد کرد. اولویت اصلی او احتمالاً رقابت تجاری با چین خواهد بود و سعی خواهند کرد در جاهایی که آمریکاییها قابلیت سودآوری تجاری دارند، از درگیری و جنگ دوری کنند. لذا، به همین دلیل اولویت آمریکا در خاورمیانه جنگ نخواهد بود. موضوع روسیه و اوکراین یک حوزه تقابلی جدید را برای ترامپ ایجاد خواهد کرد که به همان نسبت توجه ایشان را از خاورمیانه کاسته و به سمت این حوزه جدید معطوف خواهد کرد. این مسئله چالش اصلی رییسجمهور آمریکا در یک میدان عملی خواهد بود. در دوره نخست، ترامپ با اعضای اروپایی ناتو دچار اختلافهایی در خصوص بودجه و کاهش تعهدات آمریکا نسبت به کشورهای اروپایی شد، این اختلافات فکری در دوران بایدن به یک میدان عملی تبدیل شد. جنگ اوکراین که منجر به هزینهکرد بیش از یکصد میلیارد دلار از بودجه دولت آمریکا شده است، یکی از انتقادات اصلی ترامپ و اطرافیانش به همین جنگ است. اگر چالش آمریکا با ایران برای جمهوریخواهان از نظر مالی اهمیتی ندارد، اما پایان دادن به تعهدات آمریکا در ناتو و اوکراین به طور حتم برای دولت تاجر ترامپ از نظر اقتصادی سودآور خواهد بود. این نکته یک بحث اساسی است که باید به آن توجه ویژهای شود.
حشمت الله فلاحتپیشه
کارشناس سیاست خارجی ایران
ارزیابی عملکرد دولت آینده آمریکا، یعنی دولت ترامپ، نباید بر اساس سخنرانیهای گذشته افرادی که به عنوان تیم مشاوران ایشان معرفی میشوند، انجام گیرد. افرادی مانند آقای مارک روبیو و دیگران که به عنوان اعضای تیم دولت ایشان مطرح هستند، بیشتر در نقد مواضع و .سیاستهای حزب دموکرات سخنرانی کردهاند. همچنین، برخی از این افراد سابقه مخالفت با طرحهای حمایت از اسرائیل را نیز در کنگره ایالات متحده داشتهاند. بنابراین، نمیتوان سیاست خارجی ایران را صرفاً بر مبنای سخنرانیهای گذشته اطرافیان ترامپ شکل داد. در حدود دو ماه آینده، ترامپ به ریاستجمهوری خواهد رسید و او بر اساس مقتضیات منافع ملی آمریکا عمل خواهد کرد. اولویت اصلی او احتمالاً رقابت تجاری با چین خواهد بود و سعی خواهند کرد در جاهایی که آمریکاییها قابلیت سودآوری تجاری دارند، از درگیری و جنگ دوری کنند. لذا، به همین دلیل اولویت آمریکا در خاورمیانه جنگ نخواهد بود. موضوع روسیه و اوکراین یک حوزه تقابلی جدید را برای ترامپ ایجاد خواهد کرد که به همان نسبت توجه ایشان را از خاورمیانه کاسته و به سمت این حوزه جدید معطوف خواهد کرد. این مسئله چالش اصلی رییسجمهور آمریکا در یک میدان عملی خواهد بود. در دوره نخست، ترامپ با اعضای اروپایی ناتو دچار اختلافهایی در خصوص بودجه و کاهش تعهدات آمریکا نسبت به کشورهای اروپایی شد، این اختلافات فکری در دوران بایدن به یک میدان عملی تبدیل شد. جنگ اوکراین که منجر به هزینهکرد بیش از یکصد میلیارد دلار از بودجه دولت آمریکا شده است، یکی از انتقادات اصلی ترامپ و اطرافیانش به همین جنگ است. اگر چالش آمریکا با ایران برای جمهوریخواهان از نظر مالی اهمیتی ندارد، اما پایان دادن به تعهدات آمریکا در ناتو و اوکراین به طور حتم برای دولت تاجر ترامپ از نظر اقتصادی سودآور خواهد بود. این نکته یک بحث اساسی است که باید به آن توجه ویژهای شود.